Με αφορμή την προχθεσινή δημοπρασία εντόκων (3μηνης διάρκειας) από τον ΟΔΔΗΧ, κυρίως όμως από την παρουσίαση της στρατηγικής διαχείρισης του ελληνικού χρέους από τον Υπ. Οικονομικών και στελέχη του Οργανισμού, η παρακάτω αναφορά μας.
Αυτό, γιατί εάν η χώρα -όσον αφορά στα δημόσια οικονομικά και τη μέχρι τώρα (υπό) στήριξη στην πραγματική οικονομία, κοινωνία (στο μέτρο του εφικτού πάντα)- στέκει ακόμη στα πόδια της το οφείλει σε (σχεδόν αποκλειστικά) 2 πηγές. Η πρώτη, πέρα από κάθε αμφισβήτηση, είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ειδικότερα δε η πολιτική της Christine Lagarde (σε απόλυτη συνέχεια του προκατόχου και μέντορα Mario Draghi) καθώς έχει παράσχει κάθε δυνατή χρηματοδοτική στήριξη- υπερβαίνοντας, ακόμη, και τα αυστηρά πρωτόκολλα της Φρανκφούρτης (αναφέρομαι στην κατ΄ εξαίρεση/παρέκκλιση στο Εκτακτο Πρόγραμμα αγορών “χρέους” λόγω Covid-19.
Η δεύτερη- και την βρίσκω άκρως ενδιαφέρουσα- αφορά εξ’ ολοκλήρου εγχώριες δυνάμεις, που συνεργάζονται άψογα μεταξύ μεταξύ τους, παράγοντας αποτέλεσμα το οποίο συζητείται θετικά σε Βρυξέλλες και Φρανκφούρτη (για Βερολίνο, δεν παίρνω όρκο…).
Κυβέρνηση/Μαξίμου- Υπ. Οικονομικών- Οργανισμός Διαχειρίσεως Δημοσίου Χρέους και Τράπεζα της Ελλάδος συναποτελούν μία 4άδα, που σχεδιάζει, υλοποιεί και εκτελεί μία πολιτική αποτελεσματική. Το Μαξίμου, από την πλευρά του Πρωθυπουργού, το Υπ.Οικ με τον αρμόδιο Υπουργό, η ΤτΕ με τον Διοικητή της, ο ΟΔΔΗΧ με την ομάδα της Ομήρου λειτουργούν σαν καλοκουρδισμένο ελβετικό ρολόϊ (ή σαν ελβετικό πολυεργαλείο, μου συμπλήρωσε στέλεχος του Οργανισμού).
Και δεν θα κουράσω, δεν θα ανατρέξω στο απώτερο παρελθόν και σε συγκρίσεις, λ.χ. την εποχή “πολεμικού” κλίματος μεταξύ Μαξίμου- ΤτΕ ή παρεμβάσεων στον Οργανισμό ή…, ή…θα αρκεστώ σε αυτά που γνωρίζουμε όλοι. Και συμφωνούμε (λιγότερο ή περισσότερο, ασχέτως πολιτικής προσέγγισης) πως η 4άδα παράγει έργο/αποτέλεσμα και μέσω αυτού έχει καταστεί η (υπό) στήριξη της οικονομίας/κοινωνίας για- σχεδόν- 16 μήνες, εν μέσω διεθνούς πανδημίας, μεταλλάξεων κ.λ.π.
Το μεγαλύτερο πρόγραμμα οικονομικής υποστήριξης, στην χώρα, μετά τον Β’ΠΠ (αποπληθωρισμένο ξεπερνά και το Σχέδιο Μάρσαλ) και μάλιστα, χωρίς ακόμη να έχει έρθει ούτε.. ευρώ από τα κεφάλαια του λεγόμενου Next Generation EU. Γι’ αυτό και η αυριανή παρουσίαση από Υπ. Οικονομικών και ΟΔΔΗΧ χρήζει αναφοράς, όπως επίσης η αγαστή συνεργασία με την πολιτική ηγεσία/κυβέρνηση και με τον κεντρικό τραπεζίτη της χώρας. Γι’ αυτό, και η σημερινή μας πρόταξη αυτής της εκδήλωσης.
Και με το περίφημο “μαξιλάρι” να μετρά 30-32 δισ. στο “ταμείο”.
…………………………
(*) επηρεασμένος από την ταινιάρα The Magnificent Seven, ο γράφων. Την πρωτότυπη (1960) του Elmer Bernstein, εννοείται.
