του Ιωάννη Ρουκά
Για όλους εμάς που εδώ και καιρό, προβληματιζόμαστε για το ρυθμό Ανάπτυξης που θα έχει η Ελληνική Οικονομία τα επόμενα χρόνια, δεν αποτέλεσε έκπληξη η δήλωση – αναφορά του κ. Γ. Χουλιαράκη ότι για το 2022 και 2023 (τώρα κοντά δηλαδή όχι μετά ‘50 χρόνια) αναμένεται ρυθμός ανάπτυξη και τα στο +1,8%…
Και μάλιστα, τα νέα δεν «βλέπει» να είναι καλά και για τις εξαγωγές που είχαν γίνει και «της μόδας» τα τελευταία χρόνια ως η νεα δύναμη που θα μπορούσε να μας βγάλει από τα δύσκολα μαζί με τον Τουρισμό. Τη σημαίνει λοιπόν αυτή η πρόβλεψη και μάλιστα από τα πιο επίσημα χείλη; Σημαίνει ακριβώς αυτό που γράφουμε, ενημερώνουμε εδώ και καιρό: ότι η Ελληνική Οικονομία εφαρμόζει, πάλι, λάθος μοντέλο. Ένα μοντέλο που στηρίζεται σε εξαθλίωση της μεσαίας τάξης (εάν υπάρχει ακόμα), στην υπερφορολόγηση, στην επιδοματική πολιτική, δεν πάει μακριά.
Και γιατί αυτό;
Διότι έχει πρόσκαιρα και μόνο ταμειακά και κομματικά οφέλη. Ήδη, ακούγονται φωνές από το εξωτερικό από τη μια και την άλλη πλευρά του Ατλαντικου ότι η Ευρωπαϊκή αλλά και η Παγκόσμια Οικονομία θα βρεθεί πάλι, σε δυσκολία. Οι χαμηλοί ρυθμοί Ανάπτυξης το δείχνουν. Κι εμείς; Πως θα μας βρει αυτή η Φάση της Παγκόσμιας Οικονομίας; Θα μας βρει σαν αρρώστους που μόλις αρχίζουν να αναρρώνουν και κάνουν τα πρώτα τους βήματα. Θα μας βρει αδύναμους και κυρίως ευάλωτους σε αναταράξεις.
Ποια είναι η λύση;
Μα φυσικά μια εντελώς άλλη πολιτική από αυτή που εφαρμόζεται. Μια πολιτική εστιασμένη στον Ιδιωτικό Τομέα. Στη μείωση της φορολογίας. Στη μείωση του κόστους εργασίας. Στην επιδότηση της εργασίας και όχι της ανεργίας. Στις νέες τεχνολογίες, στις μεταρρυθμίσεις με στόχο την απεμπλοκή του Κράτους από δραστηριότητες που ζημιά μόνο προκαλούν. Στην προσέλκυση Ξένων Επενδύσεων μέσα από σταθερό, δίκαιο και αξιόπιστο φορολογικό καθεστώς. Μετά από όλα αυτά, τα οποία πρέπει να γίνουν πολύ σύντομα, θα δημιουργηθούν νέες δουλειές, θέσεις απασχόλησης, θα παραχθεί πλούτος ο οποίος θα επενδυθεί ξανά και ξανά, θα παράξει φορολογική ύλη, νέες εισφορές, εισόδημα που θα εξυπηρετήσει παλιά χρέη που θα έχουν ρυθμιστεί, αλλά και νεα κατανάλωση. Όλα αυτά δεν ανήκουν ούτε στη σφαίρα της φαντασίας ούτε είναι ουτοπία. Απλά αποτελούν πλαίσιο λειτουργίας μιας Κοινωνίας που εχει υιοθετήσει άλλη Κοσμοθεωρία. Και πρέπει να υιοθετηθεί. Άμεσα.
{Ο κ. Ιωάννης Γ. Ρουκάς Οικονομολόγος Προεδρος Ελληνικού Ινστιτούτου Οικονομικής Διοίκησης – ΕΕΔΕ Μακεδονίας.}
