Του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ
Η αυριανή συνεδρίαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι ιστορικής σημασίας. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας θα εξετάσει την απόφαση του Στ’ Τμήματος που έχει ήδη κρίνει ως αντισυνταγματική την κατάργηση των «δώρων» Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και του επιδόματος άδειας.
Η τελική ετυμηγορία της ολομέλειας του ΣτΕ και η ενδεχόμενη αναδρομικότητα της, θα πρέπει να εφαρμοστεί για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, ενώ θα αποτελέσει και πρόκριμα για τις διεκδικήσεις των συνταξιούχων που στηρίζονται στα ίδια επιχειρήματα.
Δεν υπάρχει «σωστό» ή «λάθος» στην απόφαση των Δικαστών. Μοναδικό ζητούμενο είναι η τήρηση των νόμων. Οι πολιτικές αποφάσεις της κάθε κυβέρνησης πρέπει να συνάδουν με το συστημα νομικών αξιών της χώρας.
Προφανώς η απόφαση της Ολομέλειας θα καθυστερήσει να εκδοθεί. Το πιο πιθανό είναι πριν την δημοσίευση της απόφασης του ΣτΕ να έχουν μεσολαβήσει οι εκλογές. Η απόφαση της Ολομέλειας θα επηρεάσει τους Προϋπολογισμούς της χώρας για την επόμενη δεκαετία. Το πρόβλημα θα κληθεί να το διαχειριστεί η επόμενη κυβέρνηση της χώρας.
Αυτό όμως που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι να συμφωνήσουμε όλοι για τον ρόλο του θεσμού της Δικαιοσύνης στην Δημοκρατία μας.
Στις σύγχρονες, αποτελεσματικές και Δυτικές Δημοκρατίες, ουδείς ασχολείται με τη Δικαιοσύνη.
Όπως ακριβώς σ’ έναν καλό αγώνα ποδοσφαίρου, οι θεατές ασχολούνται με το θέαμα, οι αθλητές με το αποτέλεσμα και οι παράγοντες με τις λεπτομέρειες, αλλά όλοι μαζί σέβονται και δεν αμφισβητούν την παρουσία του διαιτητή, έτσι ακριβώς στις ομαλές δημοκρατικές κοινωνίες, οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης σχολιάζονται, εφεσιβάλλονται αλλά στο τέλος γίνονται πάντα σεβαστές.
Πάντα εφαρμόζονται.
Τα τελευταία χρόνια, στην Ελλάδα, η Δικαιοσύνη έχασε την αυτονομία της.
- Με θλιβερές πρωτοβουλίες μιας μικρής μειοψηφίας, τραυματίζει η ίδια το κύρος της και σταδιακά μετατρέπεται σε οξύ εργαλείο μιας νέας καθεστωτικής νοοτροπίας.
- Ένα -μέχρι χθες- αξιόπιστο και υψηλού επιστημονικού επιπέδου δικαστικό σύστημα, μετατράπηκε μέσα σε λίγους μήνες, σε αναχρονιστικό εργαλείο προπαγάνδας που δήθεν «αφουγκράζεται την κοινή γνώμη», διαχωρίζοντας τους δικαστές σε «μνημονιακούς» και «αντιμνημονιακούς», σε “καλούς” και “κακούς”.
Όπως συνήθως συμβαίνει στις Δημοκρατίες, δεν υπάρχουν θεσμοί χωρίς προβλήματα.
Θα ήταν παράδοξο στην Ελλάδα της αξιακής κρίσης, να μην εκδηλωθούν τα συμπτώματα των χρόνιων δυσλειτουργιών και των συστημικών προβλημάτων στο θεσμό της Δικαιοσύνης.
Οι παροιμιώδεις καθυστερήσεις στη λήψη αποφάσεων, οι αγκυλώσεις , η έλλειψη υποδομής και εξειδικευμένου προσωπικού, επηρεάζουν αναμφίβολα την ποιότητα στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης, στην πιο δύσκολη για την κοινωνία περίοδο της ιστορίας μας.
Αυτό όμως που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, ξεπερνά τα όρια ανοχής και παραβιάζει τα σύνορα του σκανδάλου.
Δεν είναι δουλειά των απλών πολιτών να αξιολογούν τις αποφάσεις των Δικαστών.
Δεν πρέπει να αμφισβητούνται οι δικαστικές αποφάσεις αλλά οι –εξαιρετικά πολιτικές, φθηνές, μικροκομματικής αντίληψης- πρακτικές και συμπεριφορές συγκεκριμένων ανθρώπων που δυστυχώς δεν τιμούν το αξίωμα που κατέχουν.
Είναι πλέον καιρός, είναι αδήριτη η ανάγκη, να επανεξετασθεί σε νέες βάσεις το καθεστώς διοίκησης και διεύθυνσης των δικαστηρίων έτσι ώστε αυτή να ανατίθεται σε δικαστές με αυξημένα προσόντα και ειδική εκπαίδευση στη διοίκηση δομών.
Είναι απαραίτητο να θεσμοθετηθεί ριζική αναμόρφωση του συστήματος επιθεώρησης και λογοδοσίας των ίδιων των δικαστικών λειτουργών.
Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως βαθιές μεταρρυθμίσεις.
Η Δικαιοσύνη οφείλει να δώσει το παράδειγμα…
