Εν μέσω επιφυλάξεων για τις επιπτώσεις στην οικονομία, λόγω της εκθετικής εξάπλωσης της μετάλλαξης Δέλτα και του χωρίς φειδώ “τυπώματος” χρήματος, short vs long αντιπαρατίθενται στις διεθνείς αγορές. “Μάχη” που φτάνει μέχρι και την Ελλάδα, το Χρηματιστήριο Αθηνών, καθώς συμπεριλαμβάνεται στις χώρες του “νότου” που κατά γενική εκτίμηση επιβαρύνονται περισσότερο από τις εξελίξεις στο τουριστικό “μέτωπο”.
Και ενώ στην Wall Street, οι αγοραστές επιμένουν όλο και υψηλότερα, παρά τις προειδοποιήσεις για “φούσκωμα” των τιμών έρχεται η πρόταση των Δημοκρατικών για πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων-Υποδομών ύψους 3,5 τρισ (!), η άνετη άντληση 62 δισ από το αμερικανικό Δημόσιο συνδυαστικά με τα οικονομικά αποτελέσματα δεύτερου τριμήνου (Goldman Sachs, Well Fargo, Citi κ.α. ) να συντηρήσουν την άνοδο του S&P500 πάνω και από τις 4.400 μονάδες. Στην Ευρώπη, ο ένας μετά τον άλλο οι επενδυτικοί οίκοι δημοσιεύουν αναλύσεις επιχειρώντας να συγκεράσουν την προσδοκία για ανάκαμψη (με μοχλό και τα κεφάλαια του NGEU) με την ανησυχία για την ζημιά από την μετάλλαξη Δέλτα.
Πρόσφατα η Morgan Stanley εμφανίστηκε άκρως επιφυλακτική για το “υγειονομικό” , καθώς τα οικονομικά στοιχεία παρουσιάζουν μεικτή εικόνα, με τη βιομηχανική παραγωγή να μειώνεται από την πλευρά της προσφοράς αλλά και κλάδους όπως της “πράσινης ενέργειας”, της “ψηφιοποίησης”, των “υποδομών” να αναμένεται να υποστηριχθούν από τα Κοινοτικά κονδύλια. Το βασικό σενάριο του αμερικανικού οίκου θέλει τον τουρισμό (κίνηση/έσοδα) να τα πηγαίνει καλύτερα από πέρυσι, πλην όμως για μία οικονομία “ρηχή” και ένα χρηματιστήριο “αβαθές” το αν θα κυμανθεί στο 40% ή το 30% ή…του 2019 είναι μερικές μονάδες ΑΕΠ, κάποια δισεκατομμύρια η κάλυψη (ή έλλειψη ) των οποίων θα βαρύνει και επενδυτικά.
Από την άλλη η όλη αβεβαιότητα που κυριαρχεί διεθνώς υποχρεώνει τα κάθε λογής funds να στραφούν σε πιο συντηρητικές επιλογές, σε εταιρείες με λειτουργική κερδοφορία (δλδ διανέμουν μέρισμα), με “κυκλικό” ή “δημόσιο/κοινής ωφέλειας” χαρακτήρα. Τάση που εξηγεί την εισροή κεφαλαίων σε μετοχές των λ.χ. ΟΤΕ, Mytilineos, TITAN, Motor Oil, Τέρνα Ενεργειακή αλλά και Viohalco, Cenergy Holdings που λόγω των έργων έχουν εξασφαλισμένη παραγωγή/ζήτηση για τα επόμενα 1-3 χρόνια. Δεν είναι τυχαίο και προφανώς δεν είναι λίγο, σε αυτή την συγκυρία να βγαίνει στις αγορές η ΔΕΗ με “πράσινο” ομόλογο και να αναθεωρεί τον αρχικό στόχο και από 350 εκατ. να αντλεί τελικά 500 εκατ. ευρώ (με κόστος 3,5%) ακριβώς λόγω της υπερβάλλουσας προσφοράς από την πλευρά των ξένων funds.
Αναμφίβολα ο τουρισμός είναι ένα κρίσιμο στοίχημα για την ελληνική οικονομία, από την έκβαση του οποίου θα εξαρτηθούν τα περιθώρια ευελιξίας του οικονομικού επιτελείου, η επίδοση εισηγμένων όπως η Aegean, η Autohellas κ.α. ωστόσο αποτελεί κοινή εκτίμηση πως (και ) λόγω της πανδημίας η…μονοκαλλιέργεια του τουρισμού διανθίστηκε με ανάπτυξη άλλων κλάδων, τομέων δραστηριότητας επιτυγχάνοντας- σε ένα βαθμό- μερική εξισορρόπηση με δημιουργία “νέου ΑΕΠ”. Διαφοροποίηση, που έχει και επενδυτικό/χρηματιστηριακό αποτύπωμα, καθώς όχι μόνο μεγάλοι όμιλοι αλλά και μεσαίες επιχειρήσεις άδραξαν την ευκαιρία και αναπτύχθηκαν κόντρα/μέσα στην κρίση.
Οι περιπτώσεις των Quest, των Πλαστικών Θράκης, της Papoutsanis, της Intracom, του ΚΡΙ-ΚΡΙ αλλά και αρκετών μικρότερων είναι ενδεικτικές μίας νέας επιχειρηματικότητας, που βγαίνει ενδυναμωμένη μέσα και από την υγειονομική κρίση και εύλογα διεκδικεί μεγαλύτερο μερίδιο και στην επενδυτική “επόμενη ημέρα”.
Από την άλλη οίκοι, όπως η Goldman Sachs παρά την αβεβαιότητα/ρευστότητα που πυροδοτείται από την άνοδο των τιμών των εμπορευμάτων, του κόστους μεταφοράς, του πετρελαίου δεν βλέπει σημαντική επιβάρυνση/αύξηση του κόστους χρήματος. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά και για τις ελληνικές επιχειρήσεις, τις εισηγμένες στο ΧΑ; περιθώρια να ενισχύσουν ακόμη περισσότερο την ανταγωνιστικότητα τους, υλοποιώντας (με σχετικά χαμηλά κόστη) νέες επενδύσεις που όμοιες τους δεν είχαν πραγματοποιηθεί συνολικά την περίοδο της 10ετούς ελληνικής/μνημονιακής “καταιγίδας”. Οι επενδύσεις φέρνουν αύξηση παραγωγής, με τη σειρά της από απασχόληση μέχρι έσοδα/κερδοφορία, εξαγωγές και καθαρά έσοδα (μερίσματα) εισφορές στα δημόσια ταμεία δημιουργώντας, επί της ουσίας, έναν “ενάρετο οικονομικό κύκλο”.
……………………..
Πηγή: ΧΡΗΜΑ WEEK, 27/07/2021
