του Νικήτα Καστή
Άκουγα την Υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως στο ραδιόφωνο, σήμερα το πρωί, σε εκτενή παρουσίαση των παρεμβάσεων του Υπουργείου.
Πολύ σημαντικά και χρήσιμα όλα όσα έχουν δρομολογηθεί περί πενταετών προγραμμάτων εξορθολογισμού των πανεπιστημίων.
Στα οποία, δυστυχώς μόνον ένα (1) ΑΕΙ ανταποκρίθηκε.
Μήπως, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, το πλαίσιο εξορθολογισμού (ποιότητας) θα έπρεπε να συνοδεύεται και με
(α) εκσυγχρονισμό της διοίκησης των ιδρυμάτων και
(β) σχήμα κινητροδότησης και “επιστροφών” για τα ΑΕΙ που θα προχωρήσουν σχετικά.
Η Υπουργός είπε κι άλλα, πρώτα απ’ όλα για τη σημασία και την ανάγκη αναβάθμισης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και μάλιστα ως αξιόπιστης εναλλακτικής της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Κι εδώ πάλι, οι προθέσεις ακούγονται με αγαλλίαση – επιτέλους κι ας περιμέναμε – αλλά όταν εκφέρονται οι σκέψεις για την υλοποίηση, απογοητεύεσαι.
Το ίδιο και με τη Σχολική Εκπαίδευση.
Όπου τόσα πολλά πρέπει να γίνουν, με καλή προετοιμασία και με βάση τη διεθνώς καταγεγραμμένη και την Ευρωπαϊκή “καλή πρακτική”, αλλά πού!
Είναι μεν τα θέματα δύσκολα – και οι αστοχίες λειτουργούν τόσα χρόνια σωρρευτικά -, αλλά και οι αρμόδιοι χρειάζονται πρόσθετη “βοήθεια”.
Ας το παραδεχτούν δεν βλάπτει!
Κι ας φροντίσουν να την εξασφαλίσουν!
