Πολλά τα καλά λόγια, που ακούγονται για την χώρα μας, τελευταία. Και με συχνότητα, που θα παραξένευε ακόμη και καλόπιστους εάν αυτό συνέβαινε, μόλις τρεις μήνες πριν. Τι μπορεί να έχει αλλάξει ή καλύτερα τι είναι αυτό, που “βλέπουν” πολιτικοί, τραπεζικοί, εκπρόσωποι πανίσχυρων funds, κορυφαίοι παράγοντες;
Θα σταθώ, ενδεικτικά και μόνο, σε δύο για να καλύψω από το πολιτικό μέχρι το οικονομικό, αφήνοντας απ’ έξω τις κάθε λογής αναλύσεις, που δημοσιεύονται για το πόσο θα ωφεληθεί η χώρα από τα κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης. Ας αρχίσουν να εισρέουν και εδώ είμαστε. Η πρώτη (καλή κουβέντα) είναι του Ισπανού πρωθυπουργού -Πέδρο Σάντσες- στο πλαίσιο του Φόρουμ των Δελφών για τον Ελληνα ομόλογο του και η αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη, ότι “…η μείωση των ανισοτήτων και η δημιουργία μίας πιο συμπεριληπτικής μορφής καπιταλισμού αποτελεί όραμα που υπερβαίνει τις ιδεολογίες και μπορεί να είναι εξίσου συμβατό με έναν σοσιαλδημοκράτη όσο και μ’ έναν πολιτικό από την Κεντροδεξιά…”. Ο κ. Σάντσες δεν ανήκει στον πολιτικό χώρο του κ. Μητσοτάκη, και όμως. Η δεύτερη, ήρθε από τον Κλάους Ρέγκλινγκ. Επικεφαλής του κυριότερου μηχανισμού δανεισμού της χώρας, γερμανός και με γνώμονα τα “γερμανικά” του, που είχαν ακούσει προηγούμενοι πρωθυπουργοί και υπουργοί Οικονομικών η στάση του αποτέλεσε ενθαρρυντική ένδειξη. Πως κάτι γίνεται προς την σωστή κατεύθυνση. Ούτε μία κακή κουβέντα, από τον Γερμανό, αντιθέτως πολύ καλό κλίμα και στην συνάντηση του με τον Χρήστο Σταϊκούρα (στον 6ο όροφο του υπουργείου της οδού Νίκης, στο Σύνταγμα) και από το βήμα του Φόρουμ των Δελφών. Ο κ. Ρέγκλινγκ έχει αποδείξει -όλα αυτά τα χρόνια- πως ούτε τα “λόγια του μασάει” αλλά και πως ούτε άδικος είναι. Γνωρίζει και βλέπει, τι πράγματι επιχειρείται να γίνει και μάλιστα σε οικονομία/κοινωνία καθημαγμένη και λόγω πανδημίας Covid-19.
Αυτά τα δύο είναι ενδεικτικά, τα συνεκτιμώ με τον σχεδιασμό κολοσσών να επενδύσουν στην ελληνική αγορά -ειδικότερα στο κομμάτι της τεχνολογίας– το brain gain σε έργα-υποδομές και την έσχατη ευκαιρία, που μας δίνεται. Θα παραπέμψω δε, στον Μανώλη Σιγάλα της Hill International, ο οποίος ανέφερε πως “…η χώρα, μαζί με τις κλασικού τύπου υποδομές και τις ενεργειακές καλείται ουσιαστικά να ωριμάσει και υλοποιήσει ένα επενδυτικό πρόγραμμα το οποίο είναι πολλαπλάσιο από εκείνο των Ολυμπιακών Αγώνων…”
Αίφνης (;) λοιπόν, αυτά; σωρεία συμπτώσεων δεν συνιστά σύμπτωση (κατά Αρθουρ Κέστλερ/Οι ρίζες της σύμπτωσης, εκδόσεις Χατζηνικολή 2009). Γι’ αυτό και θα το διευρύνω λίγο και με το γεωπολιτικό. Σε αυτή την τόσο σημαντική περίοδο η Ελλάδα θεωρείται από τον “αμερικανικό παράγοντα” ένας φερέγγυος παίκτης στην ευρύτερη περιοχή.
……………………..
Πηγή: ΧΡΗΜΑ WEEK, 18/05/2021
