Η Διεύθυνση Οικονομικής Ανάλυσης και Έρευνας Διεθνών Κεφαλαιαγορών της Eurobank εξέδωσε το πρώτο τεύχος της Επιθεώρησης Οικονομία & Αγορές για το 2018. Η έκδοση φιλοξενεί μελέτη με τίτλο: «Ενέργεια, Logistics, Τουρισμός: Προοπτικές των Κλάδων, Επενδυτικά Σχέδια σε Εξέλιξη και Συνεισφορά τους στο ΑΕΠ».
• Οι κλάδοι της ενέργειας, των logistics και του τουρισμού είναι στρατηγικοί για την ελληνική οικονομία και έχουν μεγάλη δυναμική ανάπτυξης. Μαζί με άλλους εξωστρεφείς τομείς, θα συμβάλουν στην αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης. Οι τρεις αυτοί τομείς έχουν ήδη προσελκύσει το ενδιαφέρον επενδυτών.
Η μελέτη εξετάζει εν εξελίξει επενδυτικά σχέδια συνολικού ύψους €22,4 δισ. Tα εξεταζόμενα έργα οδηγούν σε ορίζοντα δεκαετίας στη δημιουργία ΑΕΠ €25,2 δισ. έως €31,4 δισ., ανάλογα με το σενάριο και σε ορίζοντα 20ετίας, ΑΕΠ €45 δισ. – €65,5 δισ.
• Υπό ορισμένες υποθέσεις, τα εξεταζόμενα επενδυτικά σχέδια και η συνδεόμενη αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ μπορούν να οδηγήσουν, σε 10ετή ορίζοντα, στη δημιουργία 485.000 – 605.000 θέσεων εργασίας.
Η μελέτη αναλύει τα χαρακτηριστικά και τα κύρια μεγέθη των τριών τομέων.
Ο κλάδος της ενέργειας συνεισφέρει το 2,7% της Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας (ΑΠΑ) της ελληνικής οικονομίας, εξαιρουμένων των δραστηριοτήτων χονδρικού και λιανικού εμπορίου. Ωστόσο, η δυνητική του συνεισφορά είναι πολλαπλάσια. Η συνεχιζόμενη απελευθέρωση της χονδρικής και λιανικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, η στρατηγική γεωγραφική θέση της χώρας, η διαθεσιμότητα ανανεώσιμων και ορυκτών πηγών και οι ανακαλύψεις πεδίων φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο δημιουργούν σημαντικές επενδυτικές ευκαιρίες.
Τα logistics συνεισφέρουν το 6,5% της συνολικής ΑΠΑ αλλά μόνο 3,8% αν εξαιρεθεί η ναυτιλία. Αποτελούν επίσης κλάδο στρατηγικής σημασίας και μεγάλης δυναμικής για την Ελλάδα, κυρίως λόγω της γεωγραφικής θέσης της χώρας ως διαμετακομιστικού κόμβου μεταξύ Ευρώπης και Άπω Ανατολής. Ωστόσο, το γεωγραφικό πλεονέκτημα της χώρας παραμένει ως επί το πλείστον αναξιοποίητο λόγω της καθυστέρησης στην ανάπτυξη έργων υποδομής (λιμένων, οδικών και σιδηροδρομικών δικτύων, αερομεταφορών, εγκαταστάσεων αποθήκευσης) και υστερήσεων στην ανταγωνιστικότητα.
Ο τουρισμός αποτελεί ήδη έναν σημαντικό κλάδο, με μερίδιο 6,4% στην ΑΠΑ, μεγάλες δευτερογενείς διαχύσεις, και είναι κλάδος εξ ορισμού εξωστρεφής. Λόγω των ιδιαίτερων φυσικών και πολιτιστικών χαρακτηριστικών της Ελλάδας, το “ήλιος και παραλία” είναι το κυρίαρχο τουριστικό μοντέλο, ακολουθούμενο από εξειδικεύσεις “city break”, πολιτιστικού, θρησκευτικού, ναυτικού και συνεδριακού τουρισμού. Ως συνέπεια, ο κλάδος εμφανίζει υψηλή εποχική και γεωγραφική συγκέντρωση.
Ακολούθως, η μελέτη εξετάζει τα εν εξελίξει επενδυτικά σχέδια που παρουσιάζονται στον πίνακα.
Βάσει μια συγκεκριμένης μεθοδολογίας, ποσοτικοποιείται η δυνητική συνεισφορά των έργων στο ελληνικό ΑΕΠ σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Τα σενάρια που προκύπτουν παρέχουν ένα εύρος εκτιμήσεων (Πίνακας 2): σε ορίζοντα δεκαετίας, τα εξεταζόμενα έργα συνολικού ύψους περίπου €22,4 δισ. σε τρέχουσες τιμές οδηγούν στη δημιουργία ΑΕΠ (και πάλι σε τρέχουσες τιμές) από €25,2δις στο πιο συντηρητικό σενάριο, έως και €31,4δις ευρώ στο πιο αισιόδοξο σενάριο (ήτοι 1,1 – 1,4 φορές υψηλότερο από την αρχική αξία των έργων). Σε ορίζοντα 20ετίας, τα έργα οδηγούν στη δημιουργία ΑΕΠ, αξίας από €45 δισ. έως €65,5δισ. (ήτοι 2 – 2,9 φορές υψηλότερο από την αρχική αξία των έργων). Σε κάθε περίπτωση, η συμβολή είναι πολύ σημαντική και αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου, ενώ υπό ορισμένες υποθέσεις, τα εξεταζόμενα επενδυτικά σχέδια και η συνδεόμενη αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ μπορούν να οδηγήσουν, σε 10ετή ορίζοντα, στη δημιουργία 485.000 – 605.000 θέσεων εργασίας.
