Του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ
Δεν είναι μόνον τα κόμματα. Ούτε τα πολιτικά πρόσωπα που εξαφανίζονται από τον πολιτικό χάρτη. Είναι η ψυχολογία, η νοοτροπία, οι συμπεριφορές.
Η θεωρία λέει ότι για να «χτίσεις» ένα αξιόπιστο μοντέλο διαχείρισης μιας κατάστασης, πρέπει πρώτα να διερευνήσεις την αξιοπιστία, την ποιότητα και το βάθος των δεδομένων που έχεις στη διάθεσή σου…
Οι Έλληνες, 10 ολόκληρα χρόνια μετά το ξέσπασμα της πρωτοφανούς παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης που παρέσυρε τη χώρα σε μια ανεπανάληπτη, πολιτική- οικονομική – κοινωνική και ηθική καταβαράθρωση, σήμερα αλλάζουν ριζικά τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα πράγματα.
Η ταξική ανάλυση των αρχών του 20 αιώνα, αποσύρεται, με την ψήφο των Ελλήνων.
Tη θέση της παίρνουν πιο σύγχρονες –προφανώς όχι ταυτόσημες αλλά οπωσδήποτε- ρεαλιστικές προσεγγίσεις για το μέλλον. Οι Έλληνες για πρώτη φορά ασχολούνται με το αύριο και αποδεσμεύονται από το χθες.
Οι πολίτες αναζητούν προτάσεις, διερευνούν τα επιχειρήματα, συζητούν δημιουργικά τις προκλήσεις του μέλλοντος, απορρίπτουν τον ανούσιο καταγγελτικό προπαγανδιστικό λόγο.
Σε μεγάλο βαθμό οι ψηφοφόροι δείχνουν να αντλούν χρήσιμα διδάγματα από τα λάθη και τα πάθη των άλλων Ευρωπαίων. Στην Ιταλία, τη Γαλλία, τη Σουηδία, την Αυστρία. Στην Βρετανία, το Συντηρητικό κόμμα με ιστορία 300 ετών, βρέθηκε 5ο στις επιλογές των πολιτών, το Εργατικό κόμμα με παρουσία 120 χρόνων κατάφερε να είναι 3ο. Πρώτο κόμμα αναδείχθηκε στην Βρετανία το “αντί”. Το Αντι-Ευρωπαϊκό κόμμα του Φάρατζ. Σήμερα οι Βρετανοί πληρώνουν ακριβά το τίμημα των επιλογών τους.
Οι Έλληνες βλέπουν ότι η ιστορική αλαζονεία των Βρετανών δεν τους οδηγεί πουθενά. Ο απομονωτισμός, ο οικονομικός εθνικισμός, συμπιέζει τα προβλήματα στα στενά όρια ενός κράτους και η έκρηξη γίνεται αναπόφευκτη.
Στην Ελλάδα, το 10ετές μνημονιακό τέρας έχει γεννήσει δεκάδες κομματικές διασπάσεις, αποσχίσεις, πολιτικές κινήσεις, πρωτοβουλίες, ομάδες, ζυμώσεις, και πάνω από όλα ευκαιρίες για νέους πολιτικούς αρχηγούς, έτοιμους …να σώσουν τη χώρα.
Σήμερα όλοι αυτοί έχουν ήδη περάσει στο περιθώριο. Η χώρα θέλει να αποκτήσει θεσμική μνήμη και συνείδηση, για να προχωρήσει σε μια περισσότερο επαγγελματική -κυρίως αποτελεσματική- διαχείριση.
Οι εκλογές της 7ης Ιουλίου, θα ολοκληρώσουν την οριστική ταφή των παλιών παραγώγων της κρίσης, με την αναζήτηση του νέου, του σύγχρονου, του αποτελεσματικού τρόπου επανεκκίνησης της οικονομίας.
Είναι πλέον καιρός…
