H Eλλάδα βρίσκεται στην σκιά μιας νέας κρίσης;
Τα τεράστια οικονομικά προβλήματα που προκαλούν τα μέτρα κατά της επιδημίας του κορωνοϊού στις χώρες της νότιας Ευρώπης πραγματεύεται η ηλεκτρονική έκδοση της οικονομικής επιθεώρησης Handelsblatt, με ιδιαίτερες αναφορές στην Ελλάδα.
Όπως επισημαίνει «στην Ελλάδα η καμπύλη είναι πολύ πιο επίπεδη (από την Ιταλία ή την Ισπανία) με 1.415 επιβεβαιωμένα κρούσματα και 50 νεκρούς. Αλλά και εδώ η οικονομική δραστηριότητα έχει σταματήσει. Η χώρα που μόλις συνήλθε από τη χειρότερη οικονομική κρίση στη μεταπολεμική ιστορία της, κινδυνεύει να επιστρέψει στην ύφεση».
Η γερμανική εφημερίδα, σύμφωνα με την DW επισημαίνει ότι οι ελληνικές τράπεζες έχουν κάνει τεράστια πρόοδο στην προσπάθειά τους να απαλλαγούν από μη εξυπηρετούμενα δάνεια και μάλιστα ο μεσοπρόθεσμος σχεδιασμός προβλέπει ότι μέχρι το τέλος του 2021 τα «κόκκινα δάνεια» θα μειώνονταν στο 20%. Αλλά όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος «αυτός ο σχεδιασμός τίθεται πλέον σε κίνδυνο. Γιατί τώρα οι συνθήκες αλλάζουν δραματικά. Αντί ανάπτυξης 2,8% ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας αναμένει μείωση του ΑΕΠ κατά 3% για το 2020. Άλλες προγνώσεις κάνουν λόγο ακόμη και για μείωση μεταξύ 5 και 15%. Αυτό συνεπάγεται νέους κινδύνους για τις τράπεζες. Οι ειδικοί κάνουν λόγο για απώλειες ύψους περίπου δέκα δισεκατομμυρίων ευρώ».
Ευρω-ομόλογο
O γερμανικός Τύπος επικεντρώνεται και στην υπόθεση του ευρω-ομολόγου.
H Süddeutsche Zeitung επανέρχεται στην πρόταση της Ιταλίας (και όχι μόνο) για έκδοση ευρω-ομολόγου με στόχο να αντιμετωπιστούν οι οικονομικές συνέπειες των μέτρων που έχουν ληφθεί λόγω του κορωνοϊού. Σε σχόλιο με τίτλο «Αν αποτύχει η Ιταλία, θα αποτύχει η Ευρώπη», η εφημερίδα του Μονάχου προειδοποιεί: «Οι πολίτες δεν βιώνουν την ΕΕ ως έναν χώρο που τους προστατεύει, αλλά ως έναν χώρο στον οποίο κάθε χώρα βασίζεται στις δικές της δυνάμεις. Πουθενά δεν γίνεται αισθητό αυτό με τόσο επώδυνο τρόπο, όσο στην Ιταλία, όπου η οδύνη είναι απροσμέτρητη. Και κανείς δεν κατηγορείται για τη διάψευση ελπίδων τόσο πολύ όσο η Γερμανία, η μεγαλύτερη και οικονομικά ισχυρότερη χώρα της ΕΕ. Μία από τις πιο ντροπιαστικές εμπειρίες της κρίσης είναι ότι, για να το θυμηθούν αυτό οι Γερμανοί, χρειάστηκαν ολοσέλιδες καταχωρήσεις Ιταλών πολιτικών στις εφημερίδες, καθώς και μία τηλεοπτική εμφάνιση του πρωθυπουργού (της Ιταλίας στο γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο ARD)».
Και ο αρθρογράφος καταλήγει: «Ο Ιταλός πρωθυπουργός έχει το δικαίωμα να ακουστεί, αν μη τι άλλο. Η έκκλησή του δεν απευθύνεται στη γερμανική γενναιοδωρία. Ο Κόντε απλώς περιγράφει αυτό που κανείς δεν θα έπρεπε να παραβλέπει. Τα κράτη-μέλη της ΕΕ έχουν χτυπηθεί από μία καταστροφή, την οποία μόνο από κοινού μπορούν να αντιμετωπίσουν. Στο τέλος το στοίχημα δεν θα είναι αν θα εξέλθει από την κρίση η Γερμανία, η Αυστρία ή το Λουξεμβούργο, αλλά εάν η ΕΕ, στο σύνολό της, θα καταφέρει να αποφύγει την κατάρρευση. Κανείς δεν πρέπει να έχει ψευδαισθήσεις: αν αποτύχει η Ιταλία, θα αποτύχει και η Ευρώπη».
