του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ
Είτε για ευνόητους λόγους αυτοπροστασίας είτε για λόγους ευρύτερης στρατηγικής ο -για τρίτη διαδοχική θητεία- πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων Βορείου Ελλάδος, προσπαθεί εδώ και μέρες να αποτινάξει τη ρετσινιά του «φιλοκυβερνητικού» κοινωνικού εταίρου και να αναδείξει τις ευρύτερες στοχεύσεις των 381 μελών του στη Βόρειο Ελλάδα.
Από την άλλη πλευρά, ο κ. Αθανάσιος Σαββάκης δεν κρύβει το γεγονός ότι βγήκε κερδισμένος από την προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να διχάσει τους εργοδοτικούς φορείς, όπως ακριβώς έχει διχάσει τα εργατικά συνδικάτα.
- «Διχασμός μπορεί να υπάρξει στην περίπτωση που κάποιος σηκώσει το γάντι», τόνισε με νόημα ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ, υπενθυμίζοντας ότι το αίτημα του Συνδέσμου για να αναγνωριστεί ως κοινωνικός εταίρος έχει διατυπωθεί εδώ και 40 χρόνια και προσθέτοντας ότι εγκρίθηκε τελικά τον περασμένο Οκτώβριο από την κυβέρνηση Τσίπρα.
Η διαφοροποίηση του Συνδέσμου Βιομηχάνων Βορείου Ελλάδος από τη συνολική στρατηγική που ακολουθεί ο ΣΕΒ είναι προφανής: Ο ΣΕΒ «Επιχειρήσεις και Βιομηχανίες», με απλά λόγια είναι υποχρεωμένος να εκπροσωπεί και τα συμφέροντα των τραπεζών ή των εταιρειών παροχής υπηρεσιών.
- «Στις προτάσεις του ΣΕΒ, η βιομηχανία, η παραγωγή δεν είναι πρώτη προτεραιότητα» υπογραμμίζει ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ.
«Εμείς θέλουμε να υπάρχει πολυφωνία στις εργοδοτικές οργανώσεις, δεν διαφωνούμε στον στόχο, ίσως να διαφωνούμε στη διαδρομή, αλλά και αυτό είναι υγεία. Δεν υπάρχουν διαφορετικές οπτικές για την ανάπτυξη» είπε ο κ. Σαββάκης.
- Ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος του ΣΒΒΕ, κ. Γιάννης Σταύρου ήταν πιο αποκαλυπτικός. Έδωσε στοιχεία και αριθμούς: Με την ανακήρυξη του Συνδέσμου ως ισότιμου κοινωνικού εταίρου ανοίγουν οι κρουνοί της χρηματοδότησης από κοινοτικά προγράμματα (ΕΠΑΝΑΔ, ΕΠΑνΕΚ κ.λπ.) που προσφέρουν την ευκαιρία στον ΣΒΒΕ να αναδείξει τις προτεραιότητες των περιφερειακών παραγωγικών μονάδων.
Είναι προφανές ότι οι βιομήχανοι της Θεσσαλονίκης θέλουν να εξελιχθούν σε βασικό φορέα εκπροσώπησης του μεταποιητικού τομέα στην Ελλάδα και γι’ αυτό θα υπάρξουν επαφές με άλλους περιφερειακούς συνδέσμους.
Με απλά λόγια, στόχος του κ. Αθανασίου Σαββάκη είναι να εξελιχθεί ο ΣΕΒ σε συνομοσπονδία όπως η ΓΣΒΕ και η ΕΣΕΕ, δηλαδή μια τριτοβάθμια εργοδοτική οργάνωση, αφήνοντας χώρο να αναπτυχθούν οι περιφερειακές δευτεροβάθμιες οργανώσεις.
Στο πλαίσιο αυτό, ο ΣΒΒΕ κατέθεσε τη δική του πρόταση στο θέμα της αύξησης του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα. Ο κ. Σαββάκης τάχθηκε υπέρ της αύξησης του κατώτατου μισθού, με προϋπόθεση την αντίστοιχη μείωση του μη μισθολογικού κόστους. Με απλά λόγια ζήτησε τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, τονίζοντας ότι το δημοσιονομικό περιθώριο που δημιουργείται από τα υπερ-πλεονάσματα θα πρέπει να κατευθυνθεί σε φοροελαφρύνσεις για τις επιχειρήσεις και κυρίως τη μεταποιητική βιομηχανία.
Ο κ. Σαββάκης υπογράμμισε ότι η μείωση των μισθών δεν οδήγησε σε βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Το όποιο όφελος αντισταθμίστηκε από την αύξηση του μη μισθολογικού κόστους, του ενεργειακού κόστους κ.λπ.
Έσπευσε να προσθέσει ότι η αύξηση των μισθών σε συνδυασμό με μείωση των εισφορών δοκιμάστηκε με επιτυχία στην Πορτογαλία.
Το ερώτημα είναι αν το σχίσμα του ΣΒΒΕ με τον ΣΕΒ είναι μόνιμο ή αν είναι διαχειρίσιμο από τους επαγγελματίες του κοινωνικού διαλόγου…
