Του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν .ΚΩΝΣΤΑ
Μετά από μια πρωτοφανή, δραματική 10ετία, βαθιάς οικονομικής ύφεσης και καταστροφικών πολιτικών επιλογών, πάρα πολλές από τις υγιείς και δυναμικές επιχειρήσεις της χώρας, γονάτισαν. Έχασαν μεγάλο μέρος του τζίρου και του διεθνούς πελατολογίου τους και φούσκωσαν τους ισολογισμούς τους με «κόκκινους αριθμούς».
Η Αλουμύλ του Γιώργου Μυλωνά ήταν μία από αυτές. Είναι εντυπωσιακή η προσπάθεια που καταβάλλει η επιχείρηση τα τελευταία για να αναστραφεί η κατάσταση, να αναδιατάξει τις δυνάμεις και να κερδίσει νέες αγορές.
Στην προσπάθεια αυτή, το τραπεζικό σύστημα της χώρας στάθηκε σίγουρα αρωγός. Χρήσιμος συμπαραστάτης.
Από την άλλη πλευρά υπάρχουν προβλήματα, αγκυλώσεις και δυσκολίες που σε άλλες χώρες, σε άλλες οικονομίες, απλώς δεν υπάρχουν.
Γι’ αυτό ίσως χρειάζεται μια προσεκτικότερη μελέτη της σχέσης υγιών εξωστρεφών επιχειρήσεων με το τραπεζικό μας σύστημα που κι αυτό από την πλευρά του αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Ας μελετήσουμε αυτή τη σχέση για να αντλήσουν όλοι χρήσιμα συμπεράσματα.
Πριν από 3 χρόνια, το 2015 η ΑΛΟΥΜΥΛ, ξεκίνησε συζητήσεις με τις τράπεζες για την αναδιάρθρωση του συνόλου των δανείων της που στην πλειοψηφία τους έληγαν τον Ιούλιο του 2017.
Ο Γιώργος Μυλωνάς παρουσίασε στις τράπεζες ένα πενταετές επιχειρηματικό σχέδιο, παρέχοντας και τις σχετικές εγγυήσεις από την πλευρά του βασικού μετόχου.
Μετά από διαπραγματεύσεις, στις οποίες ουδέποτε υπήρξε σύγκρουση, επήλθε συμφωνία με την υπογραφή των σχετικών Ενδεικτικών Όρων της Αναδιάρθρωσης (Indicative Term Sheet).
Ξαφνικά όμως, οι Τράπεζες αναθεώρησαν την θέση τους ως προς το αρχικό σχέδιο συμφωνίας. Τα στοιχεία του επιχειρηματικού σχεδίου θεωρήθηκαν παλαιά και ήταν σε ενοποιημένη βάση.
Οι τράπεζες ζήτησαν από τη διοίκηση της Αλουμυλ, ένα νέο, πιο αναλυτικό, πιο εξειδικευμένο σχέδιο (IBR: Independent Business Review).
Με υπόδειξη των τραπεζών, η εκπόνηση αυτού του σχεδίου ανατέθηκε στην Εrnst & Young (EY).
Η πρώτη φάση του IBR, έχει ήδη τελειώσει, ενώ η δεύτερη, η οποία περιλαμβάνει και αναλυτικά πενταετή business plan κάθε θυγατρικής του ομίλου, θα παραδοθεί σύντομα. Ας σημειωθεί ότι όλοι οι όροι της αρχικής συμφωνίας ακολουθούνται επί το θετικότερο μέχρι σήμερα με απόλυτη συνέπεια.
Ταυτόχρονα με την εκπόνηση του IBR, ανατίθεται σε εξειδικευμένη εταιρία συμβούλων (ALVAREZ & MARSAL), μελέτη με στόχο την μεγιστοποίηση του cash–flow του ομίλου με μοναδικό σκοπό την δημιουργία ενός μακροπρόθεσμου, λειτουργικού και αξιόπιστου πλάνου αποπληρωμής των δανειακών υποχρεώσεων.
Η κρίση για την Αλουμύλ, ξεκίνησε το μακρινό 2009, όπως συνέβη και στον υπόλοιπο πλανήτη, μετά τον χρηματοπιστωτικό τεκτονικό σεισμό του 2008.
Μετά το 2009, η Αλουμύλ έχασε το 40% των πωλήσεών της (από 285 εκατ. ευρώ το 2008 σε 172 εκατ. στο τέλος του 2014) και το 78% του ΕΒΙΤDA της (από 37 εκατ. το 2008 σε 8,2 εκατ. το 2015), καθώς τόσο η Ελληνική αγορά (-85%) όσο και αυτή των Βαλκανίων (-50%) καταποντίσθηκαν.
Μέχρι το 2015, δεκάδες εκατομμύρια επισφαλειών από παραγγελίες πελατών της επιβάρυναν τους ισολογισμούς. Η τραπεζική χρηματοδότηση μειώθηκε κατά 50 εκατ Ευρώ. Έκλεισαν τα εργοστάσια της Κομοτηνής και της Ξάνθης (συγχωνεύοντας δι’ απορροφήσεως τις θυγατρικές). Έκλεισαν θυγατρικές στο εξωτερικό, μειώθηκαν τα αποθέματά της.
Σήμερα, η Διοίκηση της Αλουμυλ διαπραγματεύεται ακόμη με τις Τράπεζες. Αναζητά μια λογική ρύθμιση του τραπεζικού δανεισμού και ψάχνει παράλληλα, εναλλακτικά σενάρια αναδιάρθρωσης.
Η Αλουμυλ απασχολεί σήμερα 2.400 άτομα, εξάγει προϊόντα σε 63 χώρες (άνω του 85% των πωλήσεών της), διαθέτει πάνω από 25 θυγατρικές σε διάφορες χώρες, ενώ το 2018 εικάζεται ότι θα υπερβεί το φράγμα των 250 εκατ. πωλήσεων και των 20 εκατ. ΕΒΙΤDA (operating). Οι εκτιμήσεις της διοίκησης για το 2019 (χρονιά ορόσημο καθώς η εταιρία γιορτάζει τα 30 χρόνια από την ίδρυσή της), προβλέπουν ΕΒΙTDA Ομίλου 25 εκατ. και σχέση καθαρού δανεισμού προς ΕΒΙΤDA περίπου 6,5 φορές.
Στη σχέση επιχειρήσεων – τραπεζών δεν πρέπει να υπάρχουν νικητές και νικημένοι. Οι δουλειές, η ανάπτυξη, η κοινωνία πρέπει πάντα μόνο να κερδίζουν…
