της Ελενας Ερμείδου, insuranceworld.gr
Μπορεί οι προκλήσεις του νέου υπουργού ενέργειας να είναι πολλές, όπως για παράδειγμα η ομαλοποίηση της αγοράς ενέργειας, η λειτουργία του χρηματιστηρίου ενέργειας, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα χαρακτηριστικά της ελληνικής αγοράς, οι συνεχείς διαπραγματεύσεις με την ΔΕΗ, οι διαπραγματεύσεις τιμολογίων ενέργειας με τις βιομηχανικές μονάδες, οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας, η είσοδος των ΑΠΕ στην αγορά ενέργειας στην Ελλάδα, οι ιδιωτικοποιήσεις (αν και κάποιες έχουν μπει στον δρόμο) ΔΕΠΑ, ΔΕΔΔΗΕ, ΛΑΡΚΟ κ.α., για την ασφαλιστική αγορά είναι μία πολύ μεγάλη και ξεχωρίζει μεταξύ των πολλών άλλων διαφορετικών: η πρόκληση αυτή είναι η διαχείριση του ρίσκου της ενέργειας.
Οι δηλώσεις του νέου υπουργού Ενέργειας, Κώστα Σκρέκα, αλλά και ότι έχει γίνει με τον τέως υπουργό Ενέργειας Κωστή Χατζηδάκη αυτό διαμηνύουν.
Τα κρατικά και ιδιωτικά κονδύλια που θα πέσουν στην αγορά το 2021. Τα, δε, ιδιωτικά κεφάλαια δεν θα κρατήσουν το ρίσκο στα χέρια τους, θα μεταφέρουν έστω μέρος του ρίσκου στην ιδιωτική ασφάλισης, ανοίγοντας νέες ευκαιρίες προς την ασφαλιστική διαμεσολάβηση και νέους δρόμους για τον κλάδο.
Κίνδυνοι διακοπής λειτουργιών, κίνδυνοι κλιματικής αλλαγής, γεωπολιτικοί κίνδυνοι, άλλοι αστάθμητοι παράγοντες , υποδομές, ανέγερση έργων, βελτιώσεις υφιστάμενων έργων, οικονομικές απώλειες, υλικές ζημιές, μελέτες έργων, απόκλιση από τα συμφωνημένα χρονοδιαγράμματα, φάσεις λειτουργίας έργου, ευθύνες έναντι τρίτων.
Όλα δείχνουν ότι οι μηχανές των τεχνικών ασφαλίσεων και των ευθυνών θα δουλέψουν με διπλές τουρμπίνες.
Από το μεγάλο project των 50 δισεκατομμυρίων ευρώ δεν προκύπτουν μόνο μεγάλα έργα αλλά και μικρά έργα. Η ιδιωτική ασφάλιση καλείται με την τεχνογνωσία της να καλύψει τον κίνδυνο και στα μικρά έργα τα οποία κατά κάποιο τρόπο θα συνδέονται με τα μεγάλα.
Τι γίνεται όμως με τις μακροπρόθεσμες επενδύσεις των ασφαλιστικών; Πώς θα μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν οι ασφαλιστικές τα μεγάλα έργα και την ανάπτυξη της οικονομίας της Ευρώπης όταν ένα εμπόδιο που λέγεται Solvency II δεν μετακινείται εύκολα; Τα έργα προς το ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα είναι μεγάλα, απαιτούν επενδυτικά κονδύλια που οι κανονισμοί του Solvency II τα φρενάρουν. Πώς μπορεί να ασφαλιστούν οι μεγάλοι αυτοί κίνδυνοι, αφού κατά το πλείστον συνδέονται με την χρηματοδότηση των; Αυτό είναι ένα ερώτημα που πριν απαντηθεί, πρέπει να δουλευτεί ξανά.
