της Ελενας Ερμείδου
Τον ‘δρόμο’ του πήρε και αυτό το deal της Εθνικής Ασφαλιστικής με την Gongbao, έναν δρόμο που σχεδόν διαφαίνονταν, από τις πρώτες ημέρες και όσο περνούσε ο καιρός γίνονταν ακόμα πιο ξεκάθαρος.
Η πώληση της Εθνικής Ασφαλιστικής δεν ήταν, ούτε και θα είναι εύκολη υπόθεση. Το αντίθετο. Χρειάζεται ο επενδυτής, ή οι επενδυτές που θα μπουν να ελεγχθούν πριν περάσουν από τα σύνορα τα χρήματα τους. Η περίπτωση της Gogbao είχε πρόβλημα. Δεν ήταν, όμως μόνο το χρήμα, ήταν και η οργάνωση της, η δομή της και η προηγούμενη της εμπειρία. Δεν τα πληρούσε αυτά και αυτό ήταν επίσης ορατό και γνωστό, από την ημέρα που πρωτοεμφανίστηκε αρχές του 2018 και από τις ανακοινώσεις που διαβάζαμε στο κινεζικό χρηματιστήριο.
Το γιατί πέρασε και άναψε το πράσινο φως από τους διεθνείς Συμβούλους είναι κάτι που μάλλον δεν θα απαντηθεί εύκολα, θα καλυφθεί έντεχνα, όπως και στην περίπτωση της ΕΧΙΝ που ρωτούσαμε και δεν πήραμε ποτέ απάντηση.
Το γιατί επίσης έγιναν οι φιέστες και ειδικά η τελευταία, μάλλον γιατί οι κινέζοι ήξεραν που θα κατέληγε και έκαναν, όπως λέει ο λαός τους κινέζους, ‘τραβώντας’ στοιχεία από τις καθημερινές τους συνήθειες, με στόχο να ξεσηκώσουν για λίγο τις εντυπώσεις πριν κλείσει το θέμα. Ετοιμη ήταν και η επιστολή διαμαρτυρίας και οι απειλές για την προσφυγή της στο Διεθνές Δικαστήριο, διατυπώνοντας στην καταγγελία ότι οι λόγοι λήψης της απόφασης ήταν αβάσιμοι.
Οι λόγοι μαθαίνουμε δεν ήταν αβάσιμοι, ούτε η Gongbao θα πάει στα Διεθνή Δικαστήρια. Η υπόθεση Gongbao μας λένε έκλεισε οριστικά και αμετάκλητα. Τα 350 εκατ. ευρώ μετρητοίς, μαζί με τραπεζικό δάνειο έως 450 εκατ. ευρώ που θα αναλάμβανε η ICBC δεν ήταν ξεκάθαρα για να ολοκληρωθεί η πώληση, ακούμε.
Ετσι, η επόμενη ημέρα για την Εθνική Ασφαλιστική θα είναι όπως όλες οι υπόλοιπες από εδώ και πέρα, και σίγουρα μέχρι το τέλος του 2019, με την σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Ανταγωνισμού η οποία δεν θα συμφωνούσε με την στρατηγική αυτή αν δεν υπήρχε πολύ σοβαρός λόγος.
