Ενώ οι άνδρες, λόγω Μουντιάλ, είναι κολλημένοι στις οθόνες, την ίδια ώρα οι γυναίκες έχουν «ελευθέρας» και αλωνίζουν εκτός αγωνιστικού χώρου, σκοράροντας σε ξένα κρεβάτια.
Οι… ποδοσφαιρόπληκτοι κάθε τέσσερα χρόνια κόβουν το σεξ και αφιερώνονται στα στοιχήματα για το ποιος θα πάρει το κύπελλο και ποιος παίκτης θα βάλει τα περισσότερα γκολ. Με δυο – τρία ματς την ημέρα, με παρατάσεις και πέναλτι, κάθονται σερί ως τις πρώτες πρωινές ώρες στην τηλεόραση. Πού καιρός για σεξουαλικές επαφές…
Του λόγου το αληθές έδειξε και η νέα έρευνα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου, σε δείγμα πεδίου με χρονικό παράθυρο τον Ιούνιο. Οι επιδόσεις των ανδρών σε συχνότητα επαφών ήταν οι μισές, σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου, ενώ στις γυναίκες η συχνότητα ήταν ίδια ή λίγο ανεβασμένη. Απλά μαθηματικά…
«Το εύλογο συμπέρασμα είναι πώς, αφού οι άνδρες μείωσαν τις επαφές τους λόγω ποδοσφαιροπληξίας, ενώ οι γυναίκες είχαν ίδιες ή και καλύτερες επιδόσεις την περίοδο αυτή, οι γυναίκες θα έπαιζαν εκτός γηπέδου τις ώρες που οι άνδρες έπαιζαν εντός», λέει ο Δρ. Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, χειρουργός ουρολόγος – ανδρολόγος, ιδρυτής και πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Σε πολλές έρευνες του εξωτερικού η μείωση συχνότητας στις ερωτικές επαφές των ανδρών παρατηρήθηκε επανειλημμένα στις αθλητικές Κυριακές και σε μεγάλες διοργανώσεις.
Οι άρρενες του πλανήτη μειοδοτούν σε επιδόσεις ερωτικές, ενώ πλειοδοτούν σε ασκήσεις κατανάλωσης μπύρας και πίτσας, αφού η γυναικεία παρουσία την ώρα του ποδοσφαιρικού οργασμού τους προκαλεί συνήθως ένα είδος αλλεργίας.
«Η βιολογική ερμηνεία της απέχθειας στα οιστρογόνα των γυναικών – ανδρών σε υπερέκκριση ανδρογόνων είναι γονιδιακή και πανάρχαια, γιατί τα ομαδικά αθλήματα οι άνδρες τα ξεκίνησαν ήδη από τους τροφοσυλλέκτες κυνηγούς, μέχρι την εποχή του Πλάτωνα, που έτρεχαν γυμνοί στα στάδια για να ξοδέψουν την τεστοστερόνη των μυών και να αναπτύξουν ίσως την διάνοια των μυαλών», εξηγεί περαιτέρω ο Δρ. Κωνσταντινίδης.
Και προσθέτει: «Στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει, λέει ο γνωστός στίχος του Διονύση Σαββόπουλου και ίσως αυτό να εξηγεί πως η γυνή βαριαναστενάζει αλλά και ξενοκοιτάζει, όταν ο σύντροφός της φέρνει την μόνιμη ερωμένη του, τη μπάλα, στο σαλόνι, με τους φωνακλάδες φίλους του μάλα ενοχλητικούς για την αδιάφορη στο σπορ συνήθως γυνή».
Οι ειδικοί του Ανδρολογικού Ινστιτούτου σημειώνουν τους λόγους της γυναικείας απιστίας στην ποδοσφαιρομανία του Μουντιάλ.
Η εκδίκηση της αμαζόνας
Αυτή η ομαδική υστερία των ανδρών στη θέα της μάχης των γηπέδων ξυπνά πανάρχαιες μνήμες και φόβους των γυναικών, θυμάτων κλοπών και βιασμών στην ιστορία της ανάπτυξης των φύλων και των εθνών (η Αρπαγή των Σαβίνων Γυναικών δημιούργησε τη Ρώμη). Και οι μνήμες αυτές γίνονται εφιάλτες, όταν συνειδητοποιούν ότι ο σύντροφός τους είναι συνέχεια αυτής της αρχαίας συνήθειας της βίας ενάντια στις γυναίκες (το φεμινιστικό γονίδιο ξυπνά) και καλύτερη εκδίκηση από το κεράτωμα ενός αρσενικού, με βεβαιότητες ερωτικές και βιαιότητες ιστορικές, δεν έχει ακόμη εφευρεθεί.
Ερωτικός λόγος (ακουστική διέγερση)
Οι άνδρες, όταν παίζουν ποδόσφαιρο ή όταν απλά παρακολουθούν, συνήθως εκστομίζουν λεκτικές ατοπίες, αλλά και ουτοπίες για τους αντιπάλους, που έχουν σχέση με το σεξ όλων των ειδών.
Σύμφωνα με τον χειρουργό ουρολόγο ανδρολόγο, συνεργάτη του Ανδρολογικού Ινστιτούτου, Χρήστο Φλιάτουρα, οι φραστικές υπερβολές θα έκαναν και τον Ντεσάντ να κοκκινίσει. Τα, δε, σαδομαζοχιστικά σχόλια θα υπέβαλλαν στο μαρτύριο της αμφιβολίας για το πρωτότυπο του έργου του και τον βαρόνο Μάζωχ, συγγραφέα του βιβλίου.
«Οι γυναίκες των ποδοσφαιρόφιλων αντιλαμβάνονται πλέον, ως ευφυή θηλυκά, ότι οι δικοί τους άνδρες είναι περισσότερο ικανοί να περιγράφουν τα ανήθικα, παρά να τα κάνουν με τις ίδιες. Γι΄αυτό και αποδράμουν σε αναζήτηση άλλων ανδρών, που θα τις κοιτάζουν σαν γυναίκες και ερωμένες και όχι σαν… ντελιβεράδες πίτσας», λέει χαριτολογώντας ο κ. Φλιάτουρας.
Οπτική διέγερση (πορνογραφία)
Η αρρενωπότητα είναι ταυτισμένη με τη τεστοστερόνη και την επιθετικότητα – αμφότερες περισσεύουν στο ποδόσφαιρο. Τα ιδρωμένα γυμνασμένα αρσενικά κυνηγούν την νίκη και την παραβίαση της εστίας του αντιπάλου. Οι, δε, μάχες σώμα με σώμα στο γήπεδο μεταφράζονται στον ερωτικό εγκέφαλο με τις μάχες στα ερωτικά κρεβάτια.
Ως γνωστόν, το σεξουαλικό του ανθρώπου γίνεται πιο έντονο, όσο απομακρύνεται από το πνευματικό. Η βαθειά σκέψη καταστρέφει την ερωτική επιθυμία. Όσο λιγότερο σκεφτόμαστε, τόσο περισσότερο θέλουμε, αυτή είναι η βιολογική εξίσωση του σεξουαλικού μας εαυτού.
Η εκδίκηση της απατημένης
Ερμηνεύοντας τα ευρήματα της έρευνας, ο πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών επισημαίνει ότι στο διάστημα αυτής της μάχης των αρσενικών για την θεά μπάλα, η ερωτική γυναίκα νοιώθει μια βαθειά εγκατάλειψη, μια αδιαφορία, που την οδηγεί σε πρόθυρα νευρικής κρίσης και μίσους για τον καθρέφτη της.
«Η γυναίκα, ως μεγάλο εχθρό θεωρεί την απουσία επιθυμίας στο βλέμμα του αρσενικού, που την εγκαταλείπει σε δυο περιπτώσεις κυρίως. Όταν αυτός βλέπει ποδόσφαιρο και αδιαφορεί και όταν εστιάζει στις ρυτίδες της, παρά τα μπότοξ που πλήρωσε για να τις εξαφανίσουν. Το πάθος της απατημένης ερωμένης ξέρουμε πού οδηγεί την ανθρώπινη φύση και η Μήδεια είναι μια εκδοχή της ερωτικής εκδίκησης, ενώ στον σύγχρονο κόσμο αυτή η μανία θα μεταφραστεί σε μια δολοφονία του άρρενος, που φοβάται το κέρατο, όπως ο διάολος το λιβάνι», λέει.
Η εκδίκηση της σύγκρισης
Η μητέρα – σύντροφος – σύζυγος – ερωμένη την περίοδο του Μουντιάλ μετατρέπεται ενίοτε και σε υπηρέτη των φίλων του ανδρός, που έχουν κάνει το σαλόνι γήπεδο και αυτή την προσβολή δεν την αντέχει. Γι΄αυτό και θα σαλπάρει σε μέρη εξωτικά και μαγεμένα με άλλους ναύτες και δεν θα κλείσει τα αυτιά της στις… Σειρήνες, που θα της λένε λόγια ερωτικά, αφού, όπως είναι γνωστό, όποιος ψάχνει μακριά από τα αυτιά τον οργασμό της γυναίκας, είναι βαθειά νυχτωμένος.
Η παρεξήγηση
Οι περισσότεροι άνδρες έχουν την εντύπωση πως η αρρενωπότητα – όσο ταυτίζεται με την αρχετυπική εικόνα, το μεγάλο σώμα και τη μυϊκή δύναμη, με απόλυτο συμβολισμό τον μεγάλο αήττητο φαλλό – τόσο πιο ελκυστική θα γίνεται για το θηλυκό. Εικόνα που ξεκινά από την μητέρα φύση, όπου ο μεγάλος ουρακοτάγκος έχει όλο το χαρέμι, ενώ οι μικρόσωμοι είναι καταδικασμένοι να πεθάνουν ανέραστοι στην άκρη του δάσους. Αυτή η ερμηνεία κάνει τους άνδρες να ξεχνούν πως η γυναίκα θα ερωτεύεται σχεδόν πάντα αυτό που θα την κάνει να γίνεται μητέρα, προστάτιδα του αδυνάτου και ανάπηρου, είτε αυτό είναι άνδρας, είτε το παιδί που γέννησε.
«Οι γυναίκες αυτήν την περίοδο θα ερωτεύονται αρσενικά που θα ανατρέπουν την ακεραιότητα της πανοπλίας, του αρσενικού που φωνάζει στα γήπεδα, ψάχνοντας αυτούς που θα της ψιθυρίζουν στα αυτιά βεβαιότητες για το αρυτίδωτο της ομορφιάς της», τονίζει ο κ. Φλιάτουρας.
Η αποκαθήλωση του πατριάρχη
Η αρρενωπότητα ταυτισμένη με την πατριαρχία, δηλαδή την εξουσία, γίνεται εδώ και εκατόν εξήντα χιλιάδες χρόνια (όση η διάρκεια της ζωής των ανθρωπίδων) το απόλυτο αφροδισιακό για την κατάκτηση του θηλυκού από το αρσενικό. Η αρρενωπότητα, μια επίκτητη διαφορά, κατασκευάζεται συνήθως ως μια πανοπλία, που η ομαδική συμπεριφορά πολλών αρρένων ξορκίζει τη θηλυκότητα στα γήπεδα, στα Κολοσσαία, στα χρηματιστήρια και στην πολιτική, αφήνοντας στη γυναίκα την εξιδανικευμένη θέση της αναπαραγωγής, της μητέρας, της Αγίας, αλλά και της γεροντοκόρης, είτε της ανοργασμικής θεούσας ενίοτε.
«Αυτήν την αδικία του συστήματος η γυναίκα θα την αντιμετωπίζει ευφυώς, είτε με ειρωνεία για τα ανατομικά προσόντα του ανδρός, που η μοίρα δεν τον προίκισε, είτε συγκρίνοντάς τον πάντα με έναν ιδανικό και ανάξιο αυτόχειρα εραστή, που δε θα μοιάζει με τίποτα στον οπαδό της εξέδρας, που έχει κάνει κατάληψη στο σαλόνι του σπιτιού, αναγκάζοντάς την να μετοικήσει σε άλλα γήπεδα, όπου οι κραυγές και οι ψίθυροι των δικών της οργασμών θα της θυμίζουν κάτι ίσως από την ηδονική κραυγή του οπαδού της ομάδας, που παραβίασε την εστία του αντιπάλου, βάζοντας το περιπόθητο γκολ της νίκης» καταλήγει ο κ. Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης.
