Γράφει η «ξενοδόχος»
“Μπλόκο’’ βάζει το Συμβούλιο της Επικρατείας στο Σύνθετο Τουριστικό Κατάλυμα (ΣΤΚ) για το πεντάστερο ξενοδοχειακό συγκρότημα, με τις κατοικίες που έχει εγκριθεί στο νησί της Ιου, στην παραλία Κουμπάρα.
Πρόκειται για μία από τις επενδύσεις που προωθεί τα τελευταία χρόνια, ο επιχειρηματίας Άγγελος Μιχαλόπουλος στην Ιο, όπου, όπως λέγεται έχει συγκεντρώσει εκτάσεις που αντιστοιχούν στο …30% των συνολικών εκτάσεων του νησιού.
Τώρα με την απόφαση 1037/2022, το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) ακυρώνει την έγκριση του ΣΤΚ ως μη νόμιμη καθώς δεν έχει εκπονηθεί σχέδιο χρήσεων γης στην περιοχή ούτε μελέτη φέρουσας ικανότητας του νησιού. Σημειωτέον ότι το ΣΤΚ είχε εγκριθεί με κυβερνητική απόφαση τον Αύγουστο του 2014.
Το ΣτΕ σημειώνει επιπλέον ότι τα σχέδια χρήσεων γης πρέπει να είναι συμβατά με τον υπερκείμενο σχεδιασμό, ο οποίος στην περίπτωση της Ίου είναι το Περιφερειακό Πλαίσιο Νοτίου Αιγαίου (ΠΠΝΑ).
Σύμφωνα με το ΠΠΝΑ, οι οικονομικές δραστηριότητες στα νησιά πρέπει να είναι ισορροπημένες και να μην υπάρχει μονόπλευρη εξάρτηση από τον τουρισμό. Πρέπει επιπλέον η τουριστική δραστηριότητα να λαμβάνει χώρα εντός οριοθετημένων περιοχών, και να συντάσσονται μελέτες χωρητικότητας που να λαμβάνουν υπόψη την κλίμακα της κάθε περιοχής, τους φυσικούς και ανθρώπινους πόρους, τις υποδομές, κλπ.
- «Η πρώτη προσβαλλομένη κοινή υπουργική απόφαση, με την οποία αδειοδοτήθηκε περιβαλλοντικά το έργο, είναι ακυρωτέα ως μη νόμιμη κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με την αίτηση ακυρώσεως ότι η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων του επίμαχου ΣΤΚ εχώρησε κατά παράβαση της κείμενης περιβαλλοντικής και πολεοδομικής νομοθεσίας ερμηνευόμενης ενόψει των επιταγών του άρθρου 24 παρ. 1 του Συντάγματος περί προστασίας του περιβάλλοντος και διαφύλαξης της αειφορίας, ιδίως ενόψει του χαρακτήρα της νήσου Ίου, ως ευαίσθητου οικοσυστήματος με περιορισμένη φέρουσα ικανότητα, αλλά και των επιταγών του άρθρου 24 του Συντάγματος για ορθολογικό χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό»…
Η απόφαση του ΣτΕ έχει κι ένα δεύτερο σκέλος:
Η αίτηση ακύρωσης της άδειας στο ΣτΕ από κατοίκους και σωματεία είχε γίνει μετά από το χρονικό διάστημα των λίγων μηνών που ορίζει ο νόμος.
Το ΣτΕ έκρινε όμως ότι τα στοιχεία της άδειας δεν είχαν δημοσιοποιηθεί επαρκώς κατά την διαδικασία της διαβούλευσης. Το ΣτΕ είχε μάλιστα απευθύνει προδικαστικό ερώτημα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (ΕΔ) για το ζήτημα αυτό, και το ΕΔ είχε εκφράσει την ίδια άποψη.
Η απόφαση του ΣτΕ επιβάλλει ότι η δημόσια διαβούλευση για περιβαλλοντικά ζητήματα στο μέλλον θα πρέπει να γίνεται με τρόπο διαφανή και με ουσιαστική πρόσκληση συμμετοχής στα εμπλεκόμενα μέρη.
