του Ανδρέα Λοβέρδου
Το δεύτερο lockdown ανέδειξε στο μέγιστο βαθμό ένα δίλημμα που κατά τη λαϊκή θυμοσοφία καταλήγει στο «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα».
Ενόψει της τεράστιας διασποράς του Covid-19, ο επιχειρηματίας και ο ελεύθερος επαγγελματίας προσπαθεί να βρει απάντηση στο ερώτημα που τον καλεί να επιλέξει ανάμεσα στην όρθια επιχείρηση και την προστασία της υγείας (της προσωπικής, των υπαλλήλων, των πελατών).
Όποιος, λοιπόν, ισχυρίζεται οτι έχει πρόχειρη και εύκολη την απάντηση στο ερώτημα αυτό, προφανώς δεν αποτελεί μέλος της εξίσωσης.
Ουδέποτε μου άρεσε να παριστάνω τον ευφυή. Ποτέ δεν συμπάθησα τους εξυπνάκηδες. Και δεν συνηθίζω να μιλώ με αξιωματικές βεβαιότητες και αφορισμούς.
Ούτε και τώρα θα το κάνω.
Γιατί η «ανοικτή» οικονομία επιβαρύνει τη δεδομένη στιγμή την υγεία και από την άλλη πλευρά η προστασία της υγείας με lockdown ισοδυναμεί ακόμη και με οικονομικό θάνατο.
Επειδή στην προσπάθεια επίλυσης κάθε εξίσωσης το πρώτο που κάνουμε είναι να εντοπίσουμε τους γνωστούς και τους άγνωστους όρους της, στη συγκεκριμένη περίπτωση του lockdown, ποιοι είναι τελικά οι γνωστοί και ποιοι οι άγνωστοι όροι;
Διότι όσο γνωστό θεωρείται οτι για να επιχειρήσουμε, να επιβιώσουμε και να ευημερήσουμε, προαπαιτούμενο είναι η καλή υγεία άλλο τόσο γνωστό είναι και το οτι ένας οικονομικός θάνατος εξαπλώνει τις παρενέργειές του σε κάθε έκφανση της ζωής, ακόμη και σε εκείνη της υγείας πολλές φορές.
Πολλές εξισώσεις έχουν δύο ή και άπειρες λύσεις.
Το ερώτημα είναι πολιτικό.
Μην έχετε γι’ αυτό καμία αμφιβολία.
