Δέκα προτάσεις για ταχύτερη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας σύστησε ο πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννης Στουρνάρας, σε ομιλία του στο Atlantic Economic Conference στην Αθήνα, στην οποία παρουσίασε τους βασικούς λόγους για τους οποίους η κρίση στην Ελλάδα υπήρξε τόσο βαθιά και παρατεταμένη.
Όπως τόνισε ο κ. Στουρνάρας, είναι πολλοί οι λόγοι που εξηγούν το βάθος και τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης:
- το μέγεθος και η ταχύτητα της δημοσιονομικής προσαρμογής ήταν άνευ προηγουμένου
- οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές αποδείχτηκαν υψηλότεροι από ότι είχε αρχικά προβλεφθεί
- υπήρξαν διάφορα σφάλματα στον σχεδιασμό των προγραμμάτων οικονομικής προσαρμογής
- o ιδιόρρυθμος προγραμματισμός και σχεδιασμός των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων οδήγησε σε μεγαλύτερη πτώση των πραγματικών μισθών από ότι είχε προγραμματιστεί, βαθαίνοντας την ύφεση. Η μεταρρυθμιστική προσπάθεια επικεντρώθηκε περισσότερο στην αγορά εργασίας παρά στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών
- το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων (NPLs) αποδείχτηκε πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί από ότι είχε αρχικά προβλεφθεί
- διάφορες μεταρρυθμίσεις καθυστέρησαν περισσότερο από ότι αναμενόταν
- ευθύνες για την καθυστερημένη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίες έχουν και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Η απόφαση του Eurogroup του 2012 να δοθεί περαιτέρω ελάφρυνση χρέους εφαρμόστηκε τελικά το 2018, ενώ όταν ξέσπασε η ελληνική κρίση η ευρωζώνη δεν είχε τα κατάλληλα εργαλεία για να αποτρέψει και να περιορίσει την κρίση.
Για να ξεπεραστούν οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία, να επιταχυνθεί η ανάκαμψη και να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών στις μακροπρόθεσμες οικονομικές προοπτικές της Ελλάδας, ο κ. Στουρνάρας προτείνει τις 10 ακόλουθες πολιτικές.
- μείωση του μεγάλου όγκου των NPL με την έγκαιρη εφαρμογή των δύο συστημικών λύσεων που έχει προτείνει η Τράπεζα της Ελλάδας και το υπουργείο Οικονομικών
- μείωση του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα για την περίοδο ως το 2022 στο 2% του ΑΕΠ έναντι του τρέχοντος στόχου του 3,5%
- αλλαγή του μείγματος δημοσιονομικής πολιτικής, με έμφαση σε χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές και υψηλότερες δημόσιες δαπάνες, ώστε να αυξηθεί ο αντίκτυπος της δημοσιονομικής πολιτικής στην ανάπτυξη
- εφαρμογή περισσότερων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων
- διεύρυνση των δυνατοτήτων συνεργασίας ανάμεσα στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, με βάση τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές
- βελτίωση της ποιότητας και διασφάλιση της ανεξαρτησίας των δημόσιων θεσμών
- εφαρμογή μιας πιο εστιασμένης πολιτικής για την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων
- διατήρηση της ευελιξίας των αγορών εργασίας και στήριξη των μακροχρόνια ανέργων
- ενίσχυση του λεγόμενου «τριγώνου της γνώσης», δηλαδή, της εκπαίδευσης, της έρευνας και της καινοτομίας
- παροχή κινήτρων για ανάπτυξη δικτύων ομοειδών επιχειρήσεων, ώστε να μπορέσουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις να υπερβούν το μικρό τους μέγεθος και να εκμεταλλευτούν οικονομίες κλίμακας.
