της Ελενας Ερμείδου
Περίσσια γραφειοκρατία μέχρι και καταστροφική, απουσία λόγου, ταλέντων και ηγεσίας. Τέσσερα βασικά σημεία που καθορίζουν αν θα πας μπροστά ή πίσω, στην καλύτερη περίπτωση αν θα μείνεις στάσιμος.
Η Insurance Europe ανταλλάσσει διαρκώς επιστολές για τα ίδια θέματα για παράδειγμα με την EIOPA. Ο ένας προτείνει, ο άλλος διαμαρτύρεται, ή στην καλύτερη περίπτωση συμβουλεύει, αλλά ελάχιστα γίνονται. Εν συνεχεία όλα περνάνε από το τέρας της γραφειοκρατίας που ονομάζεται Κομισιόν.
Πλέον, δεν υπάρχει αρχή , δεν υπάρχει μέση, δεν υπάρχει τέλος, χάνεται ο στόχος. Οι πραγματικές απαιτήσεις της οικονομίας απέχουν παρασάγγας από τις απαιτήσεις των τεράτων της γραφειοκρατίας που συντηρούνται από αυτήν. Μέρος του Solvency II δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα, απαγορεύει στις ασφαλιστικές να κάνουν την δουλειά τους. Χρειάστηκε τόσος καιρός να το αποδεχτούν και θα χρειαστεί πολύ περισσότερος για να το διορθώσουν. Στα χρόνια αυτά η ζημιά έγινε και μεγαλώνει. Διαβάσαμε σήμερα ότι η EIOPA θέλει να κάνει αλλαγές στην IDD, διαβάσαμε και την απάντηση της Insurance Europe. Όλες οι συζητήσεις στο ίδιο μοτίβο.
Και ας έρθουμε στα δικά μας. Οι τοπικές αγορές δεν μπορούν να κάνουν και πολλά και δεν μπορούν να τα βάλουν με τα τέρατα της γραφειοκρατίας γιατί αυτά πατάνε πολύ γερά. Η δική μας αγορά, η ελληνική ασφαλιστική αγορά, δεν μπορεί όμως ούτε τα δικά της να λύσει. Δυσκολεύεται. Έγιναν και γίνονται πολλές προσπάθειες για να ενωθεί η ασφαλιστική διαμεσολάβηση, γίνονται όμως και πολλές προσπάθειες για να διασπαστεί. Γιατί όσοι διαφωνούν, δεν προτείνουν λύσεις;
Διαβάστε περισσότερα στο insuranceworld.gr
