του Ιωάννη Ρουκά
Όπως ανακοινώθηκε τις τελευταίες μέρες, αλλά και από την αποστολή στοιχείων από τον κ. Τσακαλώτο στους «θεσμούς», η Ανάπτυξη λαχάνιασε πριν ακόμα από τον πρώτο γύρο.
Έτσι λοιπόν, με ένα +1,9% η Ελληνική Οικονομία μπορεί να χαιρετήσει από τώρα το τρένο της Ανάπτυξης και του ξεκαθαρίσματος των λογαριασμών της με το παρελθόν.
Που όμως οφείλεται η χαμηλή Ανάπτυξη;
Ένας πρώτο παράγοντας που φρενάρει κάθε προοπτική, είναι η υπερφορολόγηση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Τα νοικοκυριά μη έχοντας καν στο μυαλό τους την έννοια αποταμίευση (εδώ και χρόνια), με τα βίας τα βγάζουν πέρα με τις τρέχουσες υποχρεώσεις του μήνα. Ένα σημαντικό μάλιστα κομμάτι τους δηλώνει στις σχετικές έρευνες ότι μένουν πίσω ακόμα και δαπάνες που αφορούν στην υγεία και την περίθαλψη.
Που μυαλό λοιπόν για «επένδυση» σε ένα αγαθό πιο μακροπρόθεσμο, κάποια ηλεκτρική συσκευή, κάποιο έπιπλο, πόσο δε μάλλον σπίτι ή αυτοκίνητο.
Οι επιχειρήσεις από την άλλη, ειδικά οι μικρομεσαίες, προσπαθούν με περίτεχνους ακροβατισμούς να τα καταφέρουν να επιβιώσουν μεταξύ των υψηλών εισφορών για τους υπάλληλους τους, του απίστευτο ΦΠΑ, των φορολογικών συντελεστών εισοδήματος και φυσικά του ΕΦΚΑ των επιχειρηματιών. Όταν μάλιστα κάποιες από αυτές τολμήσουν να απευθυνθούν σε Τραπεζικό Ίδρυμα για Κεφάλαιο Κίνησης ή Παγίου Εξοπλισμού, εάν δεν είναι ήδη τραυματισμένη η πιστοληπτική τους ικανότητα από την Κρίση, οι όροι είναι απλά απαγορευτικοί.
Όχι μόνο λόγω των δικών τους στοιχείων, αλλά γιατί και οι ίδιες οι τράπεζες είναι βαθιά τραυματισμένες από τα κόκκινα δάνεια από τα οποία άργησαν να απαλλαγούν και το προσπαθούν το τελευταίο διάστημα με όρους ακόμα πιο δυσάρεστους για τις Διοικήσεις τους. Όλο αυτό λοιπόν το εκρηκτικό και υφεσιακό κοκτέιλ, πως θα μπορούσε να ανατραπεί σε Αναπτυξιακό;
Μα φυσικά χρειαζόμαστε:
- Μια μεταρρύθμιση (φέρνει αλλεργία σε κάποιους και μόνο η λέξη), στη φορολογική νομοθεσία, με μείωση συντελεστών και ειδικό καθεστώς αποσβέσεων στις παραγωγικές επενδύσεις.
- Αλλαγές στις εισφορές όλων. Επαγγελματιών και Εργαζομένων.
- Αλλαγές στο Πτωχευτικό Δίκαιο ώστε να καταστεί πιο ευέλικτο για μια δεύτερη ευκαιρία.
- ΕΣΠΑ και γενικότερα Επιδοτήσεις με προοπτική Παραγωγική και Αναπτυξιακή.
- Συμβουλευτική σε Επιχειρηματίες που έμειναν πίσω λόγω των εξελίξεων.
- Τραπεζικό Σύστημα απαλλαγμένο από τα κόκκινα δάνεια έτσι ώστε να ρίξει το κόστος χρήματος σε επιχειρήσεις για επενδύσεις και εξαγωγές αλλά και έρευνα και ανάπτυξη.
- Λόγω των παραπάνω, ισχυρό επενδυτικό σοκ στην οικονομία και από το εξωτερικό με απαλλαγή μας από αγκυλώσεις και δήθεν «ευαισθησίες» που μας καθηλώνουν στη μιζέρια.
Σίγουρα όλα αυτά δεν είναι στη θεωρία αλλά ούτε πρέπει να μείνουν. Είναι η ευκαιρία στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν, εμείς οι πολίτες να αποφασίσουμε για και κυβέρνηση με ανθρώπινο μεν πρόσωπο αλλά φιλική σε επενδύσεις, δουλειές και έτσι, ανάπτυξη και όχι απλά σε επιδόματα που μόνο πρόσκαιρο αλλά και αναποτελεσματικό μετρο είναι.
{Ο κ. Ιωάννης Ρουκάς είναι Οικονομολόγος Πρόεδρος Ομαδος Διοίκησης Ελληνικού Ινστιτούτου Οικονομικής Διοίκησης ΕΕΔΕ – Μακεδονίας.}
