Του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ
Είναι ένας ευγενικός και γλυκομίλητος 75χρονος καθηγητής Οικονομικών, από αυτούς που ανέβηκαν αργά – αργά την ακαδημαϊκή ιεραρχία, χωρίς σπουδαία ερευνητικά επιτεύγματα, χωρίς σημαντικές δημοσιεύσεις και χωρίς να ενοχλεί τον κοινωνικό του περίγυρο.
Μέχρι το 2013-2014, ελάχιστοι γνώριζαν τον καθηγητή Χαράλαμπο Γκότση, εκτός από τους φοιτητές του στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά, που τον θυμούνται για τους γενναιόδωρους βαθμούς που έβαζε.
Το 2014, βλέποντας τον ΣΥΡΙΖΑ να ανεβαίνει, αποφάσισε να εκτεθεί περισσότερο στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Οι δημοσιογράφοι τον καλούσαν συχνά στα τηλεοπτικά πάνελ για να εκφράσει την «αριστερή» -αντιπολιτευτική τότε- οπτική της αντιμνημονιακής περιόδου, με σχετική μετριοπάθεια και σοβαρότητα που δεν διέθεταν οι έξαλλοι πολιτευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι είχαν σκοπό να καταργήσουν τα μνημόνια «μ’ έναν νόμο κι ένα άρθρο».
Μέχρι τότε, η μοναδική εμπλοκή του κ. Χ. Γκότση με τα χρηματιστηριακά δρώμενα ήταν η συμμετοχή του σε διοικητικά συμβούλια εισηγμένων επιχειρήσεων ως μη εκτελεστικό μέλος όπως π.χ. στη Βιομηχανία Αλουμινίου Alco του κ. Θεόδωρου Τζώρτζη, αλλά και σε άλλες τιμητικές και διακοσμητικές θέσεις «ευθύνης».
Άσπονδοι φίλοι…
Όταν ο κ. Γκότσης επελέγη για τη θέση του προέδρου της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, πολλοί συνάδελφοί του καθηγητές -υμνητές του ΣΥΡΙΖΑ– στενοχωρήθηκαν για την εκρηκτική άνοδό του και τότε άρχισαν τις δόλιες διαρροές πληροφοριών και φημών που δεν τιμούν την προσωπικότητά του.
Ξαφνικά διαβάσαμε στον Τύπο ότι εκτός από την προεδρία της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, επέλεξε για τον εαυτό του, ταυτόχρονα, και την καλύτερα αμειβόμενη θέση του προέδρου του Συνεγγυητικού Κεφαλαίου.
Άρχισαν να κυκλοφορούν σχόλια για την ανεπάρκειά του στην αγγλική γλώσσα και την απαίτησή του να μεταφράζονται στα ελληνικά ακόμη και… οι απλές προσκλήσεις που δεχόταν από το εξωτερικό.
Παρά την ελλιπή γνώση της αγγλικής -λένε οι κακόγλωσσοι ανταγωνιστές του κ. Γκότση- δεν αρνήθηκε ούτε μία πρόσκληση για εξωτικό ταξίδι -πάντα μετά της συζύγου φυσικά- με στόχο να προωθήσει την ελληνική κεφαλαιαγορά, στη μακρινή Κίνα ή στην καπιταλιστική Αμερική.
- Αντιθέτως, την περασμένη εβδομάδα, μετά το αιματοκύλισμα των τραπεζικών μετοχών στο Χρηματιστήριο, ακολουθώντας τις οδηγίες και τις εκτιμήσεις για «ύποπτα κερδοσκοπικά παιχνίδια» του υπουργού Γιάννη Δραγασάκη, ο κ. Γκότσης έσπευσε να ανακοινώσει ότι ξεκινά αμέσως έρευνα για ενδεχόμενη «χειραγώγηση των τραπεζικών μετοχών»…
- «… η ανάπτυξη μπορεί για 2-3 χρόνια να διατηρηθεί από τα υπάρχοντα ανεκμετάλλευτα παραγωγικά αποθέματα των επιχειρήσεων…».
Ο πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς -εκτός από την αδυναμία του να επικοινωνεί με το εξωτερικό στην αγγλική γλώσσα- είναι προφανές ότι αγνοεί βασικούς κανόνες λειτουργίας της αγοράς, αγνοεί και τον εποπτικό ρόλο του στον χρηματιστηριακό θεσμό.
Τα «Λαϊκά ομόλογα»…
Ακούσαμε τον κ. Γκότση να παρουσιάζει το «αναπτυξιακό του σχέδιο» για την ελληνική οικονομία:
- Ονειρεύεται ένα Χρηματιστήριο γεμάτο «λαϊκά εταιρικά ομόλογα» και λιγότερες «επικίνδυνες μετοχές» στα χέρια των μικροεπενδυτών.
- Είδαμε κι ακούσαμε τον κύριο πρόεδρο να υποστηρίζει με θέρμη το αναπτυξιακό «εναλλακτικό τραπεζικό σύστημα» Δραγασάκη, μακριά από τα νύχια και τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
- Υποσχέθηκε πως θα βοηθήσει τις συνεταιριστικές τράπεζες να αναπτυχθούν κι εμείς αναζητούσαμε στις γραφές και τους κανονισμούς πώς μπορεί να γίνει αυτό το θαύμα, ο επόπτης της Κεφαλαιαγοράς να στηρίζει τους ανταγωνιστές του στην προσέλκυση κεφαλαίων, τράπεζες που δεν είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο.
