του Νικήτα Καστή
Δεν χρειάζεται πρόλογος για το κείμενο αυτό. Οι εξελίξεις δικαιώνουν όλα όσα γράφαμε πριν από λίγες μέρες και αναδεικνύουν τα μεγάλα λάθη μιας κατά τα άλλα θετικής πρωτοβουλίας:
1. Λάθος μήνυμα εξαρχής, ότι πρόκειται για κεκαλυμμένη – αλλά ρητώς διατυπωμένη – επιδότηση εισοδήματος, κι όχι κατάρτισης.
2. Εσφαλμένος χειρισμός των τελικά ωφελούμενων – με την αναφορά σε έξι (6!!!) ομάδες (επιστημόνων;;;) και στους παρωχημένους ΚΑΔ -, δημιουργώντας επαγγελματίες δύο ταχυτήτων, ιδιαίτερα έχοντας προηγουμένως δοθεί μήνυμα “επιδόματος” (ως 1.).
3. Εσφαλμένος ορισμός απαγορευτικά περιορισμένης διάρκειας της παρέμβασης, 40 ημερών (έως τέλος Μαΐου), χωρίς κανέναν αποχρώντα λόγο. Πράγμα που έκανε το Πρόγραμμα, που είχε στόχο να καταρτίσει 180.000 επαγγελματίες, ένα φιλόδοξο και υψηλού κινδύνου εγχείρημα.
4. Γνωρίζοντας ότι η δημόσια διοίκηση στη χώρα δεν φημίζεται για την ευελιξία της και την ταχύτητα προσαρμογής, για ένα εγχείρημα όπως αυτό, μαζικής κατάρτισης μέσω διαδικτύου, αποφεύγεις να αναθέσεις επιπλέον ρόλους “διασφάλισης ποιότητας της προσφοράς” (“online learning”) στις υπηρεσίες του υπουργείου.
Γιατί, είναι σίγουρο, ότι
(α) εκθέτεις πολλαπλά την υπηρεσία και την πολιτική ηγεσία σε πεδία αχαρτογράφητα και (β) δημιουργείς υπόνοιες εξυπηρέτησης αλλότριων συμφερόντων.
5. Σφάλμα κρίσιμο, έτσι κι αλλιώς, και ανεξάρτητα από το 4., η ιδέα για “πιστοποίηση ολοκληρωμένων εφαρμογών” (βλ. “πλατφόρμες” με εκπαιδευτικό υλικό) κατάρτισης μέσω διαδικτύου (“τηλε-κατάρτισης”, μη δόκιμος όρος), επιπλέον των “φορέων/δομών κατάρτισης” (των γνωστών ΚΕΚ, πλέον Κέντρων Δια Βίου Μάθησης [χα!]). Δείχνει τουλάχιστον άγνοια, εκ μέρους των “σχεδιαστών”, σχετικά με τις επιτυχημένες πρακτικές στη διεθνοποιημένη πλέον αγορά της εκπαίδευσης στο διαδίκτυο.
Κρίμα, γιατί όλα τα παραπάνω λάθη θα μπορούσαν εύκολα να είχαν αποφευχθεί, διασφαλίζοντας την επιτυχημένη ολοκλήρωση της παρέμβασης, έστω και μέχρι τα τέλη Ιουνίου (!!!), με πολλαπλά οφέλη για όλους, και πολιτικά για την κυβέρνηση!
Δηλαδή κε Καστή γνωρίζετε εσείς πολλές χώρες με αντίστοιχες δημόσιες διοικήσεις που να διαθέτουν τέτοια “ευελιξία και ταχύτητα προσαρμογής”, ώστε να μπορούν να αξιολογήσουν σε ένα 3ημερο-4ήμερο καμιά 20 αριά “πλατφόρμες” με εκπαιδευτικό υλικό περί τις 100.000 σελίδες… και να καταλήξουν σε ορθά αποτελέσματα…??
Καλή η προσπάθεια για τεχνοκρατική ανάλυση/παρουσίαση του θέματος αλλά η στόχευση (και πολιτική) της συγκεκριμένης ενέργειας ήταν μάλλον προφανής…. Γιατί άραγε σε άλλο υπουργεία ( π.χ. ψηφιακής διακυβέρνησης) γίνονται ευέλικτες, γρήγορες και αποτελεσματικές παρεμβάσεις…. και δεν ακούγεται κιχ..??