Πάει μπροστά η ασφαλιστική αγορά, ακολουθεί τις εξελίξεις της οικονομίας και της κοινωνίας, αλλά όμως όπως και η χώρα: παραδόξως σύγχρονη αλλά και παγιδευμένη στο παρελθόν.
Η ασφαλιστική αγορά θέλει να πάει μπροστά, ο ‘άνεμος’ σήμερα παρά τα υψηλα και χαμηλά ‘βαρομετρικά’ παραμένει πολύ ευνοϊκός. Η ίδια όμως η αγορά, ενίοτε πέφτει σε αντιφάσεις, όχι μόνο σε επίπεδο ηγεσίας αλλά και θεσμικής συγκρότησης.
Αν παρατηρήσουμε το ίδιο έχει γίνει (μέχρι και χτες) και με τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Δηλώναν τις προθέσεις τους για ανάπτυξη, αλλά και την ίδια στιγμή ψήφιζαν νομοσχέδια κατά την ανάπτυξης.
Ιδιες φαίνονται να είναι και οι αντιφάσεις της ασφαλιστικής αγοράς για τους Ευρωπαϊους συναδέλφους του κλάδου.
Θέματα που ήταν να επιλυθούν εδώ και 10 χρόνια, αναβάλλονται με την υποβολή νέων προτάσεων και νέων λύσεων, αλλά και τίποτα δεν υιοθετείται. Ξαναβγαίνουν τα προβλήματα στην επιφάνεια και ως δια μαγείας, πάλι παραμερίζονται. Το λογαριασμό των καθυστερήσεων την πληρώνει το σύνολο της ασφαλιστικής αγοράς και ο καταναλωτής.
Στο επίκεντρο και τα θεσμικά όργανα. Συνεχίζουν οι ρυθμοί δύο ταχυτήτων;
Προοπτικές ανάπτυξης υπάρχουν, αυτό το λέμε 10 χρόνια και στην ασφαλιστική αγορά. Πόσες, όμως προοπτικές υπάρχουν στο να κρατήσουν οι επενδυτές το ενδιαφέρον τους προς την Ελλάδα και την ασφαλιστική αγορά όταν σημειώνονται καθυστερήσεις και τους κλείνουμε τις πόρτες; Θα μας φύγουν και μετά θα ξαναψάχνουμε.
Δεν είναι και πολύ εύκολα τα πράγματα. Μπορεί για την οικονομία της Ελλάδας να ανοίγει νέο κεφάλαιο, οι διεθνείς όμως εξελίξεις και οι εμπορικές συναλλαγές δεν είναι τόσο ευνοϊκές όσο ήταν πριν από δύο χρόνια.
Αν οι ρυθμοί της οικονομίας πέσουν και οι αγορές μπουν σε νέα ύφεση, τότε και η αγορά η δικιά ευάλωτη ως είναι θα ακολουθήσει την ίδια πορεία.
