Η ιστορική «Νεράιδα» του Γιάννη Λάτση βρίσκεται ελλιμενισμένη στη Μαρίνα Φλοίσβου και η είσοδος είναι δωρεάν για το κοινό.
Το Banks.com.gr επισκέφτηκε πρόσφατα τη Μαρίνα και εντυπωσιάστηκε από το σκαρί που κοσμεί την παραλιακή, καθώς πρόκειται για ένα ναυπηγικό κόσμημα, με πλούσια ιστορία. Μετατράπηκε σε πλωτό μουσείο που είναι ανοιχτό για μικρούς και μεγάλους καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Το Πλωτό Μουσείο Νεράιδα ανήκει στο Μη Κερδοσκοπικό Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου «Πλωτό Μουσείο Νεράιδα». Χρηματοδοτείται από το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση και ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2013 με την εγγραφή του πλοίου στο ελληνικό νηολόγιο.
Είναι το μοναδικό στη χώρα μας πλωτό μουσείο με τη δυνατότητα να πραγματοποιεί πλόες.
Η Σοφία Λόρεν…
Εν τω μεταξύ τα γυρίσματα της ταινίας “Το παιδί και το Δελφίνι” συμπεριελάμβαναν και τον Πειραιά! Η εμφάνιση της Σοφίας Λόρεν στο Πασαλιμάνι στις 8 Νοεμβρίου του 1956, δημιούργησε έναν πραγματικό παροξυσμό, όταν έξαλλο πλήθος από θαυμαστές της και από περίεργους παραλίγο να απαγάγει την ιταλίδα σταρ μαζί με το καταπράσινο αυτοκίνητό της. Από πολύ νωρίς ο κόσμος είχε κατακλύσει το μήκος της ακτής Μουτζοπούλου καθώς είχε γίνει γνωστό ότι επί του πλοίου της γραμμής του Σαρωνικού, το θρυλικό «Νεράιδα» θα γυρίζονταν σκηνές της ταινίας «Το παιδί και το δελφίνι».
Η ιστορία της θαλαμηγού
Ο Γιάννης Λάτσης αγόρασε το Laurana τον Δεκέμβριο του 1949 από μαλτέζικη ακτοπλοϊκή εταιρεία και στις αρχές του επόμενου έτους σάλπαρε για πρώτη φορά στον Αργοσαρωνικό με το όνομα που είχε λάβει από τους Ιταλούς ιδιοκτήτες της δέκα περίπου χρόνια πριν.
Βαπτίστηκε «Νεράιδα» από τον Νικόλαο Πλαστήρα (Καρδίτσα), σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στο λιμάνι της Ύδρας και μετά από ονομαστική ψηφοφορία που πραγματοποιήθηκε εν πλω. Στα 25 περίπου χρόνια των δρομολογίων του στον Αργοσαρωνικό είχε την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει, τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, σε πλήθος ελληνικών ταινιών αλλά και το 1957 στη χολιγουντιανή παραγωγή «Το Παιδί και το Δελφίνι» του Jean Negulesco, με πρωταγωνιστές τη Sophia Loren, τον Alan Ladd και τον Clifton Webb.
Συνηθέστερο δρομολόγιο του πλοίου ήταν Πειραιάς-Αίγινα-Μέθανα-Πόρος-Ύδρα-Ερμιόνη-Σπέτσες, ενώ πολλές φορές έδενε στο Λεωνίδιο και τη Μονεμβασιά, αλλά και στην Επίδαυρο. Εκτός από τα τακτικά δρομολόγια, στο κατάστρωμα του Νεράιδα φιλοξενήθηκαν κοινωνικές εκδηλώσεις, νυχτερινές κρουζιέρες και χοροεσπερίδες.
Μετά τον παροπλισμό του, παρέμεινε στη στεριά για περίπου 35 χρόνια, χωρίς να οδηγηθεί στη διάλυση, καθώς ο ιδιοκτήτης του Γιάννης Λάτσης θεωρούσε το Νεράιδα ως το τυχερό του καράβι. Το 2007, τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του καραβοκύρη του και μετά από απόφαση της οικογένειάς του, το Νεράιδα μεταφέρθηκε στο ναυπηγείο NCP στο Sibenik της Κροατίας, προκειμένου να μετατραπεί σε πλωτό μουσείο. Οι εργασίες τέθηκαν υπό την επίβλεψη και τον συντονισμό του Σπύρου Λάτση και ολοκληρώθηκαν το 2010, οπότε το πλοίο επέστρεψε στην Ελλάδα.
Το καλοκαίρι του 2013 το πλοίο ύψωσε και πάλι την Ελληνική σημαία. Με αυτή επέστρεψε, τον Σεπτέμβριο, στους παραδοσιακούς του προορισμούς, Σπέτσες, Ερμιόνη, Ύδρα, Πόρο, Μέθανα, Αίγινα. Εκεί υποδέχθηκε χιλιάδες κατοίκους και επισκέπτες των περιοχών αυτών, παρουσιάζοντας την ιστορία του ιδιοκτήτη του και του ίδιου του πλοίου, που αποτελεί ένα από τα λιγοστά μνημεία της χρυσής εποχής της ελληνικής ακτοπλοΐας που σώζονται στις μέρες μας.
Το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση υπεύθυνο για:
α) την ανάδειξη της ιστορίας του πλοίου «ΝΕΡΑΪΔΑ» από τη ναυπήγησή του το έτος 1939, τη δραστηριότητά του ως διασωστικού πλοίου κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τη δρομολόγησή του από τον Ιωάννη Σ. Λάτση ως επιβατηγού πλοίου στη γραμμή Αργοσαρωνικού και ακολούθως τη μετατροπή του σε πλωτό μουσείο
β) τη συγκέντρωση, διαφύλαξη και συντήρηση κειμηλίων και αντικειμένων ιστορικού ενδιαφέροντος για την ακτοπλοϊκή και ποντοπόρο ναυτιλία και τη ναυτιλιακή και γενικότερη ιστορία του Ιωάννη Σ. Λάτση
γ) η έκθεση σε μόνιμη βάση των κειμηλίων και αντικειμένων ιστορικού ενδιαφέροντος στο πλωτό Μουσείο και στην οργάνωση περιοδικών εκθέσεων και παρουσίαση των εκθέσεων σε λιμένες της Ελλάδας ή του εξωτερικού
δ) τη χρηματοδότηση και διοργάνωση, στους χώρους του Μουσείου ή και αλλού, διαλέξεων, ξεναγήσεων, οργανωμένων επισκέψεων μαθητών, σπουδαστών και φοιτητών, προβολών, συνεδρίων, ταξιδίων επιστημονικού, ερευνητικού, πολιτιστικού, ενημερωτικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα, καθώς και άλλων επιστημονικών, πολιτιστικών και φιλανθρωπικών εκδηλώσεων και προγραμμάτων και ειδικότερα εκείνων που αναφέρονται στην ιστορία της ελληνικής ναυτιλίας, την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος και την προσέλκυση νέων στο ναυτικό επάγγελμα
