Με αίσθηση καθήκοντος και χωρίς διάθεση πολιτικών λεκτικών συγκρούσεων, θα τοποθετηθώ επί ενός θέματος για το οποίο, το τελευταίο χρονικό διάστημα, λέγονται και γράφονται διάφορα, σηκώνοντας τον γνωστό ελληνικό «κουρνιαχτό».
Δυστυχώς, δεν τηρούμε τη ρήση των προγόνων μας ότι «χρη σιγάν ή κρείσσονα σιγής λέγειν», δηλαδή «πρέπει να σωπαίνεις ή να λες κάτι καλύτερο από τη σιωπή».
Θα τοποθετηθώ, λοιπόν, για τα «ταμειακά διαθέσιμα» ή όπως πληρέστερα θα πρέπει να αποκαλούνται «τα συνολικά ταμειακά διαθέσιμα της χώρας, Κράτους και Φορέων της Γενικής Κυβέρνησης».
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Ας ξεκινήσουμε από τη διαχρονική εξέλιξη του θέματος.
Γιατί αυτά δεν δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια.
Πρώτη, η Κυβέρνηση με κορμό τη Νέα Δημοκρατία, στις αρχές του 2014, έθεσε τις βάσεις και το θεσμικό πλαίσιο για τη διεύρυνση των δυνατοτήτων του Δημοσίου να αντλεί πόρους και να διαχειρίζεται, συγκεντρωτικά, τα ταμειακά του διαθέσιμα.
Ταμειακά διαθέσιμα που μέχρι τότε ήταν διάσπαρτα σε διάφορους λογαριασμούς, σε εμπορικές τράπεζες και στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Αυτό, τότε, έγινε με την αναβάθμιση του ρόλου και των αρμοδιοτήτων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, καθώς και του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, του ΟΔΔΗΧ.
Ήταν μία στοχευμένη κίνηση λελογισμένης αξιοποίησης του συγκεκριμένου εργαλείου από την πλευρά του Δημοσίου, με στόχο, όταν κρινόταν απαραίτητο και όχι υποχρεωτικά, με τη συναίνεση των φορέων, να ενισχύεται, βραχυπρόθεσμα, η ρευστότητα του Δημοσίου, μέχρι να αποκατασταθεί σταθερή πρόσβαση στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου.
Η στρατηγική μας αυτή, τότε, εντασσόταν σε ένα πλαίσιο ευρύτερου εξορθολογισμού της δημοσιονομικής διαχείρισης, μέρος της οποίας ήταν:
- η συνολική διαχείριση και αξιοποίηση των ταμειακών διαθεσίμων,
- η καταγραφή και κατάργηση μη αναγκαίων τραπεζικών λογαριασμών του Ελληνικού Δημοσίου,
- ο εντοπισμός των ανενεργών ταμειακών διαθεσίμων,
- και η μεταφορά τους στο λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Πρέπει να τονιστεί ότι υπήρξε και νομοθετική κατοχύρωση της διαδικασίας αξιοποίησης των repos, με σειρά Νόμων (Ν. 4250/2014, Ν. 4254/2014, Ν. 4270/2014).
Αξίζει να τονισθεί ότι τότε, τις σχετικές διατάξεις, ο ΣΥΡΙΖΑ, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, σήμερα όψιμα ομνύων, καταψήφισε συνολικά.
Μάλιστα, η τότε Εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριζε, στην Επιτροπή Ισολογισμού και Απολογισμού της Βουλής, στις 27.02.2014, ότι «τα repos του ΟΔΔΗΧ είναι λίγο ιστορία απελπισίας
Για την Αξιωματική Αντιπολίτευση, τα repos τότε ήταν ιστορία απελπισίας, σήμερα είναι ορθή πολιτική πρακτική.
Άλλη μία κωλοτούμπα!!
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Ως αποτέλεσμα των παραπάνω πρωτοβουλιών, στις 31.12.2014, η εικόνα των συνολικών ταμειακών διαθεσίμων του Κράτους και των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης, ήταν η εξής:
1ον. Τα ταμειακά διαθέσιμα της Κεντρικής Διοίκησης, με βάση το Δελτίο Δημοσίου Χρέους, ήταν 2,6 δισ. ευρώ
2ον. Τα ταμειακά διαθέσιμα των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης, με βάση τα τελευταία επικαιροποιημένα στοιχεία από την Τράπεζα της Ελλάδος και τον ΟΔΔΗΧ, ήταν 13,4 δισ. ευρώ…
3ον. Τα repos, τα οποία δεν πρέπει να συγχέονται με τα συνολικά ταμειακά διαθέσιμα του Κράτους και των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης, από μηδέν (0) που ήταν στις 31.12.2013, διαμορφώθηκαν, σύμφωνα με το Δελτίο Γενικής Κυβέρνησης, στα 8,6 δισ. ευρώ.
- Συνεπώς, τα συνολικά ταμειακά διαθέσιμα του Κράτους, στο τέλος του 2014, ανέρχονταν στα 16 δισ. ευρώ.
Να σημειωθεί μάλιστα ότι εάν στα 16 δισ. ευρώ συνυπολογίσουμε ότι, στο τέλος του 2014, η αποτίμηση της συμμετοχής του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στις συστημικές τράπεζες ήταν 11,6 δισ. ευρώ, τότε η συνολική «δημόσια περιουσία» που παρέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ ανέρχονταν περίπου στα 28 δισ. ευρώ.
Αυτή η εικόνα δεν άλλαξε τις πρώτες ημέρες του 2015, παρά την υστέρηση εσόδων λόγω της πολιτικής αβεβαιότητας από τις εκλογές και του κινήματος «δεν πληρώνω» που ο ΣΥΡΙΖΑ υποδαύλιζε
Συνεπώς, Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Αυτή ήταν η εικόνα στο «ταμείο» της χώρας στο τέλος του 2014.
Σημειώνω πως οι τότε εκτιμήσεις ανέφεραν ότι εάν η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν αναλάμβανε οποιαδήποτε πρωτοβουλία, η χώρα θα έπρεπε να καταφύγει σε αυτό το «ταμείο» μετά τις 24 Φεβρουαρίου 2015.
Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που η Νέα Δημοκρατία, ως Κυβέρνηση, επεδίωξε να κλείσει εντός του πρώτου διμήνου, με επωφελή για τη χώρα τρόπο, τη συμφωνία για τη λήψη της τελευταίας δόσης του τότε Προγράμματος.
Αντιθέτως, η νέα Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαίωνε την ελληνική κοινωνία, παρά το γεγονός ότι γνώριζε την αλήθεια, ότι η χώρα δεν έχει ανάγκη από την τελευταία δόση της δανειακής σύμβασης.
Στη συνέχεια, δε, προσυπέγραφε, στις 20 Φεβρουαρίου 2015, ότι η δόση θα εκταμιευθεί, εν συνόλω, στο τέλος της εκκρεμούσας τότε αξιολόγησης.
Αυτή όμως η στάση της τότε Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε άμεσα άρδην, όταν, βρισκόμενη σε αδιέξοδο που η ίδια δημιούργησε, αδυνατούσε να καλύψει τρέχουσες πιεστικές ταμειακές ανάγκες της χώρας.
Για το λόγο αυτό προέβη σε μία σειρά ενεργειών, αξιοποιώντας και διευρύνοντας το πλαίσιο ρυθμίσεων που είχε θεσπιστεί από την προηγούμενη Κυβέρνηση με κορμό τη Νέα Δημοκρατία.
Αρχικά κατατέθηκε τροπολογία στο νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση, τον Μάρτιο του 2015, με την οποία οι Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης θα μπορούσαν να μεταφέρουν τα ταμειακά διαθέσιμά τους, προς επένδυση, στην Τράπεζα της Ελλάδο
Στη συνέχεια, μόλις τον επόμενο μήνα, τον Απρίλιο του 2015, η τότε Κυβέρνηση προχώρησε στην κύρωση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, με την οποία αυτή η μεταφορά των ταμειακών διαθεσίμων των Φορέων γινόταν υποχρεωτική
Αυτά συνεπώς σχετικά με τις νομοθετικές πρωτοβουλίες διαδοχικών Κυβερνήσεων για τα ταμειακά διαθέσιμα του Κράτους και των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης, στις εμπορικές τράπεζες και την Τράπεζα της Ελλάδος.
Και ερχόμαστε στον Αύγουστο του 2017.
Τότε, εξαιτίας της αναξιοπιστίας της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, με Υπουργική Απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών ανοίγει λογαριασμός στην Τράπεζα της Ελλάδος, με τίτλο «Ελληνικό Δημόσιο – Λογαριασμός Δημιουργίας Αποθεματικού Προσόδων από τις αγορές Κεφαλαίου».
Με την ίδια Απόφαση, καθορίστηκε η πιστωτική και χρεωστική κίνηση του Λογαριασμού από τη Διεύθυνση Προϋπολογισμού Γενικής Κυβέρνησης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
Ειδικότερα, οι πιστώσεις θα γίνονται από τη μεταφορά 3 ποσών:
- Του καθαρού εσόδου κατόπιν υποδείξεως του ΟΔΔΗΧ, που προκύπτει από την προσφυγή του Ελληνικού Δημοσίου στην αγορά κεφαλαίων μέχρι τη λήξη του τρίτου προγράμματος στήριξης.
- Ποσών κατόπιν υποδείξεως του ΟΔΔΗΧ, που προέρχονται από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, με σκοπό τη δημιουργία ταμειακού αποθέματος για την ασφαλή πρόσβαση της χώρας στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων.
- Ποσών από τα ταμειακά διαθέσιμα του Ελληνικού Δημοσίου.
Ο συγκεκριμένος λογαριασμός, και μόνο, αποτελεί το λεγόμενο «μαξιλάρι ασφαλείας», όπως επιβεβαίωσε και ο κ. Τσακαλώτος, με άρθρο του στη «Ναυτεμπορική», στις 23.12.2019
Και όχι τα ταμειακά διαθέσιμα της Κεντρικής Διοίκησης και των Φορέων της Γενικής Κυβέρνησης.
Και αυτό το ποσό δεν μπορεί να αξιοποιηθεί χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, μέσα μάλιστα από αυστηρές διαδικασίες και προϋποθέσεις.
Να σημειωθεί ότι εκείνη την περίοδο, με πέντε (5) τον αριθμό αλλεπάλληλες κοινοβουλευτικές ερωτήσεις μου προς τον τότε Υπουργό Οικονομικών, σε συνθήκες μάλιστα σχετικά ήρεμες, είχα ζητήσει να ενημερωθώ για τους σχετικούς χειρισμούς της τότε Κυβέρνησης και τις πιστώσεις αυτού του λογαριασμού, αλλά και συνολικά για τα ταμειακά διαθέσιμα του Κράτους.
Ουδέποτε έλαβα απάντηση!
Αντιθέτως, εγώ είμαι εδώ, να δώσω απαντήσεις και στοιχεία.
Γιατί σέβομαι την κοινοβουλευτική διαδικασία!
Σέβομαι τους Συναδέλφους, όλων των πολιτικών πτερύγων!
Και πρωτίστως, σέβομαι τον ελληνικό λαό!
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συνοψίζω, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία:
1ον. Τα repos, από 8,6 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014, διαμορφώθηκαν στα 19,2 δισ. ευρώ τον Ιούνιο του 2019, και σήμερα είναι στα 33,8 δισ. ευρώ.
2ον. Τα συνολικά ταμειακά διαθέσιμα Κράτους και Φορέων Γενικής Κυβέρνησης, από 16 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014, διαμορφώθηκαν στα 27 δισ. ευρώ τον Ιούνιο του 2019, χωρίς τον ειδικό Λογαριασμό, και σήμερα είναι στα 21 δισ. ευρώ.
Η μικρή μείωση σε αυτά οφείλεται στην κάλυψη χρηματοδοτικών αναγκών του Ελληνικού Δημοσίου, όπως είναι:
- η πρόωρη εξόφληση μέρους των δανείων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το Νοέμβριο του 2019,
- η σταδιακή μείωση Εντόκων Γραμματίων Ελληνικού Δημοσίου, από τον Σεπτέμβριο του 2019 έως τον Φεβρουάριο του 2020,
- και η μερική ενίσχυση του τακτικού αποθεματικού του Υπουργείου Οικονομικών για να αντιμετωπιστούν οι οικονομικές επιπτώσεις από την εξάπλωση του κορονοϊού.
3ον. Η αποτίμηση της συμμετοχής του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στις συστημικές τράπεζες, από 11,6 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014, κατρακύλησε στο 1,6 δισ. ευρώ τον Ιούνιο του 2019.
4ον. Συνεπώς, η συνολική «δημόσια περιουσία», από 28 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014, διαμορφώθηκε στο ίδιο ύψος τον Ιούνιο του 2019, χωρίς τον ειδικό λογαριασμό.
Τέλος Μαρτίου, το συνολικό «ταμείο» ανέρχεται στα 36,6 δισ. ευρώ, και αναλύεται ως εξής:
- 15,7 δισ. ευρώ, που αποτελείται, κυρίως, από την τελευταία εκταμίευση από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας προς τη χώρα μας και τα υπερ-πλεονάσματα της προηγούμενης περιόδου (9 δισ. ευρώ από δόση του ΕΜΣ [που δεν πήγε στην πραγματική οικονομία], 3 δισ. ευρώ από εκδόσεις χρέους και 3,7 δισ. ευρώ από τα υπερ-πλεονάσματα].
Το ποσό αυτό χρειάστηκε «να κρατηθεί στην άκρη» λόγω της αναξιοπιστίας της τότε Κυβέρνησης και της αδυναμίας της να δανειστεί με χαμηλό επιτόκιο από τις αγορές.
- 10,7 δισ. ευρώ, που είναι τα διαθέσιμα των Φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, που τηρούνται σε εμπορικές τράπεζες και στην Τράπεζα της Ελλάδος.
- 10,2 δισ. ευρώ, που είναι τα ταμειακά διαθέσιμα της Κεντρικής Διοίκησης.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Σας παρουσίασα αναλυτικά, όπως δεν έχει γίνει ποτέ στην Ολομέλεια την τελευταία δεκαετία, την εικόνα του «ταμείου» της χώρας.
Με βάση τα στοιχεία, προκύπτουν ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα:
1ον. Τα ταμειακά διαθέσιμα Κράτους και Φορέων Γενικής Κυβέρνησης υπήρχαν και υπάρχουν.
Δεν τα ανακάλυψε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τα διαθέσιμα αυτά αυξάνουν ή μειώνονται ανάλογα με τις εκδόσεις νέου χρέους που κάνει το Κράτος, όπως είναι η πρόσφατη επιτυχής έκδοση 7ετούς ομολόγου του Ελληνικού Δημοσίου, καθώς και ανάλογα με την εξυπηρέτηση του χρέους, με το ύψος των Εντόκων Γραμματίων του Ελληνικού Δημοσίου και με την αποπληρωμή του δανείου από το ΔΝΤ.
Για παράδειγμα, αν η προηγούμενη Κυβέρνηση αποπλήρωνε το μέρος του δανείου προς το ΔΝΤ, που «δεν πρόλαβε» όπως και πολλά άλλα, κάτι που έκανε άμεσα η σημερινή Κυβέρνηση, θα χρησιμοποιούσε πόρους από αυτά τα διαθέσιμα και το ποσό που θα παρέδιδε, θα ήταν μικρότερο, κατά 2,8 δισ. ευρώ.
Και εάν μείωνε τα έντοκα γραμμάτια, όπως έγινε μετά τον Ιούλιο του 2019, θα ήταν λιγότερο κατά επιπλέον 4,5 δισ. ευρώ.
Επιλογές ωφέλιμες για τη χώρα και τους πολίτες, που έκανε η σημερινή Κυβέρνηση!
2ον. Άλλο «ειδικός λογαριασμός αποθεματικού» και άλλο ταμειακά διαθέσιμα της Κεντρικής Διοίκησης και των Φορέων της Γενικής Κυβέρνησης.
Όλα μαζί αυτά τα ποσά συνθέτουν το συνολικό «ταμείο» της χώρας.
Η διαφορά όμως αυτών είναι ότι η χρήση του «ειδικού λογαριασμού» γίνεται μόνο με αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις, που επιβλήθηκαν επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
3ον. Η συνολική «περιουσία» που παρέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ στο τέλος του 2014, δηλαδή τα ταμειακά διαθέσιμα του Κράτους και η αποτίμηση της συμμετοχής του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στις εμπορικές τράπεζες, είναι στα ίδια επίπεδα με την «περιουσία» που παρέδωσε τον Ιούνιο του 2019, εάν εξαιρεθεί ο «ειδικός λογαριασμός».
4ον. Το Υπουργείο Οικονομικών, επί Κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας, σεβόμενο τις διαδικασίες κοινοβουλευτικού ελέγχου και τις αρχές της διαφάνειας, είναι παρόν στη Βουλή και τοποθετείται, τιμώντας τον κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, εν αντιθέσει με την πρακτική που ακολουθούσε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Απόλυτη διαφάνεια, παντού!
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Κλείνοντας, και αφού μίλησα για τα ταμειακά διαθέσιμα, δεν μπορώ παρά να καταθέσω ορισμένες εύλογες, εκτιμώ, απορίες και προβληματισμούς που προκαλούν οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τη χρήση των πόρων αυτών στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της πανδημίας του κορονοϊού:
1ον. Μας κατηγορεί η Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι τα μέχρι σήμερα μέτρα που έχουμε λάβει, δεν είναι αρκετά και ότι θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε, εμπροσθοβαρώς, μεγαλύτερο μέρος – αν όχι το σύνολο – των ταμειακών διαθεσίμων.
Την ίδια στιγμή, μας κατηγορεί ότι μειώνουμε τα ταμειακά διαθέσιμα!
Τελικά τι ακριβώς προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Την εξάντληση των διαθεσίμων ή την διατήρησή τους, τουλάχιστον σε ικανοποιητικό βαθμό;
Δεν γίνεται και το ένα και το άλλο!
2ον. Μας παρουσίασε η Αξιωματική Αντιπολίτευση ένα πακέτο μέτρων, συνολικού ύψους 26,3 δισ. ευρώ, για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων του κορονοϊού.
Επιπλέον, στη συνέχεια μοίρασε, και συνεχίζει να μοιράζει κάθε μέρα, υποσχέσεις για στήριξη κλάδων με επιπλέον πόρους, που δεν είχαν συμπεριληφθεί στις αρχικές προτάσεις της.
Δηλαδή, η Αξιωματική Αντιπολίτευση υιοθετεί πλήρως τη λογική του «περάστε κόσμε»!
Το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», στα καλύτερά του!
3ον. Αναγνώρισε η Αξιωματική Αντιπολίτευση – όψιμα, βεβαίως – την ανάγκη χορήγησης αναστολών για την πληρωμή φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων επιχειρήσεων και νοικοκυριών.
Μάλιστα, ακολουθώντας την προσφιλή τακτική της ανεύθυνης πλειοδοσίας, έκανε προκαταβολικά λόγο για 6μηνη αναστολή, η οποία, «εάν κριθεί απαραίτητο», μπορεί να επεκταθεί στους 9 μήνες, και μάλιστα για όλες τις φορολογικές υποχρεώσεις.
Ωστόσο, εξακολουθεί να μη λαμβάνει υπόψη το ταμειακό κόστος ύψους έως 12 δισ. ευρώ, το οποίο προκύπτει από τις εν λόγω αναστολές.
Δεν αντιλαμβάνεται, δηλαδή, το προφανές: ότι τα χρήματα αυτά, που θα αποτελούσαν έσοδα του Κράτους, δεν θα είναι διαθέσιμα στον χρόνο που είχε προγραμματιστεί, ώστε να χρηματοδοτήσουν δαπάνες για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Συνεπώς, τα ταμειακά διαθέσιμα πρέπει να καλύψουν, άμεσα, αυτές τις μεγάλες «ταμειακές τρύπες».
Με αποτέλεσμα, αθροίζοντας μόνο τα δημοσιονομικά μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ και τις φορολογικές και ασφαλιστικές αναστολές, ο συνολικός λογαριασμός να προσεγγίζει τα 26 δισ. ευρώ.
Υπερβαίνοντας τα ταμειακά διαθέσιμα!
Έτσι η χώρα θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει πόρους και από τον «ειδικό λογαριασμό», οδεύοντας ουσιαστικά προς ένα νέο μνημόνιο.
Εμείς αυτό θα το αποφύγουμε!
Επιπλέον, η Αξιωματική Αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι το μέτρο των αναστολών δεν θα έχει ούτε δημοσιονομικό κόστος, «αφού οι υποχρεώσεις θα αποπληρωθούν, απλώς σε διαφορετικό χρονικό διάστημα».
Παραβλέπει όμως ότι η πλήρης εξόφλησή τους, με βάση το χρόνο των αναστολών, θα ξεπεράσει τα όρια του τρέχοντος οικονομικού έτους.
Δημιουργώντας και δημοσιονομικό κόστος!
Τελικά, η Αξιωματική Αντιπολίτευση αυτά τα λέει για να τα πει ή τα λέει από «άγνοια κινδύνου»
4ον. Προεξοφλεί η Αξιωματική Αντιπολίτευση, αυθαίρετα, ότι οι επιστροφές κερδών, συνολικού ύψους 3,5 δισ. ευρώ, από τα ελληνικά ομόλογα που διακρατεί το Ευρωσύστημα [ANFAs και SMPs], μπορούν να πραγματοποιηθούν άμεσα, μολονότι η ίδια είχε δεσμευθεί, από το 2018, η καταβολή τους να γίνει σε δόσεις, έως τον Ιούνιο του 2022, και υπό την προϋπόθεση της επιτυχούς ολοκλήρωσης των αξιολογήσεων της ενισχυμένης εποπτείας, στην οποία η ίδια μας έβαλε.
Ασύλληπτα πράγματα.
Μήπως εδώ ταιριάζει το «στερνή μου γνώση, να σ’ είχα πρώτα»;
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Σε κάθε περίπτωση, ο καθένας κρίνεται και αξιολογείται.
Η Κυβέρνηση θα συνεχίσει τις προσπάθειες, με αισθήματα ευθύνης και δικαίου, για να ανταποκριθεί στην παρούσα πρωτόγνωρη κατάσταση, αξιοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα, με γνώμονα τη βέλτιστη δυνατή αντιμετώπιση των έκτακτων συνθηκών, αλλά και με το βλέμμα στη μετά-κορονοϊό εποχή.
Το πότε, το πώς και σε ποιο βαθμό θα αξιοποιήσει το κάθε μέσο που έχει στη διάθεσή της, αποτελεί συνάρτηση της χρονικής διάρκειας, της έντασης και της εξέλιξης του προβλήματος.
Σας καλώ να προσπαθήσουμε, αθροίζοντας δυνάμεις, να λειτουργήσουμε από την ίδια πλευρά του «τραπεζιού», για να αντιμετωπίσουμε την ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση.
Οι συνθήκες το επιβάλλουν!
{Το κείμενο αποτελεί ομιλία του Υπουργού Οικονομικών στη Βουλή κατά τη συζήτηση του σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Υγείας «Κύρωση της από 30.3.2020 Π.Ν.Π. “Μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας του κορονοϊού COVID-19 και άλλες κατεπείγουσες διατάξεις” (Α΄ 75)».}
