Το μέλλον της απασχόλησης και οι κοινωνικές προεκτάσεις των αλλαγών που φέρνει η τεχνολογία εξετάζονται σε νέα ανάλυση του Δικτύου.
Αφετηρία της συζήτησης για το μέλλον της εργασίας είναι η διαπίστωση ότι η εργασία υφίσταται ριζικές αλλαγές που συνδέονται με την 4η Bιομηχανική Επανάσταση, η οποία είναι ήδη σε εξέλιξη.
Η Βιομηχανία 4ης γενιάς, είναι πλέον δεδομένη και βρίσκεται σε συνεχή εξέλιξη διαφοροποιώντας δραστικά την οικονομία, τον τρόπο λειτουργίας της βιομηχανίας και ευρύτερα των επιχειρήσεων ακόμα και των κυβερνήσεων.
Θα πρέπει όμως να έχουμε υπόψη πως η 4η βιομηχανική επανάσταση είναι αποτέλεσμα τόσο της εξέλιξης της ψηφιακής τεχνολογίας όσο και της συνεχούς αναζήτησης νέων τρόπων βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας.
Σε πολλές χώρες, γίνεται ήδη ενσυνείδητη προσπάθεια για ψηφιακή μεταμόρφωση των οικονομιών.
Ο αυτοματισμός, οι ψηφιακές πλατφόρμες, οι νέες μορφές οικονομίας (platform economy, α economy, share economy) επιδρούν καταλυτικά στην φύση και την έννοια της απασχόλησης, αλλά επηρεάζουν και τις αξίες που συνθέτουν την έννοια της απασχόλησης.
Το επίπεδο γνώσης και δεξιοτήτων που διαθέτουν οι άνθρωποι, καθορίζει το είδος και το επίπεδο των επιχειρήσεων, της παραγόμενης καινοτομίας, και κατ’ επέκταση τη δυνατότητα δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας.
Ο παράγοντας “άνθρωπος” αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία και ρόλο στον προσδιορισμό του επιπέδου οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής προόδου. Θα πρέπει επομένως να υπάρχει στην αγορά ικανοποιητική προσφορά ανθρώπινου δυναμικού, τόσο ποιοτικά όσο και αριθμητικά.
Η 4η βιομηχανική επανάσταση, συνοδεύεται με την ανάγκη και τις προοπτικές για τους εργαζόμενους να διευρύνουν τις γνώσεις και δεξιότητες τους, να εξειδικευθούν σε νέους τομείς, ή ακόμα να δημιουργήσουν τη δική τους επιχείρηση.
Ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας θα πρέπει να δώσει από σήμερα τεράστια σημασία στην κατάλληλη προετοιμασία των αυριανών εργαζομένων και επιχειρηματιών. Όσο νωρίτερα γίνει αυτό, τόσο περισσότερα θα είναι τα οφέλη για την κοινωνία και την οικονομία.
Προτεραιότητες για την Ελλάδα
Σύμφωνα με το Δίκτυο, για την Ελλάδα οι προτεραιότητες είναι δεδομένες και επιτακτικές:
1. Καθορισμός οδικού χάρτη για τη ψηφιακή αναβάθμιση του ιδιωτικού αλλά και του δημόσιου τομέα, βασισμένος σε συγκεκριμένες δράσεις.
2. Ανάπτυξη ευέλικτου συστήματος εκπαίδευσης και κατάρτισης των εργαζομένων που θα προσαρμόζεται άμεσα στις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Παράλληλα με τις ψηλού επιπέδου ψηφιακές γνώσεις, σημασία θα πρέπει να δίνεται και στην απόκτηση δεξιοτήτων δημιουργικότητας και επιχειρηματικότητας σε όλα τα στάδια του ευρύτερου εκπαιδευτικού συστήματος. Τα Ανώτατα Ιδρύματα πρέπει να οργανώσουν προγράμματα διά βίου μάθησης σε πολλούς τομείς και για όλες τις ηλικίες.
3. Ενίσχυση με κάθε μέσο των δράσεων Έρευνας και Ανάπτυξης στη ψηφιακή τεχνολογία με στόχο την καινοτομία. Απαραίτητη και αυτονόητη είναι η συνεργασία των επιχειρήσεων με τα πανεπιστήμια, τα τεχνολογικά ιδρύματα καθώς και με τα ερευνητικά κέντρα.
4. Ενθάρρυνση των επενδύσεων σε ψηφιακές υποδομές που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της ψηφιακής αναβάθμισης μας
Η Πρόεδρος του Δικτύου Άννα Διαμαντοπούλου με αφορμή τη δημοσίευση της ανάλυσης δήλωσε:
Οι άνεμοι του 21ου αιώνα αλλάζουν την φύση και την μορφή της εργασίας όπως την ξέραμε μέχρι σήμερα. Οι τεχνολογικές αλλαγές απαιτούν κυρίως πολιτική αλλαγή στον σχεδιασμό όλων των τομέων της οικονομίας και της κοινωνίας. Οι πολιτικοί που δεν μπορούν να δουν και δεν προετοιμάζουν τις χώρες τους γι’ αυτό που έρχεται, εγκληματούν απέναντι στους λαούς τους και κυρίως στη νέα γενιά.
