Στα χέρια των Ενόρκων περνά από σήμερα η δικαστική περιπέτεια του γιού του φαρμακοβιομήχανου Θανάση Λαβίδα που κατηγορείται για το μεγάλο χρηματιστηριακό σκάνδαλο της Wall Street. H ακροαματική διαδικασία ολοκληρώθηκε χθες και τώρα οι ένορκοι θα αποφανθούν περί της ενοχή τους μοναδικού κατηγορούμενου που έχει συλληφθεί.
Νέα στοιχεία από τη δίκη του Τηλέμαχου Λαβίδα στη Νέα Υόρκη για την πολύκροτη υπόθεση εκμετάλλευσης εμπιστευτικών πληροφοριών (insider trading) – στην οποία φέρεται να εμπλέκεται και ο Γιώργος Νίκας – έφερε στο φως της δημοσιότητας το Bloomberg.
Σύμφωνα με το πρακτορείο, ένας ξάδελφος του Γιώργου Νίκα, ο κ. Π. Γιατράκος, τον οποίο προσέλαβε το 2015 ο επιχειρηματίας, δήλωσε στους ενόρκους του ομοσπονδιακού δικαστηρίου ότι το αφεντικό του ήθελε από αυτόν να αγοράσει μη καταχωρημένα κινητά τηλέφωνα.
Οι εισαγγελικές αρχές υποστηρίζουν ότι ο Γιώργος Νίκας, ιδιοκτήτης της αλυσίδας εστιατορίων GRK Fresh Greek, χρησιμοποίησε τέτοια τηλέφωνα για να επικοινωνήσει με συμμετέχοντες σε ένα δίκτυο με δραστηριότητα σε Ευρώπη, Ασία και Βόρεια Αμερική.
Ως μάρτυρας κατηγορίας εμφανίστηκε αυτή την εβδομάδα στη δίκη του Tηλέμαχου Λαβίδα, ο Ελβετός χρηματιστής Μαρκ Ντεμάν Ντεμπί, επίσης εμπλεκόμενος στην υπόθεση εσωτερικής πληροφόρησης, ο οποίος και κατονόμασε τον Λαβίδα ως πληροφοριοδότη του Νίκα.
Μία ημέρα μετά τη μαρτυρία του Ντεμπί, ο συνήγορος του Λαβίδα, Τζόναθαν Στρίτερ, έσπευσε να υποστηρίξει δημόσια ότι τα στοιχεία και οι μαρτυρίες που παρουσιάζονται από τους εισαγγελείς της Νέας Υόρκης δεν αποδεικνύουν καμία από τις κατηγορίες που προσάπτονται στον Τηλέμαχο Λαβίδα.
Σύμφωνα με την ενημέρωση του δικηγόρου Στρίτερ, το Δικαστήριο αδυνατούσε να αποδείξει ότι ο Λαβίδας ήταν αυτός που διέρρεε τις εμπιστευτικές πληροφορίες της Ariad. Το διεθνές κύκλωμα εσωτερικής πληροφόρησης, το οποίο δραστηριοποιείτο σε Ευρώπη, Ασία και Βόρειο Αμερική, αξιοποιούσε τις πληροφορίες από ένα ευρύ δίκτυο πληροφοριοδοτών. Μάλιστα, σύμφωνα πάντοτε με τον συνήγορο υπεράσπισης, ένας από τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση είχε στην κατοχή του ή είχε πρόσβαση σε πληροφορίες της Ariad. Ο Στρίτερ υποστήριξε επίσης ότι ο πελάτης του δεν συμμετείχε σε καμία συναλλαγή μετοχών της Ariad ή οποιασδήποτε άλλης εταιρείας, ενώ δεν είχε λογαριασμό για χρηματιστηριακές συναλλαγές.
