Όσα «υπέστη» ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής την τελευταία πενταετία επισκίασαν τις τεράστιες αλλαγές που έχουν συντελεστεί στην αγορά και εμπόδισαν πολλούς διαμεσολαβητές να προχωρήσουν στις αναγκαίες αλλαγές που θα τους εξασφάλιζαν καταρχάς τη βιωσιμότητά τους και στη συνέχεια την ανάπτυξή τους.
Ας μην ξεχνάμε ότι, πέραν των αλλαγών που επιβλήθηκαν στην επαγγελματική καθημερινότητα του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή, υπήρξαν και οι γενικότερες οικονομικές, φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις.
Αποτέλεσμα του συνδυασμού αυτού ήταν η πλειοψηφία των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών να στρέψει το ενδιαφέρον της κυρίως στην αντιμετώπιση της δύσκολης καθημερινότητας, της προσαρμογής στις νέες Οδηγίες και στην κάλυψη των αυξημένων οικονομικών της υποχρεώσεων, και να παραβλέψει τις επερχόμενες αλλαγές.
Η περίοδος αυτή όμως τελείωσε ανεπιστρεπτί. Όταν αλλάζει ταυτόχρονα ή σε σύντομο χρονικό διάστημα όλο το νομοθετικό, τεχνολογικό, προϊοντικό, καταναλωτικό, επικοινωνιακό και διεθνές περιβάλλον, τότε η συνέχιση της λειτουργίας ενός τοπικού επαγγελματία, μικρού ή μεγάλου, με τον ίδιο τρόπο οδηγεί όχι μόνο σε τέλμα, αλλά και σε επαγγελματική αυτοκτονία.
Όταν λοιπόν αναφερόμαστε σε προοπτικές, ουσιαστικά αναφερόμαστε στη δυνατότητα του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή: α) να κατοχυρώσει τη θέση του στην αγορά, δηλαδή ανάμεσα στην ασφαλιστική εταιρεία και τον πελάτη, β) να προσαρμοστεί στις γνωστικές απαιτήσεις των σύγχρονων ασφαλιστικών αναγκών και στις πωλησιακές τεχνικές των σύγχρονων ασφαλιστικών προϊόντων και γ) να διευρύνει τις επιχειρηματικές ικανότητες ανάπτυξης της επιχείρησής του.
Αναδημοσίευση από τον οδηγό ασφαλιστικής διαμεσολάβησης 2018
