Από τον Ιούνιο του 2019, η ΕΚΤ αποφάσιζε την ενεργοποίηση της παλαιότερης οδηγίας για την ενθάρρυνση των διασυνοριακών συγχωνεύσεων και εξαγορών τραπεζικών ομίλων στο εσωτερικό της ΕΕ. Ήταν η περίοδος που στη Γερμανία κυριαρχούσαν τα σενάρια συγχώνευσης Deutsche Bank-Commerzbank, προκειμένου να εξευρεθεί τρόπος διάσωσης του κλυδωνιζόμενου πάλαι ποτέ γίγαντα.
Ωστόσο, ήταν το βάρος του εμπορικού «πολέμου» ΗΠΑ-Κίνας, των επιπτώσεων λόγω Brexit, η δυσκολία διαχείρισης των ιστορικά χαμηλών επιτοκίων και η αδυναμία παραγωγής πληθωρισμού στην οικονομία των ευρωπαϊκών χωρών που οδηγούσαν, τότε, τον αντιπρόεδρο της ΕΚΤ Λουί ντε Γκιντός και το μέλος του ΔΣ Φρανσουά Βιλερουά να επαναφέρουν –με τοποθετήσεις του, την ίδια εβδομάδα– το θέμα της δημιουργίας «εθνικών πρωταθλητών».
Η λογική πως στο ευρω-banking επικρατεί συνωστισμός διαμορφωνόταν από τα μέσα της δεύτερης θητείας του Μάριο Ντράγκι και μόνο καινούργια δεν είναι, ενώ σε μεγάλο βαθμό υπαγορευόταν από το γεγονός της συρρίκνωσης του ευρωσυστήματος έναντι της μεγέθυνσης των ΗΠΑ. Σενάρια για πιθανές συγχωνεύσεις (Deutsche Bank με Société Générale, SoGen με UniCredit κ.ά.) συζητούνταν τόσο πίσω από τις κλειστές πόρτες στη Φραγκφούρτη όσο και στα «πρωτοσέλιδα» του ευρωπαϊκού οικονομικού Τύπου.
Μέχρι που ήρθε ο Covid-19, η πανδημία, τα lockdown και οι προβλέψεις για θηριώδη ύφεση της ευρω-οικονομίας, οι έκτακτες δράσεις της Κριστίν Λαγκάρντ, πλέον. Και η επίσημη θέση της Κεντρικής Τράπεζας, διά στόματος Αντρέα Ένρια, με τον επικεφαλής της εποπτικής αρχής να γίνεται ξεκάθαρος: Η κρίση θα δημιουργήσει χώρο για συγχωνεύσεις και εξαγορές μεταξύ των τραπεζών της ευρωζώνης και διασυνοριακά, καθώς μειώνονται δραματικά τα περιθώρια κερδοφορίας. Παράλληλα, στη Φραγκφούρτη δείχνει να ωριμάζει ο σχεδιασμός για τη δημιουργία Asset Management Schemes –σχημάτων που θα αναλάβουν τη διαχείριση στοιχείων που καθίστανται προβληματικά λόγω συνεπειών του κορωνοϊού–, ενώ αναλαμβάνονται επιπλέον μέτρα για αυξημένη απορρόφηση κρατικών και εταιρικών ομολόγων.
Είναι η εποχή που το κυοφορούμενο από τον Φεβρουάριο deal μεταξύ Intesa SanPaolo με UBIBanca παίρνει το «πράσινο φως» της εποπτικής αρχής.
Η InSP επανήλθε στα τέλη Ιουλίου, αυξάνοντας την προσφορά της, προκειμένου να δελεάσει τους μετόχους της UBIB και να εγκρίνουν το τελικό σχέδιο συγχώνευσης μέσω εξαγοράς. Ένα νέο σχήμα, με καταθέσεις άνω του 1,1 τρισ. και έσοδα 21 δισ. αλλά και μη εξυπηρετούμενα δάνεια πολλαπλάσια θα μπορούσε να δημιουργηθεί.
Ένα ιταλικό AMS θα μπορούσε να αναλάβει ένα μεγάλο μέρος των προβληματικών στοιχείων ενεργητικού και των δύο τραπεζών.
Ήταν προφανές πως, υπό την πίεση του κινδύνου ενός δεύτερου κύματος της πανδημίας και περιφερειακών lockdown, η Φραγκφούρτη θα διευκόλυνε διακριτικά ανάλογες κινήσεις. Προς τούτο συναινούσε η Επιτροπή Ανταγωνισμού (DG Comp), αναγνωρίζοντας τις πρωτοφανείς δυσκολίες που προκύπτουν από την πρωτόγνωρη κρίση.
Δεν είναι τυχαίο, σημειώνουν αναλυτές (στις Handelsblatt, Il Sole 24 Ore κ.ά.), πως μέσα σε 10-15 μέρες έγιναν γνωστά τα εξής:
- Οι καταληκτικές συζητήσεις για τη συμφωνία συγχώνευσης των Bankia και Caixa Banca (το ισπανικό Δημόσιο έχει το 61,8% της πρώτης και ο όμιλος La Caixa το 40% της δεύτερης, με το mega fund Cerberus αγοραστή NPLs της Caixa και εκ των ισχυρών μετόχων μειοψηφίας).
- Ο προχωρημένος κύκλος επαφών μεταξύ των διοικήσεων UBS και Credit Suisse.
- Η αναζωπύρωση (για τρίτη φορά) σεναρίων για Deutsche Bank με Commerzbank.
- Η διαφαινόμενη σύγκλιση (σε επενδυτικό επίπεδο) των BNP Paribas και Société Générale.
Ενώ, σύμφωνα με ανεπίσημες πηγές της Κεντρικής Τράπεζας, ανάλογες συζητήσεις, επαφές, διεργασίες γίνονται σε διάφορα μέτωπα, σε μια συγκυρία κατά την οποία το ευρωπαϊκό banking όλο και μικραίνει έναντι του αμερικανικού, σε όρους τόσο στοιχείων ενεργητικού όσο και χρηματιστηριακής αξίας. Ένα συγκριτικό στοιχείο είναι συνάμα ενδεικτικό της όλο και μεγαλύτερης ψαλίδας, με λ.χ. την JP Morgan να αποτιμάται στα 286 δισ. δολ., σχεδόν 17 φορές περισσότερο από την Deutsche Bank.
……………………..
Πηγή: ΧΡΗΜΑ WEEK, 29/09/2020
