του ΠΑΥΛΟΥ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ
Ακούγοντας την ομιλία του πρωθυπουργού, στις 19 Δεκεμβρίου 2019 στον ΣΕΒ, πραγματικά χάρηκα που μίλησε για την ανάγκη συγχωνεύσεων εταιριών, για την ανάγκη να πληρώνουν οι εταιρίες καλούς μισθούς ώστε να προσελκύουν καλά στελέχη, για την αδυναμία των μικρών εταιριών να γίνουν ανταγωνιστικές, για τον μεγάλο αριθμό των αυτοαπασχολούμενων και γενικά ο πρωθυπουργός έκανε πολύ εύστοχες παρατηρήσεις. Αναπόφευκτα όμως, αναρωτήθηκα:
- Γιατί η κυβέρνηση φορολογεί υπέρμετρα τα καλά στελέχη;
- Γιατί δεν δίνει κανένα κίνητρο για τις συγχωνεύσεις εταιριών;
- Γιατί μειώνει δραστικά τη φορολογία των αυτοαπασχολούμενων και αναγκάζει τις επιχειρήσεις να πληρώνουν 95% προκαταβολή φόρου, στερώντας τους όλη τη ρευστότητα;
Πάντως οι τρεις μεγάλοι οίκοι αξιολόγησης θα κρατούν την Ελλάδα τρεις βαθμίδες κάτω από την επενδυτική κλίμακα, όσο δεν παίρνουμε μέτρα για τη βελτίωση της δημόσιας διοίκησης και του ασφαλιστικού, όσο δεν κλείνουμε τους προβληματικούς οργανισμούς και δεν σταματάμε τις λαϊκίστικες συνήθειες του ΣΥΡΙΖΑ με τη διανομή κοινωνικών μερισμάτων και όσο συνεχίζουμε να κρατάμε ανέγγιχτες τις συντάξεις και τους μισθούς του δημοσίου.
- (500.000 Έλληνες μετανάστευσαν τα τελευταία χρόνια. Εσείς είδατε κανέναν δημόσιο υπάλληλο να μεταναστεύει;)
Έχουμε όμως και τον Ερντογάν που δυστυχώς κάνει αυτά που λέει…
Έχουμε το προσφυγικό, έχουμε τις τράπεζες που λειτουργούν στο κόκκινο και φυσικά δεν λαμβάνουμε υπόψη μας την πιθανότητα μιας μεγάλης παγκόσμιας οικονομικής αναταραχής για την οποία προειδοποιούν κορυφαίοι οικονομολόγοι.
Έτσι μάθαμε:
- Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον…
Και δυστυχώς η τελευταία δεκαετία δεν μας δίδαξε. Δεν έχουμε πάρει το μάθημά μας ώστε να γίνουμε πιο προσεκτικοί και πιο σοβαροί.
Παρ’ όλα αυτά υπάρχει μία μικρή αλλαγή στην οικονομική μας πορεία.
Το διαπιστώνουμε στις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων, στην έστω διστακτική πορεία του χρηματιστηρίου, στη δυνατότητα των ελληνικών επιχειρήσεων να χρηματοδοτούνται με την έκδοση ομολόγων αλλά και στην αμυδρή αύξηση των καταθέσεων.
Και ενώ κάπως καλά βαδίζουμε, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί η κυβέρνηση προαναγγέλλει ότι το 2020 θα μειώσει τον ΕΝΦΙΑ, τον φόρο αλληλεγγύης (αυτός πρέπει να καταργηθεί εντελώς), τον φόρο των επιχειρήσεων κ.ο.κ. τη στιγμή που προϋπόθεση για αυτά είναι να έχουμε ρυθμό ανάπτυξης 2.8%, ενώ η Τράπεζα της Ελλάδος και Κομισιόν προβλέπουν ανάπτυξη μόνο 2.4%; Τι κερδίζει από αυτή την αδημονία;
Σημείωση
Αν όντως θέλουμε να κάνουμε δομικές αλλαγές θα πρέπει να ξεκινήσουμε από την βουλή μειώνοντας τους βουλευτές σε 200. Έτσι θα μειωθούν τα ρουσφέτια, οι αστείες ανακριτικές επιτροπές, οι χιλιάδες ανόητες επερωτήσεις, η γραφειοκρατία κλπ.
Συγχρόνως η εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, όπως είχε πει και ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πρέπει να γίνεται από τον λαό τον οποίο εκφράζει και εκπροσωπεί. Ο ΠτΔ δεν μπορεί να είναι απλά ο αρεστός του εκάστοτε πρωθυπουργού.
