Ο -Ιταλός- Διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας λειτούργησε ως αποτελεσματικός υπερεθνικός επόπτης και δεν χαρίσθηκε στην βαθύπλουτη οικογένεια Μαλακάλτσα που ήταν ο μεγαλύτερος μέτοχος της ιστορικής Ιταλικής τράπεζας Carige.
Δια του παραδείγματος, ο Μάριο Ντράγκι ανοίγει τον δρόμο για την ευρύτερη αναδιάρθρωση του Ευρωπαϊκού Τραπεζικού συστήματος.
- Όποια τράπεζα δεν μπορεί να βρει κεφάλαια από τις αγορές, θα συγχωνεύεται αμέσως και υποχρεωτικά με άλλη τράπεζα που διαθέτει υγιή κεφαλαιακή διάρθρωση.
Γιατί να αγοράσουν οι υγιείς τράπεζες, τις προβληματικές; Ποιο είναι το κίνητρο;
Ο Μάριο Ντράγκι βρήκε τη λύση. Οι υγιείς τράπεζες είναι ότι δεν θα αναλαμβάνουν τα προβληματικά στοιχεία ενεργητικού των υπό κατάρρευση τραπεζών. Η «κακή Τράπεζα» της Ιταλίας έχει ήδη αγοράσει προβληματικά δάνεια ονομαστικής αξίας 18 δις Ευρώ.
Οι αναγκαστικές συγχωνεύσεις τραπεζών είναι η λύση που επιβάλει ο Μάριο Ντράγκι και η λύση αυτή δεν αφορά μόνο την Ιταλία. Στη Γερμανία ήδη προωθείται το μεγάλο deal για την συγχώνευση της Deutsche Bank με την Commerzbank.
Η Barclays συζητά ήδη με τη Standard Chartered και η Societe Generale με την UniCredit.
Ο Μάριο Ντράγκι εξηγεί στους συνομιλητές του ότι οι Ευρωπαϊκές τράπεζες πρέπει να μεγαλώσουν, να ισχυροποιηθούν για να αντιμετωπίσουν τα αμερικανικά μεγαθήρια που επιτίθενται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Η αμερικανική JP Morgan είναι 4 φορές μεγαλύτερη, βάσει κεφαλαιοποίησης, από την ισπανική Banco Santander, που είναι η μεγαλύτερη τράπεζα σήμερα στη ζώνη του ευρώ. Στην ευρωζώνη σήμερα αντιστοιχεί μία τράπεζα για κάθε 50.000 πολίτες. Η Βρετανία διαθέτει μία τράπεζα για κάθε 170.000 πολίτες και η Ιαπωνία μία τράπεζα για κάθε 900.000 πολίτες.
Η λύση Ντράγκι είναι απλή: Η Ευρώπη χρειάζεται λιγότερες και πιο ισχυρές τράπεζες. Νέα τραπεζικά deals ενόψει….
