Θεσμοθετημένες οφειλές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ προς τους λογαριασμούς έρευνας των πανεπιστημίων, »χαρίζει» η κυβέρνηση, με ειδική διάταξη που περιλαμβάνεται στο νόμο 4559/2018 (άρθρο 35) του υπουργείου Παιδείας. Η ρύθμιση αφορά άμεσα το χώρο της Υγείας, καθώς »αγγίζει» πολλούς πανεπιστημιακούς γιατρούς και οδοντιάτρους.
Οι τελευταίοι, όπως και το σύνολο των μελών ΔΕΠ που ασκεί παράλληλα ελεύθερο επάγγελμα, υποχρεούνταν να αποδίδουν στα ΑΕΙ στα οποία υπηρετούν ένα ποσοστό των εσόδων που αποκτούν από την άσκηση επιχειρηματική τους δραστηριότητα. Η παρακράτηση αυτή αρχικά ήταν 30% (1997), ενώ μετά από διαμαρτυρίες μειώθηκε στο μισό (2011). Μάλιστα, η διαφορά του 15% επιστράφηκε σε όσους κατέβαλλαν κανονικά τις οφειλές τους. Το 2014 το ποσοστό της παρακράτησης μειώθηκε περαιτέρω στο 10% (2014) κι έπειτα στο 7% (2016).
Παρά την αξιοσημείωτη »ελάφρυνση» της οικονομικής αυτής υποχρέωσης, σημαντικό μέρος των πανεπιστημιακών δεν απέδιδε τα προβλεπόμενα ποσά. Το επιχείρημα ήταν ότι πως το ποσοστό της παρακράτησης είναι εξοντωτικό και παράλογο σε συνδυασμό με τις φορολογικές, ασφαλιστικές και λοιπές οικονομικές υποχρεώσεις του πανεπιστημιακού που ασκεί και ατομική επιχειρηματική δραστηριότητα.
Η πρακτική αυτή επί σειρά ετών, είχε ως αποτέλεσμα να έχουν σωρευτεί χρέη τα οποία φτάνουν, κατά περίπτωση, ακόμη και τις 100.000 ευρώ. Σύμφωνα με το νέο νόμο, παραγράφονται μέχρι και τα 2/3 των οφειλών αυτών. Ταυτόχρονα, το ποσό της παρακράτησης διατηρείται στο 7%.
Την ικανοποίησή του για την κυβερνητική ρύθμιση εκφράζει ο Σύλλογος μελών ΔΕΠ της Οδοντιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, κάνοντας λόγο για μια δίκαιη και ρεαλιστική λύση στο μακροχρόνιο πρόβλημα των οικονομικών εκκρεμοτήτων προς τον ΕΛΚΕ.
Υπάρχουν, ωστόσο, κι εκείνοι οι πανεπιστημιακοί που έχουν υπάρξει συνεπείς όλα αυτά τα χρόνια, με αποτέλεσμα να αισθάνονται (λογικά) αδικημένοι από την κυβέρνηση, αφού σε αντίθεση με προκατόχους της δεν μερίμνησε για την επιστροφή της καταβληθείσας διαφοράς.
