Γράφει ο @homopoliticus
Χρειάζεται θάρρος για να το αποδεχτούμε: Στις Δημοκρατίες το βάρος των αποτελεσμάτων το φέρουν οι ψηφίσαντες.
Επίσης, το ότι κάποιος δεν είναι αυτό που θέλουμε ή ταιριάζει στην αισθητική μας, δεν τον καθιστά κακό πολιτικό.
- Κακός πολιτικός είναι εκείνος η ατζέντα του οποίου ενέχει την δολιότητα ατομική ή αγωνία για προσωπικά οφέλη.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Ντόναλντ Τραμπ εξελέγη 45ος Πρόεδρος. Αυτό έγινε. Βάσει του εκλογικού συστήματος εξελέγη.
Γύρω από την εκλογή του είναι συγκεντρωμένα τα σύννεφα της ρωσικής εμπλοκής και η έρευνα συνεχίζεται.
Τελευταίο κομμάτι σε αυτό το παζλ ο αποχαρακτηρισμός ενός “ενημερωτικού σημειώματος”, του Ρεπουμπλικάνου Γερουσιαστή Νούνες, που ο Λευκός Οίκος παρουσιάζει ως ένα ακόμα στοιχείο που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι «η έρευνα για την ρωσική εμπλοκή είναι το μεγαλύτερο κυνήγι μαγισσών».
Από την άλλη πλευρά οι πολέμιοι του Αμερικανού Προέδρου φοβούνται ότι αυτό το “memo” θα χρησιμοποιηθεί ως αφορμή κατάργησης της έρευνας του ανεξάρτητου Ανακριτή Μούλερ.
Η ιστορία και τα στοιχεία θα μιλήσουν.
Αυτό που αξίζει της προσοχής μας είναι ότι, αν το FBI δαιμονοποιείται τότε η Αμερικανική Δημοκρατία δονείται και σείεται.
Και αυτό δεν βαραίνει μόνο τις ΗΠΑ αλλά και όλους εμάς που θεωρούμε τις ΗΠΑ ως την χώρα της Ελευθερίας. God Bless America!
