Στο ύψος-ρεκόρ των 253 τρισ. δολ. ανήλθε το παγκόσμιο χρέος (στο τρίτο τρίμηνο του 2019), αφήνοντας ελάχιστες επιλογές στο διεθνές σύστημα, προκειμένου να υπάρξει η «επόμενη ημέρα».
Εντελώς διαφορετική από αυτήν, που, μέσω χαμηλού κόστους δανεισμού, οδήγησε τις αγορές στη δημιουργία «φουσκών», συνακόλουθα σε εταιρείες-«ζόμπι» στην Κίνα, ασήκωτους φοιτητικούς λογαριασμούς στις ΗΠΑ, μέγιστα επίπεδα στεγαστικών στην Αυστραλία, φόβους για νέες χρεοκοπίες κρατών.
- Και όλα αυτά μετά από μια δεκαετία φθηνού χρήματος, του μακροβιότερου “bull market” στην ιστορία της Wall Street, στη δημιουργία ενός χρέους που αντιστοιχεί σε 3 φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ ή σε περίπου 32.500 δολ. κατά κεφαλήν παγκοσμίως.
- Μεγάλο μέρος αυτού του βάρους προέρχεται από τη συνειδητή προσπάθεια της ελίτ να χρησιμοποιηθεί ο δανεισμός για να διατηρηθεί η παγκόσμια οικονομία εν ζωή μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση.
Δεν είναι τυχαίο πως, με αφορμή την τελευταία, η Γερμανία προχώρησε, από το 2009, στην πολιτική του «μαύρου μηδέν» (Schwarze Null), δηλαδή του απόλυτα ισοσκελισμένου προϋπολογισμού (όταν οι φορολογικές εισπράξεις πρέπει να είναι απόλυτα ισοσκελισμένες με τις δημοσιονομικές δαπάνες), ενώ σταδιακά, η μία μετά την άλλη, κυρίως οι μεγάλες χώρες επαναπάτρισαν το μεγαλύτερο μέρος ή το σύνολο του αποθέματός τους σε χρυσό.
Συν τω χρόνω, τα αλλεπάλληλα προγράμματα αγοράς ιδίων μετοχών, τα χαμηλά επιτόκια, ο ασύμμετρος δανεισμός, εξάντλησαν τις κεντρικές τράπεζες, προκάλεσαν ένα «ντόμινο» με τη δημιουργία ακόμη μεγαλύτερου χρέους και την απαίτηση όλο και μεγαλύτερων δημοσιονομικών δαπανών, προκειμένου να είναι εξυπηρετήσιμα τα κρατικά, εταιρικά και ιδιωτικά χρέη.
Στο Φόρουμ του Νταβός, τέθηκε για πρώτη φορά σε «δημόσιο διάλογο» το ερώτημα/δίλημμα για ανάληψη ακόμη μεγαλύτερου χρέους ή για έμμεση διαχείρισή του. Το “cash is the king”, διά στόματος Ρέι Ντάλιο (ιδρυτή και επικεφαλής του Bridgewater Associates/του μεγαλύτερου hedge fund με υπό διαχείριση assets 160 δισ. δολ.) και οι προειδοποιήσεις των πανίσχυρων επενδυτικών οίκων για τέλος του ράλι στη Wall Street ήταν οι προειδοποιητικές βολές προς κάθε κατεύθυνση πως οι αγορές θα εισέρχονταν στη μεγαλύτερη περιδίνηση στη σύγχρονη ιστορία τους, ξεπερνώντας και αυτήν της Lehman (2008) και της 11ης Σεπτεμβρίου (2001).
…………………………….
Πηγή: ΧΡΗΜΑ WEEK, 31/03/2020
