Της Ελενας Ερμείδου
H διαδικασία συμμόρφωσης της αγοράς με την IDD και το νόμο 4583/18 που την ενσωματώνει στο ελληνικό δίκαιο βρίσκεται εν εξελίξει, παραμένοντας όμως ακόμα στα πρώτα στάδια. Η πρώτη μεγάλη αλλαγή που έφερε ο νέος νόμος συνέχεια του νόμου 1569 ήταν η κατηγοριοποίηση της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης σε τρεις κατηγορίες, τους πράκτορες του συντονιστές πρακτόρων και τους μεσίτες. Ο νέος νόμος προβλέπει και μία ακόμα κατηγορία δευτερεύουσας δραστηριότητας σύμφωνα με το τι ορίζει η IDD. Επίσης προβλέπει και την κατάργηση αζήμιας καταγγελίας της σύμβασης από πλευράς ασφαλιστικής.
Τι γίνεται όμως στην περίπτωση αποχώρησης του πράκτορα ή του συντονιστή όταν συνταξιοδοτηθεί; Και αυτό το θέμα ακόμα δεν έχει προσαρμοστεί στις διατάξεις του νέου νόμου με τους Συνδέσμους, τους Φορείς και το ΕΕΑ να περιμένουν να δουν τις διατυπώσεις των κειμένων που θα δώσουν οι ασφαλιστικές.
Σύμφωνα με την ΕΕΑΕ και τον νέο νόμο 4583 ο οποίος έχει ενσωματώσει διατάξεις και από το παλαιό νόμο 1569 σε περίπτωση αποχώρησης του πράκτορα ή του συντονιστή ασφαλιστικών λόγω συνταξιοδότησης, η ασφαλιστική καλείται να καταβάλλει ποσό ίσο με την προμήθεια τριών ετών που αναλογεί στην παραγωγή του, η οποία εξακολουθεί να παραμένει γι’ αυτό το διάστημα σε αυτήν. Αυτό σημαίνει ότι η ασφαλιστική δεν δικαιούνται να παραβεί την υποχρέωση της προς τον συμβαλλόμενο της.
Η υποχρέωση της ασφαλιστικής δεν λύνεται καταβάλλοντας το ποσό σε άλλους πράκτορες οι οποίοι έχουν υπογράψει συμβάσεις με τον πράκτορα που συνταξιοδοτήθηκε και του οποίου η σύμβαση με την ασφαλιστική εταιρεία λύθηκε.
Η δε καταβολή προμηθειών από τον πράκτορα που συνταξιοδοτήθηκε προς τους συνεργαζόμενους πράκτορες στηρίζεται στα ιδιωτικά συμφωνητικά που έχουν υπογράψει.
