του Ιωάννη Ρουκά
Την εβδομάδα που μας πέρασε, μεταξύ άλλων, σημάδεψε και μια μάλλον άκομψη θα την πει κανείς, επιπόλαια ίσως (αν και δεν νομίζω…) δήλωση του Αντιπροέδρου κ. Δραγασάκη, σχετικά με την κατάσταση των Ελληνικών Τραπεζών.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ, μας είπε ότι μπορεί να πληρώσουμε άλλη μια φορά για την «διάσωση» μέσω ανακεφαλαιοποίησης, των Τραπεζών. Αλλά αυτή τη φορά, μας είπε ότι θα την πληρώσουν οι Έλληνες φορολογούμενοι (λες και τις άλλες τις πλήρωσε κάποιος άλλος).
Το σημαντικό στη δήλωση είναι ότι κρύβει μέσα της, το κακό ενδεχόμενο του κουρέματος των καταθέσεων, κάτι το οποίο συνεχώς αναφέρουμε σε προηγούμενα άρθρα μας, λόγω κυρίως της αδυναμίας των τραπεζών να παρουν «ζεστά», ενεργητικά, το πρόβλημα των κόκκινων δανείων.
Αυτά τα δάνεια, τελικά, φαίνεται ότι δεν τα θέλουν οι τράπεζες μας, διότι σαν τον καρκίνο, κατατρώνε τα κεφαλαία τους και τις εμποδίζουν να δανειστούν φθηνά και να δανείσουν επίσης φθηνά τις ελληνικές επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
Το πρόβλημα όμως, είναι ότι οι τράπεζες, θέλουν τελικά, απλώς να τα ξεφορτωθούν. Να τα πετάξουν σαν την «κακιά αρρώστια» από πάνω τους, χωρίς να ασχοληθούν σοβαρά με τα αιτήματα των πελατών τους, που προσπαθούν με αρκετούς τρόπους (διμερείς διαπραγματεύσεις, εξωδικαστικό μηχανισμό, προπτωχευτικό δίκαιο, Νόμο Δένδια παλαιότερα), να ρυθμίσουν τις οφειλές τους.
«Κάθονται» πάνω στις εξασφαλίσεις, που παραδόξως ακόμα κάποιες κρατάνε σε αξία (λόγος Loan to Value) και με αυτό ως πρόσχημα αρνούνται να κουρέψουν τόκους (ακόμα και τους μη λογιστηκοποιημενους, ποσω δε μάλλον κεφάλαιο) και να καταστήσουν βιώσιμα τα δάνεια, με δόσεις πιο λογικές, χαμηλό επιτόκιο, δίνοντας έτσι την ευκαιρία ειδικά στις επιχειρήσεις, να επιβιώσουν.
Όλα αυτά είναι γνωστά.
Αλλά ήρθε ο κ: Δραγασάκης, να μας πει ότι ισως πληρώσουμε ΕΜΕΙΣ το λογαριασμό. Πάλι. Λόγω της ανικανότητας κάποιων, δηλαδή, να πιέσουν, να νομοθετήσουν (ενώ σε άλλες περιπτώσεις έχουν αναδειχθεί σε experts δημιουργικότητας στη νομοθεσία) να διαπραγματευτούν με επιχειρήματα με τους Θεσμούς, έτσι ώστε να επιβάλουν στα πλαίσια διεθνών προτύπων μάλιστα, ενεργητικών, μέσω των τραπεζών, λύσεων ρυθμισης, αναδιάρθρωσης, των κόκκινων δανείων, χωρίς να καταστρέψουν, ότι έχει απομείνει, ειδικά από τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα της Χώρας μας.
Αυτός είναι και ο λόγος που η δήλωση του κ. Δραγασάκη, δημιουργεί έντονο προβληματισμό, αλλά και ανησυχία, ειδικά σε μια χρονιά με τετραπλες εκλογικές αναμετρήσεις. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο, μιας ακόμα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, αλλά κυρίως το πλαίσιο κάτω από το οποίο αυτή ίσως γίνει, καθιστά «επιπόλαια» την δήλωση του κ. Αντιπροέδρου, διότι όλα στην Οικονομια είναι ψυχολογία. Σίγουρα πάντως όχι τυχαία.
{Ο κ. Ιωαννης Γ. Ρουκάς είναι Οικονομολόγος
Πρόεδρος Ελληνικού Ινστιτούτου Οικονομικής Διοίκησης – ΕΕΔΕ Μακεδονίας}
