Τα τελευταία χρόνια, αναφερόμαστε συχνά στον εν λόγω όρο, χωρίς όμως να γνωρίζουμε τι πραγματικά σημαίνει και πόσοι κίνδυνοι ελλοχεύουν.
Από τη Σταυρούλα Κωνσταντοπούλου, σύμβουλο ψυχικής υγείας, προσωποκεντρική προσέγγιση, synedriak@gmail.com
Φαρμακερά σχόλια για την εξωτερική εμφάνιση, άσεμνες χειρονομίες, διάδοση κακόβουλων φημών με σκοπό τη διαπόμπευση, αλλά και απειλές μέσω Facebook συνθέτουν το λεγόμενο bulling-σχολικό εκφοβισμό. Συγκεκριμένα, μετά από μεγάλη έρευνα που διεξήχθη από το «Χαμόγελο του Παιδιού», προέκυψε ότι περίπου το 32% των μαθητών έχουν πέσει έστω μία φορά θύματα bulling (34,2% αγόρια και 29,71% κορίτσια), ενώ σε ποσοστό 30,2% έχουν υπάρξει κάποια στιγμή δράστες παρόμοιων περιστατικών. Συνεχίζοντας την έρευνα, τα ποσοστά μάς αποκαλύπτουν και τις μορφές με τις οποίες εκφράζεται το bulling:
- Χρήση κοροϊδευτικών ονομάτων: 60,69%
- Σπρωξίματα και χτυπήματα: 45,39%
- Πειράγματα λόγω εξωτερικής εμφάνισης: 36,3%
- Ανάρτηση εξευτελιστικών φωτογραφιών μέσω Διαδικτύου: 14,26%
- Διάδοση φωτογραφιών μέσω κινητών: 12,82%
Ποιο είναι το προφίλ του θύτη και ποιο του θύματος;
Θύτες είναι τα άτομα με μέτριες σχολικές επιδόσεις, χαμηλή αυτοεκτίμηση, που συχνά μεγαλώνουν σε δυσμενές οικογενειακό περιβάλλον. Τα παιδιά αυτά αντιμετωπίζουν συχνά προσωπικές δυσκολίες και συναισθηματικές ελλείψεις, κάτι που τα φορτίζει με αρνητικά συναισθήματα, όπως θυμό θλίψη απογοήτευση. Το σχολείο γίνεται ένα περιβάλλον όπου αυτά τα συναισθήματα μετατρέπονται σε επίπλαστα συναισθήματα υπεροχής, μειώνοντας δηλαδή τους άλλους, ενώ επί της ουσίας το ίδιο το παιδί δεν νιώθει καλά.
Θύματα, από την άλλη πλευρά, πέφτουν εκείνα τα παιδιά που χαρακτηρίζονται από εσωστρέφεια, δεν έχουν μάθει να εξωτερικεύουν τα συναισθήματά τους, είτε αρνητικά είτε θετικά, απομονώνονται και δεν επικοινωνούν εύκολα είτε με τους γονείς τους είτε με τους εκπαιδευτικούς τους.
Πότε πρέπει να ανησυχούμε;
