Του Γιάννου Γραμματίδη
Μέρα μνήμης η χθεσινή για τα 353.000 θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Tην τίμησε ο απανταχού Ελληνισμός, διεκδικώντας την καθολική αναγνώριση του εγκλήματος της Τουρκίας που δεν ήλθε ακόμα.
Ανίερες συμμαχίες και βουβά συμφέροντα, εμποδίζουν μέχρι σήμερα μια ηχηρή αναγνώριση.
Περισσεύει η υποκρισία, σαν ρούχο μιας τέτοιας στάσης ντροπής.
- Κανείς ποτέ δεν αναλογίστηκε ότι η σκληρότητα μιας τέτοιας αναγνώρισης, μπορεί να αποτελεί ταυτόχρονα λύτρωση του τουρκικού λαού, από το βάρος μιας τέτοιας ανελέητης ιστορικής πραγματικότητας που μέχρι σήμερα εμποδίζει την ουσιαστική του ένταξη, στην σύγχρονη παγκόσμια κοινότητα.
Η διαιώνιση της πολιτικής της άρνησης μιας τέτοιας πραγματικότητας οφείλεται αποκλειστικά σε μικρόψυχες αλλά και εσκεμμένες στρατηγικές των πολιτικών ηγετών της Τουρκίας που κρατούν τον λαό τους σε νάρκωση αυταπάτης, με αποκλειστικό σκοπό την συνεχή του χειραγώγηση που έτσι τους εξασφαλίζει την άνετη και μόνιμη παραμονή τους στην εξουσία.
- Εμείς όμως έχουμε χρέος να θυμόμαστε και να αγωνιζόμαστε για την καθολική αναγνώριση αυτού του ειδεχθούς εγκλήματος.
