H Σύνοδος των ηγετών της ΕΕ μέσω τηλεδιάσκεψης, ξεκίνησε με το veto του Ιταλού και του Ισπανού πρωθυπουργού που -αντιμετωπίζοντας σοβαρότατα προβλήματα στις χώρες τους- ζήτησαν αμέσως και επιτακτικά να ληφθεί απόφαση για την έκδοση ενός Ευρω-Ομολόγου.
Αντέδρασαν αμέσως οι Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ με τον Ολλανδό πρωθυπουργό Μαρκ Ρούτε και άλλους που επέμειναν ότι μια τέτοια πρωτοβουλία πρέπει να συνοδεύεται από την θέσπιση ενός Ευρωπαίου Υπουργού Οικονομικών με αυξημένες αρμοδιότητες που θα μπορεί να ελέγχει τον τρόπο που θα αξιοποιούνται οι πόροι ενός Ευρω-Ομολόγου.
Μετά από πολλές ώρες συνεδρίασης η Σύνοδος Κορυφής κατέληξε σε μια συμβιβαστική πρόταση:
- Οι Ευρωπαίοι ηγέτες έδωσαν εντολή στο Eurogroup να παρουσιάσει προτάσεις εντός των επόμενων δύο εβδομάδων, προτάσεις που πρέπει να λαμβάνουν υπόψη «την πρωτοφανή φύση του σοκ από τον κορωνοϊό που επηρέαζει όλες τις χώρες»
- Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανέλαβε να μεσολαβήσει ανάμεσα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το Eurogroup και τους άλλους θεσμούς για να εκπονήσουν έναν οδικό χάρτη που θα συνοδεύεται από ένα Σχέδιο Δράσης με τελικό στόχο το Corona-Bond.
Η επικεφαλής της ΕΚΤ Κριστίν Λαγκάρντ μίλησε για μια κρίση «επικών διαστάσεων», που απαιτεί τη χρήση όλων των διαθέσιμων εργαλείων, από τις πιστωτικές γραμμές του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) και τη ρευστότητα και τις εγγυήσεις της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων έως την κοινή έκδοση χρέους για τον επιμερισμό των χρηματοοικονομικών κινδύνων που συνεπάγονται οι μαζικές δημόσιες δαπάνες που θα χρειαστούν.
O πρωθυπουργός της Ιταλίας, Τζουζέπε Κόντε, ξεκίνησε απορρίπτοντας το προσχέδιο κοινής δήλωσης των “27”, επειδή πιστεύει, όπως τονίζει, ότι αποτελεί μια δύναμη απάντηση σε σχέση με το μέγεθος της κρίσης. Ο Ιταλός ηγέτης έδωσε στην ΕΕ 10 ημέρες προθεσμία για να καταλήξει σε μια λύση, αλλά δεν είπε τι θα κάνει αν δεν υπάρξει συμφωνία μέχρι τότε.
Με την υποστήριξη της Γαλλίας, της Ισπανίας και επτά άλλων χωρών της ευρωζώνης, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, η Ιταλία προτείνει ένα «ευρωπαϊκό ομόλογο ανάκαμψης» ή «ομόλογο κορονοϊού», δηλαδή, χρέος που υποστηρίζεται από την ΕΕ για την έξοδο των κρατών μελών από την ύφεση και την αύξηση των δαπανών για υγειονομική περίθαλψη.
