Της Ελενας Ερμείδου
Παραμένουν οι διαφορές μεταξύ ασφαλιστικής διαμεσολάβησης και ασφαλιστικών σε ό,τι αφορά την αποτύπωση των νέων συμβάσεων. Η ασφαλιστική διαμεσολάβηση για την ώρα κρατά ουδέτερη στάση, οι ασφαλιστικές φαίνεται ότι ψάχνονται με τις νομικές υπηρεσίες να έχουν βάλει τα δυνατά τους να επεξηγούν και στις δύο πλευρές τους όρους ώστε να μην υπάρχουν παρερμηνείες.
Μέχρι και σήμερα δεν υπάρχει επαρκές δείγμα για να κάνουμε ουσιαστική κριτική. Λίγες συμβάσεις έχουν υπογραφεί μεταξύ ασφαλιστικών εταιρειών και ασφαλιστικής διαμεσολάβησης και από αυτές λίγες έχουν αποτυπώσεις σωστά τις ρυθμίσεις του νόμου 4583/18. Το ΙW.gr μήνες πριν είχε συστήσει προσοχή στην ασφαλιστική διαμεσολάβηση πριν υπογράψει τις νέες συμβάσεις, χωρίς να επιρρίπτει ευθύνες σε καμία ομάδα. Λόγω της πολυπλοκότητας των όρων είχε πει οι νομικές υπηρεσίες είχαν δυσκολία στο να κατανοήσουν τους όρους και ακόμα περισσότερη στο να τους παρουσιάσουν και να τους αποτυπώσουν όπως ορίζει η IDD.
Κάτι τέτοιο φαίνεται να γίνεται. Η πρώτη αλλαγή, δηλαδή ο διαχωρισμός των κατηγοριών της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης έγινε κατανοητή. Η δεύτερη και τρίτη αλλαγή δείχνει ακόμα να βρίσκεται υπό επεξεργασία στους “εγκεφάλους” των νομικών κύκλων. Και οι δύο πλευρές θέλουν να προστατεύσουν τα έσοδα τους σε περίπτωση καταγγελίας της σύμβασης . Το ζητούμενο αυτή την στιγμή ο τρόπος προστασίας να είναι σύννομος με τις διατάξεις. Τα πράγματα έχουν δυσκολέψει με το ποινικό κομμάτι της υπόθεσης, τον ποινικά κολάσιμο λόγο και τις ποινικές διώξεις. Εδώ τα πράγματα αποζητούν περισσότερη σαφήνεια. Υπάρχει και μία ακόμα κατηγορία προς διερεύνηση, αυτή των εκκρεμοτήτων κατά την συνταξιοδότηση ή την διακοπή εργασίας λόγω μόνιμης ή ολικής ανικανότητας.
Το ζητούμενο σήμερα είναι ο κλάδος να περάσει μεταβεί ομαλά στην νέα εποχή, αλλά όχι με άλλες καθυστερήσεις, ερμηνείες ή παρερμηνείες και να διατηρηθούν οι ισορροπίες στην αγορά δημιουργώντας νέες δυναμικές και συσχετισμούς.
