Προς τη σωστή κατεύθυνση κινείται η απόφαση/πρόταση της Κομισιόν, αδιαμφισβήτητα και πέραν πάσης αμφιβολίας. Ωστόσο, από τους πρώτους θριαμβικούς και μέχρι την ώρα του ταμείου, ο χρόνος και τα εμπόδια θα είναι μεγάλα.
Προφανώς για τη χώρα μας, πρωτίστως και για την Ευρώπη εξίσου, το Next Generation EU ενδέχεται να μη διαψεύσει τις προσδοκίες των αισιόδοξων.
Από όσα γράφτηκαν και αναλύθηκαν τα τελευταία 24ωρα, κρατώ, κυρίως, δύο στοιχεία.
- Το ένα με αφορά ως Έλληνα και σχετίζεται με το ότι σχεδόν όλοι συμπεριλαμβάνουν τη χώρα μου στις πλέον ευνοημένες.
- Το άλλο αφορά την εκτίμηση πως – έστω και στο παραπέντε- και για διάφορους λόγους (που ναι μεν δεν είναι της παρούσης, πλην όμως έχουν εκτεθεί μέσα από τις σελίδες του Χρήμα Week και τον σχολιασμό στο banks.com.gr), το Βερολίνο συνειδητοποιεί την έκταση και τη σοβαρότητα του προβλήματος και το τεράστιο ρίσκο σε όσα διακυβεύονται.
Αυτά καλώς.
Ωστόσο, βάζοντάς τα κάτω, με πιο ενδελεχή μέτρηση και ανάλυση, προκύπτουν τα εξής:
- Στο έγγραφο που δημοσιεύθηκε, το συνολικό καθαρό ποσό των επιχορηγήσεων δεν είναι 500 δισ., είναι 335 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τον πίνακα που παραθέτει.
- Άρχισαν την «κοπτοραπτική», κονταίνοντας και στενεύοντας τις συμμετοχές όλων βάσει ενός μαθηματικού τύπου, και η Ελλάδα μπορεί να λάβει έως και 19,31 δισ. ευρώ ως οικονομική συνεισφορά και όχι 22,5, όπως ανακοινώθηκε.
- Όσο για τη διαφορά μέχρι τα συνολικά 500 δισ. που είχαν ανακοινώσει, για το αν και πώς θα συμπληρωθεί ουδεμία εξήγηση δόθηκε προς το παρόν.
Ίσως να κρατούν τα υπόλοιπα για απευθείας βοήθεια στα κρατικά συστήματα υγείας, όπως ανακοίνωσαν, ίσως για την περαιτέρω διαπραγμάτευση, πιθανώς να μη δοθούν και καθόλου.
Η ελληνική συμμετοχή στο ΑΕΠ αντιπροσωπεύει το 1,3% του συνολικού της ΕΕ και τώρα λαμβάνει το 5,77% των ποσών που θα δοθούν ως επιχορηγήσεις.
Αυτά τα ολίγα, εν πρώτοις.
Και μένοντας σταθερός στην εκτίμησή μου πως κι αυτήν τη φορά η ΕΚΤ θα «βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά» και, από αυτήν την άποψη, ευτυχώς για τη χώρα μου και την Ευρώπη που τον Μάριο Ντράγκι διαδέχθηκε η Κριστίν Λαγκάρντ και όχι λόγου χάριν ο Γενς Βάιντμαν ή κάποιος από τους «αυλικούς» του Βερολίνου.
Οι δράσεις της Κεντρικής Τράπεζας θα αποδείξουν πώς ακριβώς εννοούν το «Σχέδιο Μάρσαλ» η Άγκελα Μέρκελ και η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
Υπάρχουν πολλοί που επιχειρηματολογούν ότι είναι ατυχέστατη οποιαδήποτε σύγκριση της πρότασης της Κομισιόν με το Σχέδιο Μάρσαλ (Τρούμαν).
Που μπορεί να θεσπίστηκε για την αποτροπή της σοβιετικής επιρροής σε Ελλάδα-Τουρκία, αλλά επί της ουσίας βοήθησε τα μέγιστα την κατεστραμμένη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Γερμανία.
Πηγή: ΧΡΗΜΑ WEEK, 02/06/2020
