Πιο επίκαιρο από ποτέ το doodle της Google σήμερα, μέρες που διανύουμε ελέω τη έξαρσης της πανδημίας του κορονοϊού και που όλοι οι ειδικοί νυχθημερόν μας συμβουλεύουν, αφιερωμένο στον άνθρωπο που εμπνεύστηκε την συμβουλή για το πλύσιμο των χεριών. ως μέτρο προστασίας απέναντι στους ιούς και τα μικρόβια.
Ποιος ήταν όμως ο άνθρωπος πίσω από την σκέψη αυτή;
Πρόκειται για τον Ούγγρο μαιευτήρα Ignaz Semmelweis, μία από τις μεγαλύτερες μορφές της ιατρικής. Υπήρξει ο άνθρωπος που μας έμαθε πόσο σημαντικό είναι να πλένουμε τα χέρια μας κατάφερε να μειώσει σε σημαντικό βαθμό τους θανάτους, όμως δεν έγινε αποδέκτης του προσήκοντα σεβασμού από τους συναδέλφους του.
Στα μέσα του 19ου αιώνα περίπου 1.000 γυναίκες έχαναν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του τοκετού που έκαναν μαίες. Ωστόσο όταν έκαναν τους τοκετούς οι γιατροί που εργάζονταν στα καλύτερα μαιευτήρια σε Ευρώπη και Αμερική το ποσοστό θανάτων αυξανόταν κατά 10-20%.
Αιτία ήταν πάντα ο επιλόχειος πυρετός και οι τελευταίες στιγμές ήταν τραγικές: πυρετός, πύον να βγαίνει από το «κανάλι γέννησης», αποστήματα στην κοιλιά και το στήθος που προκαλούσαν φρικτούς πόνους. Και όλα αυτά μέσα σε 24 ώρες από τη γέννηση του μωρού.
To 1846 η γενική ιατρική και η χειρουργική ήταν οι κορυφαίες ειδικότητες στη Βιέννη. Ο Semmelweis μπορεί να ήταν ένας λαμπρός επιστήμονας όμως το ότι ήταν Ούγγρος και Εβραίος τον έριξαν στο λιγότερο λαμπερό χώρο της μαιευτικής. Εκείνος όμως είχε βάλει σκοπό της ζωής του να βρει το λόγο που το 1/3 των ασθενών του πέθαινε από τον επιλόχειο πυρετό, κάτι που συνέβαινε πολύ πιο συχνά όταν τους τοκετούς έκαναν οι γιατροί και όχι οι μαίες. Κάθε μέρα άκουγε τις γυναίκες που φρόντιζε να τον παρακαλούν να τους δώσει εξιτήριο γιατί θεωρούσαν ότι οι γιατροί ήταν οι προάγγελοι του θανάτου τους. Ο Semmelweis ήταν αρκετά έξυπνος ώστε να ακούσει τις ασθενείς του και να ρίξει φως στο μυστήριο των θανάτων.
Τελικά συνέδεσε τον φονικό επιλόχειο πυρετό με ένα είδος δηλητηρίου που μετέφεραν οι γιατροί, από τις αυτοψίες που έκαναν στα πτώματα των γυναικών, στις γυναίκες που ετοιμάζονταν να γεννήσουν. Σήμερα αυτό το δηλητήριο είναι πλέον γνωστό ως ο πυογόνος αιμολυτικός στρεπτόκοκκος ομάδας Α. Όπως μάλιστα υπενθυμίζουν οι ιστορικοί ο Semmelweis δεν ήταν ο πρώτος γιατρός που έκανε τη συγκεκριμένη σύνδεση. Πριν από αυτόν στο ίδιο συμπέρασμα είχε καταλήξει το 1795 ο Alexander Gordon και το 1843 ο Oliver Wendell Holmes.
Μία ήταν η συμβουλή του μαιευτήρα στους φοιτητές ιατρικής και τους συναδέλφους του:
- Πλύντε τα χέρια σας με χλωριούχο διάλυμα με μυρωδιά λεμονιού. Μάλιστα τους καλούσε να τα πλένουν τόση ώρα ώστε να μην υπάρχει καθόλου η μυρωδιά των αποσυντεθειμένων πτωμάτων από το δωμάτιο της νεκροψίας. Σύντομα μετά την καθιέρωση του συγκεκριμένου πρωτοκόλλου το 1847 τα ποσοστά θνησιμότητας στις μαιευτικές πτέρυγες έπεσαν κατακόρυφα.
Το τέλος όμως του Ignaz Semmelweis ήταν τραγικό. Πέθανε έγκλειστος σε ψυχιατρείο, μετά από ανελέητο ξύλο και βασανιστήρια από τους φύλακες. Αιτία θανάτου του η σηψαιμία.
