Δημήτρης Μαλλάς
Από τη μία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε την πίεση των ΗΠΑ να απαγορευτεί και στην Ευρώπη η χρήση τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού κινεζικών εταιρειών με τους Αμερικανούς να επικαλούνται λόγους ασφάλειας. Από την άλλη, οι Ευρωπαίοι τηλεπικοινωνιακοί πάροχοι, οι οποίοι χρησιμοποιούν τέτοιο εξοπλισμό, και ιδίως της Huawei, πίεζαν να μη γίνει κάτι τέτοιο καθώς πρακτικά θα σήμαινε ότι η εμπορική λειτουργία των δικτύων 5G θα καθυστερούσε τουλάχιστον 1-2 χρόνια. Οπότε και η Κομισιόν αποφάσισε να κινηθεί κάπου στη …μέση.
Με μία κλασικά μακροσκελή ανακοίνωση της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αφού πρώτα τονίζει τη σημασία των δικτύων 5G, καλεί τα κράτη – μέλη να ακολουθήσουν μία κοινή στάση και πρακτικά πετάει το μπαλάκι στην εξέδρα για περίπου 18 μήνες ώστε να υπάρξει μία πιο προσεκτική έρευνα του θέματος. Το χρονοδιάγραμμα των ενεργειών που προτείνεται προβλέπει κατ’ αρχήν ότι μέχρι τέλος Ιουνίου κάθε κράτος – μέλος θα έχει στείλει τις δικές του προτάσεις αναφορικά με τους κινδύνους ασφαλείας που εκτιμά ότι υπάρχουν αναφορικά με τα δίκτυα 5G. Επόμενο βήμα θα είναι η ανάληψη δράσης από τον ENISA -τον ευρωπαϊκό οργανισμό κυβερνοασφάλειας- που μέχρι το τέλος του 2019 θα έχει ολοκληρώσει τη διαμόρφωση μίας διαδικασίας πιστοποίησης των κατασκευαστών τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού αναφορικά με τη συμμόρφωση τους με τους κανόνες ασφαλείας που θα έχει στο μεταξύ διαμορφώσει η ΕΕ. Και τον Οκτώβριο του 2020, η ΕΕ θα κληθεί να αποφασίσει τι πρέπει να κάνει.
Η απόφαση αυτή της Κομισιόν χαρακτηρίζεται από αρκετούς ως μεσοβέζικη. Από τη μία πλευρά, η ΕΕ δείχνει ότι δεν υποκύπτει στις πιέσεις των Αμερικανών, οι οποίοι δεν έχουν αποδείξει ότι ο εξοπλισμός της Huawei -κατά κύριο λόγο- χρησιμοποιείται για κατασκοπεία από την Κίνα. Πρακτικά, οι Αμερικανοί πατάνε στην κινεζική νομοθεσία που υποχρεώνει τους τοπικούς κατασκευαστές να συνεργάζονται με τις κινεζικές αρχές ασφαλείας όποτε αυτό κριθεί απαραίτητο. Και να σημειωθεί ότι η σύλληψη της οικονομικής διευθύντρια της Huawei δεν έγινε με την κατηγορία της κατασκοπείας αλλά επειδή η κινεζική εταιρεία πούλησε τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό στο Ιράν έχοντας παραβιάσει το αμερικανικό εμπάργκο!
Από την άλλη πλευρά, η διαδικασία που προτίθεται να ακολουθήσει η ΕΕ έχει μία λογική βάση υπό την έννοια ότι με τη διαδικασία των πιστοποιήσεων μπορεί να κατευνάσει τις ανησυχίες που υπάρχουν σε αρκετά κράτη – μέλη. Το πιθανότερο σενάριο είναι ότι όλοι οι μεγάλοι κατασκευαστές θα πάρουν τη σχετική άδεια. Το ερώτημα είναι πόσο αυτή η διαδικασία θα καθυστερήσει την εμπορική λειτουργία των δικτύων 5G. Η Ευρώπη έχει μείνει πίσω σε σχέση με ΗΠΑ, Κίνα και Κορέα, οι μεγάλοι ευρωπαϊκοί πάροχοι θέλουν να βγουν εντός του 2019 έστω και σε περιορισμένο αριθμό αγορών, η απορία είναι αν θα μπορούν να το κάνουν ή θα πρέπει να περιμένουν μέχρι οι προμηθευτές τους να πάρουν τη σχετική πιστοποίηση της ΕΕ. Αυτό είναι κάτι που μένει να διευκρινισθεί.
Βέβαια, αυτός ο αγώνας δρόμου για το 5G μπορεί να είναι άνευ σημασίας για το άμεσο μέλλον. Πολύ απλά, γιατί το 5G -όπως συνέβη και με τις προηγούμενες γενιές δικτύων κινητής τηλεφωνίας- χρειάζεται χρόνο, επέκταση της κάλυψης και ευρεία γκάμα συσκευών αλλά και ένα νέο οικοσύστημα, προκειμένου να φανεί η επίδραση του στην καθημερινότητα των πολιτών και των επιχειρήσεων. Από την άλλη πλευρά, η Ευρώπη δεν έχει τα περιθώρια να «χάσει» ένα ακόμη τρένο όσον αφορά στις ψηφιακές τεχνολογίες. Και το 5G είναι ένα «τρένο» στο οποίο η ΕΕ πρέπει οπωσδήποτε να ανέβει.
