Η έννοια της οικονομικής ελευθερίας χρησιμεύει ως ένα “εργαλείο” που μας επιτρέπει να κατανοήσουμε σε ποιο βαθμό ιδιώτες και επιχειρήσεις έχουν την ελευθερία να λαμβάνουν οικονομικές αποφάσεις. Σε χώρες με χαμηλή οικονομική ελευθερία, που ασκούν περιορισμούς στις ελευθερίες αυτές, περιορίζουν τις επιλογές για άτομα και επιχειρήσεις, κάτι που μπορεί τελικά να εμποδίσει την ευημερία.

Ο παραπάνω χάρτης χρησιμοποιεί τον ετήσιο δείκτη οικονομικής ελευθερίας από το Heritage Foundation για να παρουσιάσει το επίπεδο οικονομικής ελευθερίας σε κάθε χώρα παγκοσμίως σε κλίμακα 0-100, εξετάζοντας παράγοντες όπως τα δικαιώματα ιδιοκτησίας, τα φορολογικά βάρη, η εργασιακή ελευθερία κ.λπ.

Η κατάταξη κατηγοριοποιεί τις βαθμολογίες 80+ ως ελεύθερες οικονομίες, 70-79,9 ως συνήθως ελεύθερες, 60-69,9 ως μέτρια ελεύθερες, 50-59,9 ως ως επί το πλείστον μη ελεύθερες και 0-49,9 ως  μη ελεύθερες.

Μέτρηση της Οικονομικής Ελευθερίας

Αυτή η κατάταξη χρησιμοποιεί τέσσερις ευρείες κατηγορίες με τρεις βασικούς δείκτες η καθεμία, τόσο ποιοτικούς όσο και ποσοτικούς, για τη μέτρηση της οικονομικής ελευθερίας.

Κράτος δικαίου: δικαιώματα ιδιοκτησίας, δικαστική διοίκηση, κυβερνητική ακεραιότητα

Μέγεθος κυβέρνησης: φορολογικές επιβαρύνσεις, δημοσιονομική υγεία, κρατικές δαπάνες

Ρυθμιστική αποτελεσματικότητα: ελευθερία εργασίας, νομισματική ελευθερία, επιχειρηματική ελευθερία

Ανοιχτές αγορές: οικονομική ελευθερία, εμπορική ελευθερία, ελευθερία επενδύσεων

Οι 12 δείκτες σταθμίζονται εξίσου και βαθμολογούνται από το 0-100. Στη συνέχεια, η συνολική βαθμολογία προσδιορίζεται από τον μέσο όρο των 12 δεικτών.

Ακολουθεί μια πιο προσεκτική ματιά στη βαθμολογία των 50 πρώτων χωρών:

Μόνο τέσσερις χώρες στον κόσμο έχουν βαθμολογία 80 και άνω, η Ιρλανδία, η Σιγκαπούρη, η Ελβετία και η Ταϊβάν, κατηγοριοποιώντας τις ως εντελώς ελεύθερες οικονομικά.

Στην Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι είναι μια ισχυρή μονάδα , η Γερμανία κατατάσσεται 10η , με βαθμολογία 73,7. Μία από τις κατηγορίες στις οποίες η Γερμανία σημείωσε την πιο αδύναμη βαθμολογία ήταν οι κρατικές δαπάνες (28,3/100). Τα τελευταία τρία χρόνια, οι κρατικές δαπάνες ανήλθαν κατά μέσο όρο στο 49% του ΑΕΠ.

Η Ιρλανδία κατατάσσεται στην τρίτη θέση παγκοσμίως, σημειώνοντας ιδιαίτερα υψηλή βαθμολογία σε κατηγορίες όπως τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και η δικαστική πρακτική. Η χώρα επίσης δεν έχει ελάχιστη κεφαλαιακή απαίτηση – η οποία είναι συνήθως μια τραπεζική ρύθμιση και ένα ζήτημα εταιρικού δικαίου που καθορίζει πόσα περιουσιακά στοιχεία πρέπει να κατέχει ένας οργανισμός – καθιστώντας ελκυστική για τις επιχειρήσεις τη δημιουργία καταστημάτων στο Emerald Isle.

Στον αντίποδα, στο τέλος της κατάταξης βρίσκεται η Λευκορωσία με βαθμολογία μόλις 51, και ακολουθεί η Ελλάδα με 56,9 και η Μολδαβία με 58,5.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ