Του Γιάννη Ξηρογιαννόπουλου, Διευθύνοντα Συμβούλου της ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΙΚΕ Μεσίτες Ασφαλίσεων & Αντασφαλίσεων, Προέδρου ΔΣ Συνδέσμου Ελλήνων Μεσιτών Ασφαλίσεων (ΣΕΜΑ)…
Κατά τα τελευταία έτη έχει παρατηρηθεί, σε παγκόσμια κλίμακα, μια σημαντική αύξηση στην συχνότητα εμφάνισης μεγάλων «καταστροφικών κινδύνων», συνεπεία ακραίων καιρικών φαινομένων, έντονων σεισμικών δονήσεων, αλλά και εκτεταμένων πυρκαγιών.
Παράλληλα, από έρευνες που αφορούσαν την παγκόσμια ασφαλιστική αγορά προκύπτει ότι για το 2017, το σύνολο των ζημιών από φυσικές καταστροφές ανήλθε στο ποσό των $ 337 δις, εκ των οποίων ποσοστό 57% ήταν ανασφάλιστο, δημιουργώντας ένα «χρηματοδοτικό κενό» ύψους $ 193 δις στην παγκόσμια οικονομία.
Ειδικότερα δε για την χώρα μας, το κενό αυτό είναι ακόμα μεγαλύτερο, καθώς για το 2016 το ποσοστό των ανασφάλιστων καταστροφικών κινδύνων ήταν 92%, ενώ για την πρόσφατη πυρκαγιά στο Μάτι Αττικής, υπολογίζεται ότι το συνολικό ύψος των ζημιών ανέρχεται στο ποσό των $ 233 εκ., εκ των οποίων μόλις τα $ 43 εκ. ήταν ασφαλισμένες, δημιουργώντας μια απόκλιση μεταξύ των δύο της τάξεως του 82%.
Παρά λοιπόν το γεγονός ότι η Ελλάδα αποτελεί μια από τις πλέον δραστήριες σεισμικά περιοχές της Ευρώπης και παρά το γεγονός ότι κάθε χρόνο η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με την εμφάνιση μεγάλων πυρκαγιών, δυστυχώς η ασφαλιστική συνείδηση, η ασφαλιστική γνώση και ενημέρωση των Ελλήνων εξακολουθούν να παραμένουν στα χαμηλότερα επίπεδα συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.
Η ασφαλιστική μας αγορά παραμένει σταθερά κολλημένη τα τελευταία έτη στο 2% επί του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (GDP), ενώ το ποσοστό διείσδυσης στην ασφάλιση κατοικιών περιορίζεται μόλις στο 15% επί του συνόλου, ενώ εάν απομονώσουμε τις κατοικίες που είναι οικειοθελώς ασφαλισμένες από τους ιδιοκτήτες τους και όχι από την υποχρέωση κάλυψης τραπεζικού δανεισμού, το ποσοστό αυτό μειώνεται δραματικά στο 5% – 6% επί του συνόλου.
Για το λόγο αυτό το τελευταίο διάστημα, στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες για την διερεύνηση της δυνατότητας δημιουργίας ενός συστήματος χρηματοδότησης καταστροφικών ζημιών (insurance pool). Η λειτουργία ενός τέτοιου συστήματος, το οποίο θα παρείχε κάλυψη έναντι φυσικών κινδύνων σε υποχρεωτική βάση (υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις), θα μπορούσε μέσα από οργανωμένους μηχανισμούς ασφάλισης και διαχείρισης ζημιών να δημιουργήσει «οικονομίες κλίμακος» και την απαραίτητη εξοικονόμηση πόρων με το χαμηλότερο δυνατό κόστος, ώστε να διασφαλιστεί η παροχή ασφαλιστικής κάλυψης σε ένα ευρύτερο σύνολο και η πληρέστερη αποζημίωση του συνόλου των πληγέντων από την επέλευση κάποιου καταστροφικού κινδύνου.
Σε όποια περίπτωση και λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω δεδομένα, απαιτείται μια συντονισμένη προσπάθεια από το σύνολο της ασφαλιστικής αγοράς – τις ασφαλιστικές εταιρίες, τους πραγματογνώμονες και τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές – ώστε να ενισχυθεί πρωτίστως η αξιοπιστία και να αναβαθμιστεί η συνολική εικόνα της ασφαλιστικής αγοράς στα μάτια και στη συνείδηση του Έλληνα πολίτη και καταναλωτή. Δεν επιτρέπεται εν έτη 2018, να μην προβάλλεται δεόντως ο πολύ σημαντικός ρόλος και η θέση που οφείλει να κατέχει η ιδιωτική ασφάλιση στην αγορά, την οικονομία και την κοινωνία μας. Δεν νοείται να υπάρχει ακόμα μια πολύ μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας που εξακολουθεί εκ προοιμίου να αμφισβητεί τις προθέσεις και τα οφέλη της ιδιωτικής ασφάλισης. Είναι υποχρέωσή μας να απαλλαχθούμε ως αγορά από τις προκαταλήψεις και την δυσπιστία που μας ακολουθούν εδώ και πολλά χρόνια. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να πετύχουμε μεγαλύτερη διείσδυση στην οικονομία και την κοινωνία και μόνο έτσι θα μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε την πολυπόθητη ανάπτυξη που τόσο πολύ όλοι μας προσδοκούμε και συζητάμε.
Το άρθρο του Γ. Ξερογιαννόπουλου δημοσιεύτηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών»
