του Διονύση Ρηγόπουλου
Δημοσιεύτηκε την περασμένη Παρασκευή το εκατοστό τριμηνιαίο δελτίο του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους ΟΔΔΗΧ (www.pdma.gr/el/τριμηνιαία-δελτία/3496-no100).
Το τελευταίο τρίμηνο του 2020, το Χρέος Κεντρικής Διοίκησης αυξήθηκε κατά +9,14 δισεκατομμύρια ευρώ (φτάνοντας τα 374 δισεκατομμύρια, από 310 που ήταν στις 31.3.2010 και 323,7 στις 30.9.2016), ενώ μόνο στο 2020 η αύξηση του ήταν +17,99 δισεκατομμύρια ευρώ.
Υποτίθεται ότι τα μνημόνια θα εξυγίαιναν την ελληνική οικονομία, ώστε να σταματήσει ο δανεισμός και να αποπληρώνεται το χρέος.
Όμως, η Τρόικα μαζί με τις κυβερνήσεις διατήρησαν (και διατηρούν) εν γνώσει τους το Κράτος ακαταμέτρητο και αυξανόμενο, να κρύβει τις σπατάλες του με νομοθετημένη επιλεκτική διαφάνεια. Κάθε τρίμηνο, η αύξηση του χρέους δίνει σήμα κινδύνου για ενδεχόμενη νέα κακοδιαχείριση και για ακόμη περισσότερες εσωτερικές ζημίες και εξωτερικές εξαρτήσεις της πατρίδας μας.
Παραθέτω επικαιροποιημένο τον πίνακα Χρέους, του άρθρου «Ψηφιακή Διακυβέρνηση με ατέλειες του 2010» (16.9.2020 https://www.economia.gr/psifiaki-diakivernisi-me-atelies).
Το άρθρο επισήμαινε:
- την παρατεινόμενη έλλειψη της εκ των ων ουκ άνευ ψηφιακής αποτύπωσης του Δημοσίου (https://www.economia.gr/…/TropologiaProsthikiStoAnaptyx…)
- «Τα μνημόνια είχαν δημοσιονομική στόχευση και θεωρούσαν πάρεργο (“flanking structural policies”) τις απαραίτητες για την Ελλάδα μεταρρυθμίσεις της δημόσιας διοίκησης. Ως εκ τούτου, πολλές αναβάλλονταν χωρίς πρόβλημα και τα προγράμματα «ολοκληρώθηκαν επιτυχώς,» παρότι δεν είχαν ολοκληρωθεί οι μεταρρυθμίσεις.»
«Χάρη» στον κορωνοϊό, διαπιστώνουμε εύκολα την αντίθεση ανάμεσα στην καθημερινή λεπτομερή καταγραφή & παρακολούθηση των υγειονομικών δεδομένων σ’ όλο τον κόσμο και στην παρασιώπηση των δεδομένων του ελληνικού χρέους και των ολέθριων οικονομικών –και όχι μόνον– συνεπειών του.
Ως αντιστάθμισμα για τα δεινά του κορωνοϊού, ας τολμήσουμε να δούμε την πραγματικότητα σε κάθε υπηρεσία του κράτους μας, και ας αξιοποιήσουμε τα ακριβή δεδομένα του ώστε να λαμβάνονται εγκαίρως ορθές αποφάσεις και να μετριέται αδιαμφισβήτητα κάθε βελτίωση που αυτές θα φέρνουν.
