Όσο πλησιάζει η μέρα της κρίσιμης γενικής συνέλευσης ,25 Ιουλίου 2018, τόσο πληθαίνουν οι εκτιμήσεις έμπειρων παραγόντων του κλάδου, πως η σύγκρουση των πλευρών Μπόμπολα/Κούτρα vs Καλλιτσάντση κινδυνεύει να οδηγήσει όχι σε λύση του…γόρδιου δεσμού αλλά σε ισχυρότερο μπλέξιμο του, σε αδιέξοδο.
Το μόνο σίγουρο είναι πως και οι δύο πλευρές έχουν οδηγηθεί σε ένα σημείο όπου από την 26η του μηνός και μετά δεν θα μπορούν να συνυπάρξουν.
Ωστόσο τα ποσοστά που φαίνονται να συγκεντρώνουν αμφότερες δείχνουν να ξεπερνούν τα όρια της καταστατικής μειοψηφίας, δηλαδή η μεν πλευρά Μπόμπολα/Κούτρα να ελέγχει ένα (στο περίπου) 33% η δε πλευρά Καλλιτσάντση ένα (στο περίπου πάλι) 37%.
Στο παρασκήνιο φαίνεται πως έχουν προχωρήσει οι επαφές μεταξύ της πρώτης πλευράς με το fund Horizon που εάν και εφόσον τελεσφορήσουν, οι δύο πλευρές οδηγούνται (μάλλον) προς ισοπαλία ή έστω μικρό προβάδισμα των Μπόμπολα/Κούτρα.
Η στάση των τραπεζών (που εύλογα ενδιαφέρονται για λύση και όχι διαιώνιση του αδιεξόδου) θα τηρήσουν μεν ουδέτερη στάση στην γενική συνέλευση (όσον αφορά στην ψηφοφορία) πλην όμως παρασκηνιακά κινούνται εδώ και καιρό.
Για παράδειγμα η Παναγιώτα Ιπλιξιάν “χρεώνεται” από την αγορά στις τράπεζες και δη στην AlphaBank, ενώ οι Χρήστος Γκλαβάνης και Μαρκ Ραχωβίδης πρόσωπα που έφερε στην πλευρά Μπόμπολα/Κούτ,ρα ο Λάμπρος Παπακωνσταντίνου ο ρόλος του οποίου θα είναι καταλυτικός.
Η πλευρά Καλλιτσάντση αναφέρθηκε σε “κινήσεις πανικού” και εξέδωσε ανακοίνωση πως τα μέλη του Δ.Σ εκλέγονται από τους μετόχους και δεν διορίζονται (και σωστά) πλην όμως πρόκειται για μία κίνηση που προτάσσοντας την εταιρική διακυβέρνηση μπορεί να φέρει προς την πλευρά Μπόμπολα/Κούτρα 2-4 funds με ποσοστά γύρω στο 1,5%-2% που συνολικά διαμορφώνουν ένα κρίσιμο ποσοστό στο 6% με 8%.
Παράλληλα οι τελευταίες κυβερνητικές αποφάσεις (για διετή παράταση της σύμβασης για την Αττική Οδό, επανεμφάνιση Καλογρίτσα μέσω Μπόμπολα στην Πατρών- Πύργου) έχει δημιουργήσει την αίσθηση πως ο “πατριάρχης” του ομίλου ξανά άνοιξε διαύλους με την πλευρά Αλέκου Φλαμπουράρη, ενδεχόμενο που δεν περνά απαρατήρητο.
Το σίγουρο είναι, πως μέρα με τη μέρα οι κινήσεις και των δύο πλευρών θα εντείνονται με συνέπεια να μεγαλώνει ο κίνδυνος να οδηγηθεί ο όμιλος σε ένα δραματικό αδιέξοδο.
