του Ιωάννη Ρουκά
Η Standard & Poors ανακοίνωσε ότι διατηρεί τη βαθμολογία της Χώρας μας σταθερή αλλά με θετική προοπτική.
Επομένως, σύμφωνα με αυτή τη βαθμολογία, ακόμα δεν μπορεί η Χώρα να βγει στις Αγορές (που μάλλον ξεκουράζονται από τον χορό που τις χαρίσαμε) και να δανειστεί για να καλύψει τις ανάγκες της χωρίς άλλη βοήθεια η χρήση της «καβάτζας».
Επιπρόσθετα, ο ρυθμός ανάπτυξης της Χώρας μας, χαρακτηρίζεται από όλους, μάλλον ισχνός, φυσικά καλύτερος από την Ύφεση, αλλά μη ικανός να καταστήσει τη Χώρα μας σε ασφαλή θέση μπροστά στις προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει στο άμεσο μέλλον, ειδικά μετά το «τέλος των Μνημονίων» αλλά της ενισχυμένης επιτήρησης για τα επόμενα 30, 40 χρόνια.
Αλλά ο μεγαλύτερο κίνδυνος, ίσως έρθει από έξω. Και αυτός είναι ένας νέος κύκλος Κρίσης, Ύφεσης, που πολλοί αναλυτές φοβούνται ότι θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε μετά το 2020 (;).
Και τότε; Η Χώρα μας, σαφώς σε φάση ανάρρωσης ακόμα, με τους ασθενικούς ρυθμούς ανάπτυξης, είναι αμφίβολο εάν θα μπορέσει μόνη της να τα βγάλει πέρα.
Πως θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε σε ένα τέτοιο περιβάλλον πάλι; Με ένα νέο … Μνημόνιο; Με λεφτά από πάλι από τους Εταίρους μας; Ίσως ναι, ίσως όχι. Αλλά και πάλι, με τι τίμημα;
Άρα, οι μεταρρυθμίσεις και το επενδυτικό σοκ, θεωρούνται απαραίτητες προϋποθέσεις για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε σε ρυθμούς ανάπτυξης το +3%. Που αυτό με τη σειρά του σημαίνει, επενδύσεις, δουλειές, εισροή εισφορών στα Ασφαλιστικά Ταμεία αλλά και λελογισμένων φόρων στα ταμεία του Κράτους.
Ο «απλοϊκός» αυτός συλλογισμός, δεν είναι αυτονόητος για αρκετούς, που πιστεύουν ότι διατηρώντας το παρόν σύστημα λειτουργίας του Κράτους, την εχθρότητα προς την επιχειρηματικότητα, την υπέρμετρη φορολόγηση, το άρρωστο τραπεζικό σύστημα με τα κόκκινα δάνεια να απομυζούν τα κεφαλαία του, η καθυστέρηση των μεταρρυθμίσεων, είναι η πιο σωστή συνταγή για την πορεία της Χώρας, μέσα στους κόκκινους Ωκεανούς με τους καρχαρίες. Και να μη προσθέσουμε στα παραπάνω, τις νέες γεωπολιτικές ισορροπίες που φαίνονται να επικρατούν, αλλά και τη ρευστότητα ταυτόχρονα στις παραδοσιακές αλλά και νέες συμμαχίες.
Το 2019, 20 μόλις μέρες μετά την έλευση του, φαντάζει πιο κρίσιμο από ποτέ. Έτος κρίσιμο, έτος εκλογικό, έτος αποφάσεων για όλους. Τους συμμάχους μας, τους εταίρους μας, περισσότερο για μας τους Έλληνες.
{Ο κ. Ιωάννης Ρουκάς είναι Οικονομολόγος
Πρόεδρος Ελληνικού Ινστιτούτου Οικονομικής Διοίκησης της ΕΕΔΕ Μακεδονίας}
