Oι νέες τεχνολογίες, η ΑΙ και όλα τα ψηφιακά εργαλεία που έχουν δημιουργηθεί, σίγουρα έχουν αλλάξει τον κόσμο που ζούμε.
Η τεχνολογία και η τεχνογνωσία προχωρούν με καλπάζοντα ρυθμό και πλέον η δημιουργία ενός κόσμου με την παρουσία ψηφιακών υπαλλήλων σε επιχειρήσεις και μεγάλους ομίλους δεν μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Τουνατίον…
Στο πλαίσιο αυτό, η Soul Machines, μια εταιρεία που εδράζει στη Νέα Ζηλανδία, φαίνεται πως ήδη σχεδιάζει ψηφιακούς ανθρώπους με τεχνητή νοημοσύνη οι οποίοι θα συνδράμουν σε σημαντικά πόστα, όπως η εξυπηρέτηση πελατών, η εκπαίδευση κοκ. Όλα αυτά εντάσσονται στον ευρύτερο σχεδιασμό της εταιρείας για τη δημιουργία ενός “ψηφιακού εργατικού δυναμικού” για ένα πιθανό metaverse (σ.σ. ένα διασυνδεμένο κοινωνικό δίκτυο, ένα επαγγελματικό και εταιρικό εργαλείο ολογραμμάτων και τηλεμεταφορών με πολλές διαπαφές με τον φυσικό κόσμο.)
Άνθρωποι OS 2.0
Οι ψηφιακοί άνθρωποι της Soul Machines, σύμφωνα με το Startupper τρέχουν σε ένα σύστημα που ονομάζεται Humans OS 2.0. Πρόκειται για μια “Αυτόνομη Πλατφόρμα Κινουμένων Σχεδίων” με ψηφιακό εγκέφαλο που επιτρέπει στην Al να μαθαίνει από τις αλληλεπιδράσεις της με πραγματικούς ανθρώπους, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της εταιρείας.
Στην πλατφόρμα, διατίθεται βίντεο με το λειτουργικό σύστημα σε δράση και διάφορες κατηγορίες από real estate μέχρι υγειονομική φροντίδα είναι αυτές που επιτελούν τα ψηφιακά άτομα.
Oι ιδρυτές ευελπιστούν ότι η AI θα είναι σε θέση να εκπληρώσει τις μελλοντικές ανάγκες των ανθρώπων, εντός και εκτός του metaverse, μέχρι και να τους αντιγράψει, δημιουργώντας μια εικονική εκδοχή του εαυτού τους ή πολλαπλές δυνητικές βερσιόν του.
Συγκεκριμένα, τα αντίγραφα τους θα μπορούν να βγουν έξω και να κάνουν πράγματα για τους ίδιους, αποβαίνοντας κερδοφόρα τόσο για τους πολίτες όσο και για τις δουλειές τους, εξοικονομώντας τους χρόνο για να απασχοληθούν με κάτι άλλο, ενδεχομένως πιο διασκεδαστικό.
Στο σημείο αυτό όμως τίθεται ένα ηθικό δίλημμα.
Κατ’ αρχάς οι ψηφιακοί άνθρωποι δεν μπορούν να αντικαταστήσουν πλήρως τους αληθινούς, δεδομένου ότι η επιστήμη γνωρίζει ελάχιστα πράγματα για τον ανθρώπινο εγκέφαλο και επομένως δεν γίνεται εκ των πραγμάτων να ενσωματώσει λειτουργίες που τα ίδια τα άτομα δεν έχουν ακόμη ανακαλύψει πως προβλέπονται, πόσο μάλλον να τους ξεπεράσει σε διαύγεια.
Εξάλλου, αν αυτοί οι ψηφιακοί άνθρωποι είναι όντως ευφυείς -όσο τεχνητοί κι αν είναι- το να εργάζονται για τους ανθρώπους θα έμοιαζε περισσότερο με μια μορφή δουλείας ή μισθωτής εργασίας, ειδικά αν η τεχνολογική πρόοδος τους κάνει πιο μεθοδικούς με την πάροδο του χρόνου.
Θα μπορούσε επίσης να επιφέρει ακούσια μια νέα ταξική δομή ανθρώπων τεχνητής νοημοσύνης. Η τεχνολογία πάντα χρησιμοποιούνταν για να γίνουν τα αδύνατα δυνατά, είτε αφορά κάτι θετικό είτε όχι, αποτελώντας τελικά μια αντανάκλαση της ανθρώπινης κατάστασης.
