του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ
Η πασίγνωστη ταινία του Σίντνεϊ Πόλακ, η θλιβερή απεικόνιση της μεγάλης οικονομικής κρίσης του ’30 στην αμερικανική καθημερινότητα, μέσα από την ιστορία ενός μαραθώνιου διαγωνισμού χορού, αποδεικνύεται σήμερα προφητική για τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα.
- Απελπισμένοι άνεργοι διαγωνιζόμενοι, στροβιλίζονται επί ώρες, ημέρες, εβδομάδες, σ’ έναν ατέλειωτο διαγωνισμό χορού, πιέζουν τα κορμιά τους πέρα από τα όρια της εξάντλησης , για να κερδίσουν ένα σωτήριο χρηματικό έπαθλο που θα άλλαζε τη μίζερη ζωή τους.
Ακριβώς όπως συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα. Εκατομμύρια άνεργοι, υποαμειβόμενοι, υποαπασχολούμενοι, απλήρωτοι, ανίκανοι να αντιδράσουν πολίτες, πηγαινοφέρνουν τις υπάρξεις τους σε μια καθημερινότητα που υπόσχεται μόνον ακόμη περισσότερη θλίψη.
Ανεγκέφαλοι, φαφλατάδες ηγέτες, χρησιμοποιούν βαρύγδουπες φράσεις , ανεδαφικές προτάσεις και καταγγελίες του παρελθόντος, μόνο για καλύψουν τις δικές τους άνομες, ανήθικες και καταστροφικές σημερινές πράξεις σφετερισμού της εξουσίας.
- Διορίζουν ασύστολα φίλους, συντρόφους κι αγαπητικούς σε κρατικές θέσεις, χρησιμοποιούν τις ηγετικές τους θέσεις μόνο για να ικανοποιήσουν αρχέγονα ένστικτα κι επιθυμίες.
Ηλίθιοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, σε τεράστια απόσταση από την κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα, θεωρούν ότι «τα capital controls τα έχουμε ήδη ξεχάσει», “έχουμε επιστρέψει στην κανονικότητα” και οι “προοπτικές της οικονομίας” γίνονται καλύτερες.
Στο μεταξύ, οι επιχειρήσεις κλείνουν, οι εργαζόμενοι χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους και οι Αντουανέτες της Κυβέρνησης επιβάλλουν νέους φόρους για να συντηρήσουν τις δικές τους Βερσαλλίες και ιερές αγελάδες…
Όπως ακριβώς στην ταινία. They Shoot Horses, don’t they?
- Απελπισμένοι άνεργοι, διαγωνιζόμενοι χορευτές, αργυρώνητοι διαιτητές, απελπισμένος γιατρός, κριτική επιτροπή με τα δικά της ιδιαίτερα προβλήματα, μουσικοί στην ζωντανή ορχήστρα που υποχρεώνονται να παίζουν 24 ώρες τη μέρα και το κοινό που πληρώνει εισιτήριο για να διασκεδάσει από την εξέδρα και να στοιχηματίσει.
Αυτή είναι η Ελλάδα σήμερα. Είναι η Ελλάδα που επέλεξαν οι πολίτες της. Χωρίς λεφτά, χωρίς ηθική, χωρίς σχέδιο, χωρίς προοπτική.
Προσδοκούν ωστόσο το επόμενο ηλιόλουστο τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας, της 25ης Μαρτίου, τις πολυήμερες διακοπές του Πάσχα και της Εργατικής Πρωτομαγιάς…
