Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η ψηφιακή συζήτηση με τίτλο «Hacking Wellbeing: Pivoting norms to the new workplace reality», που διοργάνωσε το Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, με τη συνεργασία της επιτροπής Women In Business (WIB) την Τετάρτη, 19 Μαΐου 2021.
Το ευ ζην και πώς αυτό επηρεάστηκε από τις νέες συνθήκες εργασίας ήταν το θέμα των ομιλητών της ψηφιακής συζήτησης. Αντιμετωπίζουμε πρωτοφανείς προκλήσεις στο εργασιακό περιβάλλον, στη μετά την πανδημία εποχή, με δεδομένες τις γρήγορες εξελίξεις που επέβαλε η τεχνολογία. Αν θέλουμε να ακμάσουμε στη νέα πραγματικότητα, χρειάζεται να είμαστε έτοιμοι να προσαρμοστούμε και να αναπτύξουμε νέες δεξιότητες για ανάπτυξη και ευζωία. Μέσα από έναν ζωντανό και εποικοδομητικό διάλογο, εκλεκτοί ομιλητές μοιράστηκαν τις απόψεις τους για το θέμα, ενώ τα μέλη της επιτροπής WIB, παρουσίασαν έρευνα που διεξήχθη από το Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο με τη συνεργασία της Επιτροπής, σε νέους επαγγελματίες και τις απόψεις τους για το θέμα.
Ο Ηλίας Σπυρτούνιας, Γενικός Διευθυντής του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, αφού καλωσόρισε το εκλεκτό κοινό και ευχαρίστησε την Επιτροπή, ανέφερε χαρακτηριστικά στην εισαγωγή του: «Οι πολύ μεγάλες και πρωτόγνωρες κρίσεις, όπως αυτή της πανδημίας, που ζούμε εδώ και πάνω από ένα χρόνο, επιφέρουν και μεγάλες αλλαγές, απαιτούν ευελιξία, προσαρμοστικότητα και λύσεις που δεν είχαμε φανταστεί. Όχι μόνο η πανδημία αλλά και η συνολική ψηφιοποίηση της ζωής μας θα χρειαστεί να αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε και λειτουργούμε. Σήμερα βρισκόμαστε εδώ για να ψηλαφήσουμε το πώς εμείς οι ίδιοι θα δημιουργήσουμε τα θεμέλια που χρειαζόμαστε και την ποιότητα ζωής που έχουμε ανάγκη στον εργασιακό μας χώρο. Πώς θα βάλουμε τις βάσεις για να αναπτυχθούμε στον εργασιακό στίβο, όχι μόνο σαν επαγγελματίες, αλλά και σαν άνθρωποι, σαν πολύτιμοι κρίκοι στην αλυσίδα που δημιουργεί ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας.»
Ο Νικόλαος Μπακατσέλος, Πρόεδρος του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, δήλωσε: «H περασμένη χρονιά που λόγω της πανδημίας επιτάχυνε την εργασία και την εκπαίδευση εξ αποστάσεως, έφερε στην επιφάνεια μια σειρά από σπουδαίους προβληματισμούς, που μας ωθούν να καινοτομήσουμε στη σκέψη μας, στον τρόπο που δουλεύουμε, στον τρόπο που ανταποκρινόμαστε και δημιουργούμε ευημερία και ευζωία για τον εαυτό μας και τους ανθρώπους μας. Πώς θα αντιμετωπίσουμε τις καινούριες πιέσεις από την εξ αποστάσεως εργασία, την εξ αποστάσεως μάθηση, την εργασιακή αβεβαιότητα, την επιτάχυνση της ψηφιοποιημένης ζωής μας; Πώς θα δημιουργήσουμε την εσωτερική ισορροπία που χρειαζόμαστε σε έναν τόσο βαθιά μεταβαλλόμενο κόσμο; Χρειαζόμαστε νέας γενιάς ικανότητες για να αντιμετωπίσουμε όλες αυτές τις νέες προκλήσεις, και να εξασφαλίσουμε τις ισορροπίες που θα συνεχίζουν να μας κάνουν όχι μόνο αποτελεσματικούς στη δουλειά μας, αλλά και ευχαριστημένους από τον εαυτό μας, και ικανοποιημένους από τη ζωή μας.»
Όπως ανέφερε στον εισαγωγικό της χαιρετισμό η Πρόεδρος Επιτροπής Women In Business (WIB), Μυλαίδη Στούμπου: «Σήμερα, μετά από ένα χρόνο πανδημίας, πολλοί αναλυτές χαρακτηρίζουν την ψυχική και σωματική εξάντληση, το λεγόμενο burnout, ως την επόμενη υγειονομική κρίση. Το ζητούμενο της ευζωίας έρχεται δυναμικά στο προσκήνιο καθώς αποτελεί καθολική απαίτηση των εργαζομένων και σταδιακά και των οργανισμών. Η εντατικοποίηση του ρυθμού εργασίας, η προσδοκία ότι με την ευκολία που προσφέρει η τεχνολογία οι εργαζόμενοι θα είναι διαθέσιμοι και παραγωγικοί όλες τις ώρες, οι προκλήσεις που δημιουργεί ο συνδυασμός εργασίας από το σπίτι και φροντίδας των λοιπών προσωπικών και οικογενειακών υποχρεώσεων, το άγχος της ανασφάλειας που δημιουργεί το ρευστό οικονομικό περιβάλλον, κλιμακώνουν το άγχος, την πίεση, την ψυχική εξουθένωση των εργαζομένων. Ταυτόχρονα, οι οργανισμοί αναγνωρίζουν ότι η ευεξία και η ψυχική υγεία των εργαζομένων είναι σημαντική για την επιτυχία και την αειφορία τους, όχι μόνο γιατί μπορεί να αποφέρει αυξημένα οφέλη παραγωγικότητας και απόδοσης, αλλά κυρίως γιατί συνδέει την εργασία με ένα ουσιαστικό νόημα για τον εργαζόμενο, ενισχύοντας θετικά τη σχέση του με την επιχείρηση. Το νέο εργασιακό περιβάλλον που διαμορφώνεται πρέπει πλέον να έχει την αίσθηση του μέτρου. Μέτρο που θα προάγει την ευζωία, θα προστατεύει τα όρια εργασιακής και προσωπικής ζωής, θα σέβεται την ανθρώπινη ανάγκη για ξεκούραση, θα συνδράμει στη δημιουργία ενός νέου παραγωγικού μοντέλου με άξονα τον άνθρωπο.»
Στη συζήτηση, την οποία συντόνισε η Μαριάννα Σκυλακάκη, Εκδότρια & Αρχισυντάκτρια της αθηΝΕΑς, συμμετείχαν: η Αγνή Μαριακάκη, Ψυχολόγος και Διευθύνουσα Σύμβουλος, MindSearch, ο Δρ. Πάνος Κορδούτης, Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας των Διαπροσωπικών Σχέσεων, Πάντειο Πανεπιστήμιο, ο Δρ. Αλέξης Παπάζογλου, Συγγραφέας και Παραγωγός, The Philosopher & the News, η Δρ. Ζωζέτα Μηλιοπούλου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος, η Πέγκυ Βελλιώτου, Γενική Διευθύντρια, KPMG, η Marion McDonald, Wellness Global Practice Lead στην Ogilvy, ο Ανδρέας Βούρος, Γενικός Διευθυντής, Thrive Global Central and Eastern Europe και με βιντεοσκοπημένο μήνυμα, η Arianna Huffington, Ιδρυτής και Διευθύνουσα Σύμβουλος, Thrive Global.
Η Αγνή Μαριακάκη, ως ψυχολόγος και κοινωνική ερευνήτρια, έθεσε τον τόνο στην εκδήλωση μιλώντας με θέμα την τέχνη και τις τεχνικές της ευζωίας στην εργασία, και είπε χαρακτηριστικά: «Δεν μπορούμε να υλοποιήσουμε τα οράματά μας για το μέλλον, για την εξέλιξή μας, και τη δουλειά μας, αν δεν έχουμε ένα πυρηνικό όραμα για τον ίδιο μας τον εαυτό, για το πώς υποστηρίζουμε τη ζωή μας και τα χαρίσματά μας. Το προσωπικό μας όραμα απαιτεί μόλις μικρά βήματα, κάθε μέρα, προσωπικής φροντίδας και ανάτασης. Και με την ίδια πειθαρχία που δημιουργούμε αποτελέσματα για τη δουλειά μας, με την ίδια πειθαρχία ας δημιουργούμε για τον εαυτό μας, την ισορροπία που τον ωθεί να ακμάζει και να ευημερεί. Το πρώτο μικρό αλλά τόσο σημαντικό βήμα είναι πάντα ένα βήμα πίστης ότι το καλύτερο υπάρχει και μπορούμε να παλέψουμε γι’ αυτό, με τα εφόδια που ήδη έχουμε.»
Όπως δήλωσε ο Δρ. Πάνος Κορδούτης, ο οποίος μίλησε για το «πώς να μετασχηματίσουμε την εμπειρία της πανδημικής κρίσης σε δύναμη»: «Οι προηγούμενες εμπειρίες μας στην επαγγελματική και προσωπική ζωή υπαγορεύουν πως κατανοούμε, τι αισθανόμαστε και πως διαχειριζόμαστε τις επόμενες και μάλιστα τις νέες και ανατρεπτικές. Όμως, ουσιαστικά, καμία εμπειρία δεν είναι νέα! Απλώς, δεν έχουμε επίγνωση του πράγματος! Η αίσθηση ωστόσο του κενού ή έστω κάποιου ελάχιστα πρότερου σχετικού βιώματος, αδρανοποιεί τη δυνατότητά μας να σχεδιάσουμε το πρακτέο στο παρόν ή το μέλλον. Μας φοβίζει και μας καθηλώνει στο οικείο παρελθόν ή την απραξία. Έχουμε προηγούμενες εμπειρίες ανάλογες με όσες δημιούργησε η πανδημία; Οι περισσότεροι πιστεύουμε ότι δεν έχουμε καμία. Εντούτοις, ενδοσκοπώντας, θα διαπιστώσουμε ότι έχουμε ψήγματα συναφών εμπειριών, έμμεσα βιώματα από αφηγήσεις και αναπαραστάσεις. Φυσικά, έχουμε και εμπειρίες που φωτίζουν την παρούσα μέσα από το αντίθετό της. Για να αντιμετωπίσουμε τη φοβική αδράνεια, πρέπει να ανασύρουμε και επεξεργαστούμε όλο αυτό το ρεπερτόριο εμπειριών. Αλλά για να το αναλογιστούμε με αποτελεσματικότητα είναι αναγκαίο να σχετιστούμε με βιώματα άλλων που ήρθαν αντιμέτωποι με ανάλογα προβλήματα, ανθρώπων όμοιων και ανόμοιων με εμάς, στο χώρο της εργασίας μας, στο ευρύτερο περιβάλλον μας, ακόμη και σε «εξωτικούς» για μας κοινωνικούς χώρους. Το «μοίρασμα» αποκαθιστά την αίσθηση κανονικότητας, ενθαρρύνει την έξοδο από την αδράνεια και το φόβο του «εγώ μόνο νιώθω έτσι». Χάρη στη συναναστροφή και τη σύγκριση, αυξάνεται η πιθανότητα να κινηθεί η σκέψη μας εξερευνητικά για να εντοπίσουμε νέες λύσεις. Η καινοτόμος προσαρμοστικότητα στις αλλαγές δεν είναι μοναχική δραστηριότητα εξόδου από προσωπικά αδιέξοδα αλλά κινητοποίηση που προκύπτει από την κατανόηση των αδιεξόδων μας μέσα από τις αφηγήσεις των άλλων!»
Ο Δρ. Αλέξης Παπάζογλου, μιλώντας με θέμα το πώς να διατηρήσουμε την ανθρωπιά και την ευτυχία μας στην μετά την πανδημία ψηφιακή εποχή, υποστήριξε ότι: «Σήμερα οι τεχνολογίες του διαδικτύου, των smartphones, και των υπολογιστών ορίζουν σε μεγάλο βαθμό τον ρυθμό της ζωής μας. Δεν έχουμε εμείς τον έλεγχο, και νομίζω πως σε κάποιο βαθμό δεν τον έχουν ούτε οι δημιουργοί των τεχνολογιών αυτών. Η τεχνολογία έχει έναν δικό της χαρακτήρα, ο οποίος μας επιβάλλεται κατά κάποιο τρόπο, μας κάνει να βλέπουμε τον κόσμο υπό το πρίσμα που ορίζει η φύση της τεχνολογίας. Το μέλλον της εργασίας δε νοείται χωρίς υπολογιστές και διαδίκτυο. Αλλά στον βαθμό που θέλουμε να επιβιώσει ένας τρόπος σκέψης, αλλά και ένας τρόπος συσχέτισης με τους άλλους, θα πρέπει να φανταστούμε τρόπους με τους οποίους μπορούμε να απομονώσουμε χρόνο και χώρο μέσα στην εργάσιμη μέρα που δεν εξαρτάται από αυτές τις τεχνολογίες.»
Στη συνέχεια, η Δρ. Ζωζέτα Μηλιοπούλου, μέλος της Επιτροπής WIB, παρουσίασε τα αποτελέσματα της έρευνας, σύμφωνα με τα οποία, η γενιά των millennial θεωρεί εξαιρετικά σημαντική την ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική και την προσωπική ζωή. Δυσκολεύονται όμως πολύ περισσότερο να διεκδικήσουν την ευζωία στον εργασιακό τους χώρο, κυρίως λόγω του άγχους, των πολλών ωρών εργασίας και της τριβής που βιώνουν. Η έλλειψη προσωπικού χρόνου επηρεάζει πολύ τις σχέσεις τους και την ποιότητα ζωής τους, όμως εκτός εργασίας οι νέοι δείχνουν πολύ πιο ισορροπημένοι και σε θέση να διεκδικήσουν το ευ ζην. Παράλληλα, οι millennials αναζητούν νόημα και σκοπό στην εργασία τους και αξιολογούν ως πολύ σημαντική τη διαρκή πρόοδο στον επαγγελματικό στίβο. Επιζητούν την επιμόρφωση, το mentoring και τη συνεχή βελτίωση των δεξιοτήτων τους. Γι’ αυτό και εκτιμούν τους εργοδότες οι οποίοι ενδιαφέρονται και για το ευ ζην αλλά και για την ανάπτυξη του έμψυχου δυναμικού τους.
Η Πέγκυ Βελλιώτου πήρε τη σκυτάλη και μίλησε για το πώς βλέπουν, αντίστοιχα, οι εργοδότες τα ίδια ζητήματα. Επεσήμανε ότι η ανάγκη για προσαρμογή των εταιρειών και στελεχών που ηγούνται αυτών είναι επιβεβλημένη. Αυτή η αλλαγή, σύμφωνα με έρευνες της KPMG, συνοψίζεται σε τρείς πυλώνες. Ο ένας αφορά στο τρόπο που διοικούνται σήμερα οι ομάδες σήμερα, ο άλλος πυλώνας σχετίζεται με τη προσαρμογή στις διαδικασίες και στο μοντέλο λειτουργίας των εταιρειών και ο τρίτος πυλώνας είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την ευζωία, στην εργασία και εκτός αυτής. Οι αλλαγές που φέρνει η πανδημία ήρθαν για να μείνουν και παράλληλα αυτές θα πρέπει να εξυπηρετήσουν τον ερχομό των νέων γενιών στην αγορά εργασίας. Πρέπει να δούμε αυτή την εποχή ως μία μοναδική ευκαιρία να αλλάξουμε όσα μας ‘ενοχλούσαν’, να έρθουμε πιο κοντά στην έννοια της ‘συνεχούς αλλαγής’ αλλά και να προετοιμάσουμε τις συνθήκες για ένα αποτελεσματικότερο και παραγωγικότερο εργασιακό μέλλον για τις σημερινές και επόμενες γενιές.
Η Marion McDonald μιλώντας για το πώς να ξεχωρίσουμε, εργαζόμενοι ψηφιακά από απόσταση, μοιράστηκε με το κοινό τα εξής 3 tips για τον υβριδικό τόπο εργασίας των επόμενων ετών:
«1. Για να έχουμε μια ορατή παρουσία στις online συσκέψεις, ας υιοθετήσουμε μια ίσια στάση του σώματος, ας χαμογελάμε για να δείξουμε τη συναισθηματική μας παρουσία, ας φοράμε λαμπερά χρώματα για να ξεχωρίζουμε και ας εκφραζόμαστε σχετικά νωρίς και επί του θέματος.
2. Για να επιτύχουμε καλύτερα αποτελέσματα στις συσκέψεις, ας αφήνουμε να ακουστούν όλες οι φωνές των ανθρώπων που συμμετέχουν, κι ας ρωτάμε όλα τα άτομα να εκφράσουν τις απόψεις τους, ειδικά όσους ανήκουν σε μειονότητες.
3. Για να επιβάλουμε την ενσωμάτωση όλων στον ψηφιακό χώρο, χρειάζεται παραπάνω προσπάθεια για να συνδεθούμε online όχι μόνο με τα πιο οικεία μέλη της ομάδας, αλλά και με τα πιο διαφορετικά. Είναι απαραίτητο να στηρίξει η ομάδα την ενσωμάτωση όλων, να μοιραστεί τη δέσμευσή της και τα απαραίτητα βήματα που θα κάνει για να ενσωματώσει πρακτικές για το σκοπό αυτό.»
Στη συνέχεια ο Ανδρέας Βούρος παρουσίασε ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα, το πώς να αντιμετωπίσουμε όλα όσα είναι έξω από τον έλεγχό μας, στον μετά την πανδημία χώρο εργασίας. Σε μια περίοδο αυξημένης αβεβαιότητας όπου το VUCA: Volatility, Uncertainty, Complexity, Ambiguity την χαρακτηρίζει, είναι ώρα να στραφούμε προς την φύση και να πάρουμε μαθήματα για το ποιοι οργανισμοί επιβιώνουν και ευημερούν. Οι οργανισμοί αυτοί είναι όσοι δείχνουν προσαρμοστικότητα, δημιουργικότητα και αντοχή. Η βάση για όλα αυτά είναι η ευεξία. Για να πετύχουμε αυτά τα χαρακτηριστικά σε έναν οργανισμό όπως είναι μια εταιρεία, θα πρέπει να φροντίσουμε για την ευεξία του κάθε κύτταρου που την αποτελεί, δηλαδή τους εργαζομένους του.
Η παρουσίαση ολοκληρώθηκε με το πολύ ενδιαφέρον βίντεο της Arianna Huffington, η οποία μίλησε για το αύριο, τις προκλήσεις της ευζωίας στο νέο περιβάλλον εργασίας που δημιουργήθηκε μετά την επιδημία. Σύμφωνα με την Huffington, η μεγαλύτερη πίεση της πανδημίας ασκήθηκε κυρίως στις γυναίκες, οι οποίες πληρώνουν το τίμημα της νοοτροπίας ότι προκειμένου να πετύχουν, πρέπει να εξοντωθούν. Έχοντας καταρρεύσει κάποτε και η ίδια, δημιούργησε στη συνέχεια το Thrive Global, για να βοηθήσει ανθρώπους και εταιρείες να αποδώσουν το καλύτερό τους, μέσω του ευ ζην, του ψυχικού σθένους και της καλύτερης παραγωγικότητας. Η πανδημία μας έδωσε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε μια νέα πραγματικότητα, όπου θα πούμε αντίο στην εργάσιμη μέρα, δεν θα εργαζόμαστε 24/7 και θα μπορούμε να κοιμόμαστε καλά και να συνδεόμαστε με φίλους και οικογένεια. Ειδικά οι γυναίκες δεν θα χρειάζεται να διαλέξουν ανάμεσα στην επιτυχία στη δουλειά και στο ρόλο τους στο σπίτι. Η πανδημία κατέδειξε ότι τα αποτελέσματα κάθε εταιρίας είναι συνδεδεμένα με το ευ ζην των εργαζόμενών της. Κερδισμένες στο μέλλον θα είναι οι εταιρίες που θα συμπεριλαμβάνουν αυτή τη συνθήκη στην κουλτούρα τους. Ειδικά οι γυναίκες, αν και η πανδημία τις έπληξε περισσότερο, είναι εκείνες που διαθέτουν τα σημαντικότερα εργαλεία για να ξαναχτίσουν μια νέα ποιοτική κουλτούρα που θα στηρίζεται στις συνεργασίες, στη δημιουργικότητα, στην ενσυναίσθηση, στην ενσωμάτωση.
H συντονίστρια της εκδήλωσης, Μαριάννα Σκυλακάκη, συνοψίζοντας, ανέφερε στη σημασία του να αξιοποιήσουμε την εκκίνηση μετά την πανδημία ως μια αφορμή να βάλουμε νέες, πιο υγιείς βάσεις στον τρόπο με τον οποίο εργαζόμαστε. “Η περίοδος που πέρασε έσπασε μια σειρά από ταμπού σε σχέση με το πώς δουλεύουμε. Το ζητούμενο είναι να εφαρμόσουμε τα μαθήματα αυτά με ανοιχτό μυαλό, με διάθεση αξιοποίησης της τεχνολογίας και με έμφαση στην ποιότητα ζωής και εργασίας. Εργαζόμαστε καλύτερα όταν νιώθουμε καλά – ήρεμοι, ισορροπημένοι και γεμάτοι.”
